John Holt

John Caldwell Holt (14 April 1923 – 14 September 1985) was 'n Amerikaanse skrywer en opvoeder, 'n voorstander van tuisonderrig (spesifiek die ontskoling-benadering), en 'n pionier in die jeugregteteorie.

Na 'n ses jaar lange laerskoolonderwys in die 1950's, het Holt die boek How Children Fail (1964) geskryf, wat die probleme wat hy met die Amerikaanse skoolstelsel gesien het, gekatalogiseer het. Hy het dit opgevolg met How Children Learn (1967). Albei boeke was gewild en het Holt se loopbaan as konsultant vir Amerikaanse skole begin. Teen die 1970's het hy besluit dat hy die skoolstelsel sou probeer hervorm en het tuisonderrig begin voorstaan, en later die vorm van tuisonderrig bekend as ontskoling. Hy het altesaam 11 boeke oor die onderwerp van skoolonderrig geskryf, asook die nuusbrief Growing Without Schooling (GWS) begin.

Vroeë lewe

Holt is op 14 April 1923 in New York gebore; hy het twee jonger susters gehad. Hy het die Phillips Exeter Akademie bygewoon, daarna die Yale Universiteit bygewoon en in 1943 gegradueer. Direk nadat hy gegradueer het, het hy by die Verenigde State se vloot aangesluit en in die Tweede Wêreldoorlog op die duikboot USS Barbero gedien. Hy is in 1946 gedemobiliseer, en het toe by die United World Federalists aangesluit, 'n organisasie wat wêreldvrede bevorder het deur die vorming van 'n enkele wêreldregering. Hy het die geledere van die organisasie opgang gemaak en gedien as die uitvoerende direkteur van die groep se New York State-afdeling toe hy in 1952 weg is weens frustrasie met die organisasie se gebrek aan vordering.

Onderwysloopbaan

Holt se suster het hom aangemoedig om 'n laerskoolonderwyser te word, en in 1953 het hy begin skoolhou by die nuutgestigte Colorado Rocky Mountain School, 'n privaatskool in Carbondale, Colorado. In 1957 en 1958 het hy by die Shady Hill School, 'n privaat laer- en middelskool in Cambridge, Massachusetts, skoolgehou. In 1959 het hy vyfde graad by die Lesley Ellis Skool gegee, ook in Cambridge.

Terwyl hy onderrig het, het Holt tot die oortuiging gekom dat die studente in sy klaskamer, ten spyte daarvan dat hulle dikwels intelligent was en van welgestelde agtergronde, meer skugter en onseker was as die baba- en kleuterkinders van sy susters en vriende.

Van tuisonderrig tot ontskoling

Holt het ontnugter geraak met die skoolstelsel nadat hy etlike jare daarin gewerk het; hy het oortuig geraak dat hervorming van die skoolstelsel nie moontlik was nie en het tuisonderrig begin voorstaan. Hy het geglo dat "kinders wat voorsien is van 'n ryk en stimulerende leeromgewing sal leer wat hulle gereed is om te leer, wanneer hulle gereed is om dit te leer".

Holt het geglo dat kinders nie gedwing hoef te word om te leer nie; hulle sou dit natuurlik doen as hulle die vryheid kry om hul eie belange en 'n ryk verskeidenheid hulpbronne na te volg. Hierdie gedagtegang word ontskoling genoem.

Holt se Growing Without Schooling-nuusbrief, wat in 1977 gestig is, was Amerika se eerste tuisonderwysnuusbrief. Hy het ook John Holt's Bookstore op die been gebring, wat uitgesoekte boeke per posbestelling beskikbaar gestel het. Dit het bykomende inkomste ingebring wat gehelp het om die nuusbrief te onderhou, wat baie min advertensies bevat het.

Holt se enigste boek oor tuisonderrig, Teach Your Own, is in 1981 gepubliseer. Dit het vinnig die "Bybel" van die vroeë tuisonderrigbeweging geword. Dit is deur sy kollega Patrick Farenga hersien en in 2003 deur Perseus Books heruitgegee.

Holt oor onderwys

Holt het verskeie boeke geskryf wat die onskolingsbeweging grootliks beïnvloed het. Sy geskrifte het baie individue en organisasies beïnvloed, insluitend die Evergreen State College, Caleb Gattegno, Americans for a Society Free from Age Restrictions, die National Youth Rights Association, en die Freechild Project.

