Jay Forrester

Jay Forrester (* 14 Julie 1918 in Anselmo, Nebraska; † 16 November 2016 in Concord, Massachusetts) was 'n Amerikaanse digitale rekenaarbaanbreker.

Jay Forrester
Geboortenaam	Jay Wright Forrester
Gebore	(1918-07-14)14 Julie 1918 Anselmo, Nebraska
Oorlede	16 November 2016 (op 98) Concord, Massachusetts
Nasionaliteit	Verenigde State
Instelling(s)	MIT Sloan School of Management (1956)
Alma mater	Universiteit van Nebraska–Lincoln (B.S., 1939) MIT (M.S., 1945)
Bekend vir	MIT se warrelwind Random-toegang geheue
Toekennings	IEEE Erepenning (1972) Howard N. Potts-medalje Nasionale Medalje van Tegnologie en Innovasie (1989) Genoot van die Rekenaar-Geskiedenis-Museum (1995)

Belangrikste prestasies

Jay Forrester, professor in bestuurswetenskappe aan die Massachusetts Instituut van Tegnologie (MIT) het baanbrekerswerk gedoen ten opsigte van twee belangrike ontwikkelings tydens sy twee uiteenlopende en baie suksesvolle loopbane. Hy was eerstens verantwoordelik vir 'n digitale rewolusie. Hy het Whirlwind I, die wêreld se eerste grootskaalse, hoëspoed- digitale rekenaar ontwerp en gebou. Hy het ook die multi-koördinerende digitale toestel vir die berging van inligting ("Multi-co-ordinate Digital Information Storage Device") ontwerp wat bekend is as die magnetiese kern van geheueberging, 'n voorloper van die hedendaagse RAM-tegnologie wat dit moontlik maak om rekenaars kleiner, vinniger en kragtiger te maak.

Tweedens het hy 'n dissipline ontwikkel wat bekend staan as stelseldinamika ("system dynamics") wat gebruik maak van rekenaarnabootsings om te evalueer hoe alternatiewe beleidsrigtings groei, stabiliteitwisseling en verandering in die gedrag van korporasies, stede en lande beïnvloed. Hy het agt eregrade van universiteite van oor die wêreld heen ontvang en het verskeie toekennings ontvang wat insluit dat hy in 1979 opgeneem is in die Nasionale Heldesaal vir Ontdekkers. (National Inventors' Hall of Fame).

Lewensgeskiedenis

Jay Forrester is op 14 Julie 1918 op 'n beesplaas in Nebraska naby Climax gebore. Na sy hoërskoolopleiding is Forrester na die Universiteit van Nebraska waar hy in 1939 'n BSc-graad in elektriese ingenieurswese verwerf. Hy het toe met sy nagraadse studie aan MIT begin en sy meestersgraad in 1945 behaal.

Forrester het eers as navorsingsassistent by MIT se sterkstroomlaboratorium gewerk voordat hy na die nuwe servomeganiese ("servomechanisms") laboratorium gegaan het. Gedurende hierdie tydperk het die Verenigde State se vloot vir MIT opdrag gegee om 'n vlugnabootser vir vliegtuie te bou en is Forrester aangestel vir die projek.

Terwyl Forrester met die projek besig was, het hy besef dat as hy daarin wil slaag om 'n vlugnabootser te bou, hy 'n elektroniese digitale rekenaartoestel sal nodig hê eerder as 'n meganiese toestel. In plaas van 'n vlugnabootser te bou, het hy begin om Whirlwind I te ontwerp en te bou, die eerste grootskaalse, hoëspoed- digitale rekenaar wat intyds sou werk.

Na voltooiing en by indiensneming laat in 1949 het die groot rekenaar 'n dubbelverdiepinghuis vereis vir huisvesting. Terwyl hy besig was met rekenaartegnologie, het hy ook 'n dramaties verbeterde metode ontwerp om geheue te berg wat willekeurige toegang ("random-access") genoem is, gelyktydige stroom magnetiese opberging ("coincident-current magnetic storage") wat die standaardgeheuetoestel vir digitale rekenaars vir die hele rekenaarindustrie geword het.

Nadat die Sowjetunie sy eerste atoombom laat ontplof het en die Verenigde State se militariste besef het dat rekenaars noodsaaklik gaan wees vir die verdediging van die land, het Forrester direkteur van die SAGE-projek geword ("Semi-Automated Ground Environment"). Dit was 'n stelsel vir kontinentale lugverdediging wat 'n netwerk van Whirlwind-gebaseerde prototiperekenaars gebruik het in 23 rigtingsentra, drie aanvalsentra en een programmeersentrum wat oor die hele Noord-Amerika versprei is. Forrester het die SAGE-projek verlaat nadat dit in 1956 ingestel is en met 'n nuwe loopbaan begin.

Forrester het 'n professor aan MIT se Sloan Skool vir Bestuurswetenskappe geword waar hy baanbrekerswerk gedoen het op 'n nuwe terrein wat stelseldinamika ("system dynamics") genoem is. Hy het rekenaarnabootsings gebruik om sosiale stelsels te ontleed. Forrester het aangevoer dat die menslike verstand nie aangepas is om die wyse waarop sosiale stelsels optree, te interpreteer nie. Hy het geglo dat die vervaardiging van modelle van sosiale stelsels en die uitvoer van laboratoriumeksperimente op daardie modelle voordat nuwe wette en regeringsprogramme beproef word, tot beter resultate sal lei as om bloot besluite te neem op grond van besinning, bespreking, beredenering en raaiwerk.

Hy het die MIT Stelseldinamikagroep gestig en die Stelseldinamikaprogram vir die Sloan Skool tot 1989 bestuur. Vanaf 1989 het hy aan die Nasionale modelprojek gewerk, 'n groot rekenaarmodel van die Verenigde State se ekonomie en die Stelseldinamika in Onderwys Projek (SDEP). Die SDEP ontwikkel wyses waarop stelseldinamika as grondslag vir 'n nuwe soort van onderwys gebruik kan word wat vanaf kleuterskool tot by graad 12 strek. Hy was "Germeshausen" professor by MIT waar hy die Stelseldinamikaprogram by die Sloan Skool vir Bestuurswetenskappe bestuur het.