John Cranko (1927–1973) was 'n Suid-Afrikaanse balletdanser, choreograaf, regisseur en balletleier. Hy word as een van die grootste choreograwe van die 20ste eeu beskou en sy werk is in die repertoire van al die groot balletgeselskappe opgeneem. Sy meesterstukke, Romeo and Juliet (1962) en Onegen (1965), is deel van die klassieke repertoire van die Russiese Bolsjoi-balletgeselskap, die Royal Ballet in Londen en die New York Ballet.[1]

John Cranko
Skets van John Cranko, deur Eva Zippel
Gebore
John Cyril Cranko

15 Augustus 1927
Sterf26 Junie 1973
Op 'n transatlantiese vlug
NasionaliteitSuid-Afrika
BeroepBalletdanser, choreograaf
Ouer(s)Herbert en Grace Cranko

Lewensloop

wysig
 
Cranko se grafsteen in Stuttgart, Duitsland.

John Cyril Cranko is op 15 Augustus 1927 in Rustenburg gebore. As kind het hy graag poppespele aangebied. Hy het sy vroeë balletopleiding in Kaapstad onder Dulcie Howes ontvang.[2] In 1945 het hy sy eerste werk vir die Kaapstadse Balletklub gechoreografeer. Daarna het hy na Londen verhuis en in 1946 aan die Sadler's Wells Balletskool studeer. In November 1947 het hy sy eerste rol saam met die Sadler's Wells Ballet opgevoer.[3] In 1961 emigreer hy van die Verenigde Koninkryk na Stuttgart in Duitsland, waar hy as die direkteur van die Stuttgart Ballet aangestel is.

Cranko is op 26 Junie 1973 op 'n transatlantiese vlug oorlede. Hy het 'n allergiese reaksie op 'n slaappil gehad, twee dae na 'n suksesvolle toer in die Verenigde State. Die vlug was op pad terug na Stuttgart, maar moes 'n noodlanding in Dublin maak, waar Cranko by 'n hospitaal dood verklaar is. Hy was 45 jaar oud.[4]

Verwysings

wysig
  1. HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
  2. "John Cranko", Stuttgart Ballet, besoek op 19 Maart 2015
  3. Dromgoole, Nicholas. "John Cranko", Oxford Dictionary of National Biography, besoek op 19 Maart 2015
  4. ""John Cranko Dies at 45; Stuttgart Ballet Director"". The New York Times (in Engels). 27 Junie 1973. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 September 2017.