Holt het nie 'n onderwysgraad gehad nie, wat baie glo toegelaat het dat sy werk in die privaatskolesektor plek gemaak het vir hom om 'n meer objektiewe mening oor die Amerikaanse skoolstelsel te hê. Omdat hy nuut is in die omgewing, word daar gemeen dat hy meer objektiewe onderskeid as ander opvoeders kon tref oor wat die skole gesê het hulle doen en wat hulle werklik doen. Vir die eerste jare van sy onderwysloopbaan het hy die oortuiging gehandhaaf dat skole oor die algemeen nie hul missies nakom nie as gevolg van die gebruik van die verkeerde metodes en pedagogiese benaderings, en dat hierdie mislukkings die oorsaak was om jong skoliere as kinders te maak wat minder gewillig was om leer en meer gefokus op die vermyding van die verleentheid en bespotting van nie leer nie.

Soos Holt in sy eerste boek geskryf het, How Children Fail (1964) "... immers, as hulle (wat ons bedoel) weet dat jy niks kan doen nie, dan sal hulle jou nie blameer of jou straf omdat jy nie kan nie om te doen wat jy aangesê is om te doen." Hierdie idee het daartoe gelei dat hy veranderinge binne sy eie klaskamer gemaak het om 'n omgewing te bied waarin sy studente meer gemaklik en selfversekerd sou voel. Met die ondersteuning van sy kollega Bill Hull het Holt minder klem op grade en toetse begin plaas en stappe begin doen om die idee van rangorde van die kinders te verminder. Hy het daarop gefokus dat sy studente konsepte kon begryp, eerder as dat hulle vir die korrekte antwoord werk. In plaas daarvan om die tipiese metodes te gebruik om studente se vordering te bepaal, het hy 'n meer studentgesentreerde benadering aanvaar. Patrick Farenga het Holt se onderskeid tussen goeie en slegte studente geparafraseer: "'n goeie student is versigtig om nie te vergeet wat hy bestudeer het totdat die toets afgelê is nie." Uiteindelik het sy nuwe metodes vir onderrig veroorsaak dat hy uit sy pos getermineer is, wat hy beweer het te wyte was aan die skool wat "ou 'nuwe' idees en nie nuwe 'nuwe' idees wou handhaaf nie."

Nadat hy Colorado verlaat het, het Holt ander geleenthede in die onderwys gesoek. Alhoewel dit hom 'n geruime tyd geneem het om tot 'n gevolgtrekking te kom oor sy eie gedagtes oor onderwys en om sin te maak van sy waarnemings, studies en data, het hy uiteindelik gevoel dat skole "'n plek is waar kinders leer om dom te wees." Sodra hy hierdie gevolgtrekking ontwikkel het, het sy fokus verskuif na die maak van voorstelle om onderwysers en ouers te help wat in staat is om hul kinders te leer hoe om te leer, en sodoende het sy tweede boek, How Children Learn, in 1967 aanleiding gegee. Ten spyte van sy suksesvolle loopbaan het hy steeds verwerpings en wrok teëgekom en valse hoop van kollegas en skoolstelsels rondom sy idees en metodes. Hierdie werklikheid het hom al hoe verder in die idee van ontskoling gedryf.

Na nog 'n paar jaar van onderrig en 'n paar besoekende professor-poste by gebiedsuniversiteite, het Holt sy volgende twee boeke geskryf, The Underachieving School (1969) en What Do I Do Monday? (1970). Albei boeke het gefokus op sy oortuiging dat skole nie werk nie en idees oor hoe hulle beter kan wees. Holt het teen hierdie tyd vasgestel dat die veranderinge wat hy graag in die skoolstelsels wil sien plaasvind, waarskynlik nie 'n werklikheid sal word nie. Hierdie veranderinge het die verhouding tussen kinders en die onderwysers en skoolgemeenskap ingesluit. Op hierdie stadium in die geskiedenis van onderwys was die vryskoolbeweging in volle swang, en sy volgende boek, Freedom and Beyond (1972), het baie bevraagteken wat onderwysers en opvoeders werklik bedoel het toe hulle voorgestel het dat kinders meer vryheid in die klaskamer moet hê . Terwyl Holt 'n voorstander was van kinders wat meer regte en vermoëns het om self besluite te neem, het hy gevoel dat die vryskoolbeweging nie die antwoord was op die vraag hoe om die skoolstelsel reg te stel nie.

