Joseph Poelaert
Joseph Poelaert (* 21 Maart 1817 in Brussel; † 3 November 1879 in Brussel) was 'n Belgiese argitek en offisier van die Ordre de Léopold (Leopoldsorde).
Joseph Poelaert | |
|---|---|
 | |
| Gebore | 21 Maart 1817 |
| Sterf | 3 November 1879 (op 62) Brussel, België |
| Nasionaliteit |  België |
| Beroep | argitek |
| Bekend vir | Sint-Katelijnekerk in Brussel Justitiepaleis in Brussel |
| Eggenoot | Léonie Toussaint Maurice Pauwels |
| Ouer(s) | Philip Poelaert |
Poelaert het groot waardering by koning Leopold I van België (1831-1865) geniet en 'n aantal beduidende Brusselse bouprojekte aangepak, waaronder die Sint-Katharinakerk (église Saint-Catherine), die Koninklike Kerk te Laeken (église royale de Laeken), die Kongressuil (colonne du Congrès), die heropbou van die Muntskouburg (Théâtre de la Monnaie) ná 'n brand en die Justisiepaleis (Palais de Justice), die belangrikste geregsgebou in Brussel.
Poelaert se werk is veral deur die laer klasse gering geskat - talle bewoners van die werkersbuurt Marollen is deur die polisie uit hul huise verdryf om plek te maak vir die oprigting van die Justisiepaleis, sy beduidendste projek. Poelaert is nog gedurende die boutyd aan breinkongestie oorlede [1] - vier jaar voor die voltooiing van die Justisiepaleis. Geeneen van sy bouplanne het bewaar gebly nie.
Herkoms
wysigJoseph Poelaert is in 'n welvarende en kunssinnige Brusselse gesin gebore.
Sy vader Philippe Poelaert (1790-1875), 'n oudstudent in argitektuur van Jean-Alexandre Werry (1773-1847) by die Koninklike Akademie van Skone Kunste (Académie Royale des Beaux-Arts), waar hy in 1808 die tweede prys gewen het, word onder die beduidendste Belgiese argitekte en entrepreneurs van sy tyd gereken. Hy was - as welvarende belastingbetaler - volgens die destydse sensus-stemreg stemgeregtig en het tydens die Nederlandse bewind as regent ('n bestuurder of lid van die stadsadministrasie) van die stad Halle gefungeer. As 'n gegoede man het hy daarvan gehou om skrywers en kunstenaars na sy huis te nooi.[2]
Sy grootvader Joseph Poelaert (1748-1824), meester-messelaar en beduidende boumeester van sy tyd, het op 8 April 1782 'n Brusselse burger geword.
Joseph Poelaert het sy kinder- en puberteitsjare in die groot en indrukwekkende privaathotel deurgebring wat deur sy vader in 1824 in Lakenstraat (tans huisnommer 76) opgerig is. Hul buurman was die bekende argitek Henri Partoes (tans huisnommer 78).
Sy grootvader van moederskant, Pierre-Joseph Stas, het 'n leidende funksie in die tinsmedegilde beklee en het daarnaas onder die ou bewind as octovir (een van ag voorsitters) van die lakenmakers- of drapeniersgilde gefungeer.
Sy familie
wysig
,_m%C3%A9daillon_par_le_sculpteur_Victor_Poelaert.png)
Joseph Poelaert was getroud met Léonie Toussaint (1840-1912), 'n suster van die skilder Toussaint, by wie hy 'n dogter, Marguerite Poelaert (1860-1917), gehad het. Sy het met Maurice Pauwels (1861-1912) getrou wat later in 'n tragiese hysbakongeluk gesterf het. Ook hul dogter Marthe Pauwels het tragies aan vergiftiging gesterf nadat sy in Napels seekos genuttig het. Met haar is die laaste regstreekse nakomeling van Joseph Poelaert oorlede.
Joseph Poelaert het twee broers gehad, die beeldhouer Victor Poelaert (1820-1859) en die advokaat Constant Poelaert (1827-1898). Constant se dogter Berthe het met die advokaat Charles Janssen, 'n seun van baron Emmanuel Janssen (1879-1955), stigter van die bank Société Générale de Belgique, in huwelik getree.
Joseph Poelaert se enigste suster, Hortense Poelaert (1815-1900), wat met Eugène van Dievoet (1804-1858) getrou het. Eugène het uit een van Brussel se leidende sewe geslagte gekom, die Sweerts, en was 'n nakomeling van die beeldhouer Peter van Dievoet (1661-1729), een van die skeppers van Brussel se Groot Markplein, asook van Philippe van Dievoet, genoem Vandive (1654-1738), die befaamde Paryse goudsmid en raadgewer van koning Lodewyk XIV van Frankryk.
Eugène was die broer van Auguste van Dievoet, 'n advokaat by die Belgiese Cour de Cassation (Appélhof) en bekende regshistorikus, en die oom van Jules van Dievoet (1844-1917), advokaat by die Belgiese Appélhof en eggenoot van Marguerite Anspach (1852-1934), dogter van die Brusselse bourgmestre (burgemeester) Jules Anspach (1829-1879).
Die Poelaerts het daarnaas ook familiebande met Suid-Afrika: Eugène van Dievoet en Hortense Poelaert is die grootouers van die argitek Henri van Dievoet, die Art Nouveau-kunsskilder en versierder Gabriel van Dievoet en van Louise van Dievoet, die eggenote van die Vicomte d'Orthez. Hul nakomelinge woon in Constantia, Wes-Kaap.
Sien ook
wysigVerwysings
wysig- ↑ Revue mensuelle publiée par Octave Uzanne, deuxième année, Paris, A. Quantin, imprimeur éditeur, 1881, p. 135: "Poelaert a succombé à une congestion cérébrale et n’a pas eu la joie, infiniment précieuse à tout créateur, d’assister au couronnement de son œuvre ; mais contrairement à beaucoup d’autres dont les créations disparaissent avec eux, M. Poelaert a eu cet honneur suprême de se voir presque dans la postérité avant de mourir, car son œuvre est pour ainsi dire achevée. Ainsi que : La Chronique des Arts et de la Curiosité, "Correspondance de Belgique, p.296: "Poelaert meurt, en effet, d’une congestion cérébrale."
- ↑ Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique. Classe des beaux-arts, Bulletin de la Classe des beaux-arts, Volumes 25-28, 1943, bl. 137
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Joseph Poelaert.