Holt skryf toe Escape from Childhood: The Needs and Rights of Children (1974), waarin hy beweer dat kinders onafhanklikheid moet hê, insluitend die reg om vir geld te werk, regverdige en gelyke behandeling te ontvang, die reg om te stem, en selfs die reg om nuwe ouers te kies . Destyds was sy idees van kinders wat soveel regte en verantwoordelikhede het nie baie gewild nie, maar sedertdien het die hofstelsels al hoe meer gevalle gesien van kinders wat probeer om baie van Holt se voorstelle te realiseer, soos om hul wettige voog te kies.

Alhoewel baie van Holt se vorige werke die nodige hervorming en mislukking van die tradisionele skoolstelsel bespreek het, het sy sewende boek, Instead of Education: Ways to Help People do Better (1976), meer gefokus op sy aanmoediging dat ouers wettige maniere vind om hulle kinders van verpligte skole te verwyder. Hy het spesifiek verwys na 'n "Ondergrondse Spoorweg" waarin skoolkinders die mislukte skoolstelsels kon ontsnap waaroor hy so krities was. Die boek het veroorsaak dat 'n aantal ouers na hom uitreik oor hul eie tuisonderrig van hul kinders. Hierdie korrespondensie het so gegroei dat hy besluit het om 'n nuusbrief vir tuisonderrigouers te begin. In 1977 is Growing Without Schooling ontwikkel en versprei. Daar word gedink dat hierdie nuusbrief die eerste gepubliseerde tydskrif oor tuisonderrig in die Verenigde State is.

Holt se fokus het begin om oor te skakel van kritiek op skoolstelsels en skryf van ver af na spreekbetrokkenheid en om volwassenes op te voed oor hoe hulle hul kinders kan leer terwyl hulle self leer. Sy volgende boek, Never Too Late: My Musical Autobiography (1978), het daarop gefokus om volwassenes te wys dat hulle nie te oud is om nuwe dinge te leer nie. Dit is vertaal in maniere waarop ouers wat geen ondervinding in onderwys gehad het nie, kon leer om hul kinders op hul eie in 'n tuisonderrigopset te onderrig.

In 1981 is die eerste uitgawe van Holt se mees noemenswaardige boek oor ontskoling, Teach Your Own: The John Holt Manual on Homeschooling, gepubliseer. Hierdie boek, soos opgemerk in die eerste reëls van die inleiding, gaan oor maniere waarop ons kinders kan leer, of liewer, hulle kan toelaat om te leer, buite skole—by die huis, of in watter ander plekke en situasies ook al (en hoe meer hoe beter ) wat ons aan hulle beskikbaar kan stel. Dit is deels 'n argument ten gunste daarvan om dit te doen, deels 'n verslag van die mense wat dit doen, en deels 'n handleiding van aksie vir mense wat dit wil doen." Hierdie handleiding is sedertdien hersien deur Holt-volger en tuisonderrig-ouer Patrick Farenga, en word vandag steeds versprei.

Selfs ná sy dood in 1985 het Holt se invloed op tuisonderrig deur sy werk voortgeduur. Sy laaste boek, Learning All the Time: How Small Children Begin to Read, Write, Count and Investigate the World, Without Being Taught, is postuum gepubliseer in 1989. Dit het 'n aantal van sy geskrifte vir Growing Without Schooling bevat. Die GWS se nuusbrief het sedertdien aanhang in 'n aantal verskillende lande gekry en is sedert sy ontstaan voortdurend versprei as 'n hulpmiddel vir die bevordering en aanmoediging van tuisonderrig in die lig van die gebrek aan hervorming van die skoolstelsel.

Bibliografie

• How Children Fail (1964; opgedateer 1982)
• How Children Learn (1967; opgedateer 1983)
• The Underachieving School (1969)
• What Do I Do Monday? (1970)
• Freedom and Beyond (1972)
• Escape from Childhood (1974)
• Instead of Education (1976)
• Never Too Late: My Musical Life Story (1979)
• Teach Your Own (1981; opgedateer 2003 deur Pat Farenga)
• Learning All the Time (1989)
• A Life Worth Living (letters) (1990)