Wikipedia

Kalsiumglukonaat

chemiese verbinding

Kalsiumglukonaat is 'n mineraal-aanvulling en medikasie. As 'n medikasie word dit binneaars gebruik as 'n behandeling vir hipokalsemie, hiperkalemie en magnesiumvergiftiging. Kalsiumaanvulling is oor die algemeen slegs nodig wanneer daar nie genoeg kalsium in die dieet ingeneem word nie,[1] en kan gedoen word om osteoporose of ragitis te behandel of te voorkom. Dit kan ook mondelings geneem word, maar word nie aanbeveel vir intramuskulêre inspuiting nie.[2]

Newe-effekte van kalsiumglukonaatinspuitings sluit in stadige hartklop, lokale pyn by die inspuitingspunt, en lae bloeddruk. Newe-effekte van orale kalsiumglukonaat kan hardlywigheid en naarheid insluit. Die bloed se kalsiumvlakke moet gemeet word wanneer dit gebruik word en ekstra sorg moet geneem word in diegene met 'n geskiedenis van nierstene. By normale dosisse word dit as veilig beskou tydens swangerskap en borsvoeding.[3] Kalsiumglukonaat word vervaardig deur kalsiumkarbonaat of kalsiumhidroksied by glukoonsuur te voeg.[4]

Kalsiumglukonaat het in die 1920's in mediese gebruik gekom.[5] Dit is op die WGO se lys van noodsaaklike medisyne: die lys van doeltreffende en veilige medisyne wat nodig is in 'n gesondheidsorgstelsel.[6] Dit is ook beskikbaar as 'n generiese medikasie.[7]

Mediese gebruik

wysig

Hipokalsemie

wysig

10% Kalsiumglukonaatoplossing is die mees algemene behandeling vir lae bloedkalsium (hipokalsemie). Dit word binneaars toegedien. Hierdie vorm van kalsium word nie so goed geabsorbeer as kalsiumkarbonaat nie,[8] en dit bevat slegs 0.93% kalsium (m/v). Daarom word kalsiumchloried eerder gebruik vir akute en ernstige hipokalsemie.

Hiperkalemie

wysig

Kalsiumglukonaat word as 'n hartbeskermende middel gebruik in gevalle van hoë kalium vlakke in die bloed (hiperkalemie), maar kalsiumchloried is hier ook 'n alternatiewe behandeling. Dit word aanbeveel wanneer kaliumvlakke 6.5 mmol/L oorskry, of wanneer die elektrokardiogram (EKG) tekens van hiperkalemie wys.

Alhoewel dit geen uitwerking op kaliumvlakke in die bloed het nie, verminder dit die prikkelbaarheid van kardiomiosiete (hartspierselle), wat die waarskynlikheid van kardiale aritmieë verlaag.[9]

Magnesiumsulfaatoordosis

wysig

Dit word ook gebruik om oordosisse van magnesiumsulfaat (Engelse sout) teen te werk.[10] Magnesiumsulfaat word dikwels aan swanger vroue toegedien om stuiptrekkings te voorkom, byvoorbeeld as gevolg van pre-eklampsie. Magnesiumsulfaat is vroeër toegedien aan swanger vroue wat vroeg in kraam gaan om hulle kontraksies te beheer of te keer, maar deesdae word ander tokolitiese medikasie met 'n hoër doeltreffendheid en beter newe-effekprofiel eerder gebruik. Oormatige kalsiumsulfaat kan toksiese uitwerkings hê, byvoorbeeld asemhalingsonderdrukking en 'n verlies aan dieptendonreflekse (hiporefleksie).

Fluoorsuur-brand

wysig
 
'n Buis van kalsiumglukonaat jel

Kalsiumglukonaat jel word gebruik om fluoorsuur-brandwonde te behandel.[11][12] Dit is omdat kalsiumglukonaat met fluoorsuur reageer om onoplosbare, nie-giftige kalsiumfluoried te vorm.

Knopiespinnekopbyte

wysig

Binneaarse kalsiumglukonaat is vroeër gebruik as 'n teenmiddel vir knopiespinnekopbyte, dikwels in samewerking met spierverslappers.[13] Hierdie terapie is egter sedertdien as oneffektief bewys.[14][15]

Hartstilstand

wysig

Alhoewel binneaarse kalsium in gevalle van hartstilstand gebruik is, word sy algemene gebruik nie aanbeveel nie. Gevalle waar dit nog steeds aanbeveel word sluit in hiperkalemie, hipokalsemie (wat soms die gevolg van bloedoortappings is), en kalsiumkanaalblokker-oordosis. Algemene gebruik kan egter tot swakker uitkomste lei. Waar kalsium gebruik moet word, is kalsiumchloried normaalweg die aanbevole vorm.

Newe-effekte

wysig

Kalsiumglukonaat se newe-effekte is onder andere naarheid, hardlywigheid, en omgekrapte maag. Vinnige binneaarse inspuitings van kalsiumglukonaat kan hiperkalsemie veroorsaak, wat vasodilatasie, kardiale aritmieë, verlaagde bloeddruk en bradikardie tot gevolg kan hê. As kalsiumglukonaat buite die bloedvat in weefsels indring, kan dit sellulitis veroorsaak. Binnespierse inspuitings kan plaaslike nekrose en absesvorming veroorsaak.[16]

Dit is ook al berig dat hierdie vorm van kalsium kan lei tot verhogings in renale plasmavloei, diurese, natriurese,[17][18] glomerulêre filtrasie,[19] en prostaglandien E2 en F1-alfavlakke.[20]

Verwysings

wysig
  1. ↑ WHO Model Formulary 2008 (PDF). World Health Organization. 2009. p. 497. ISBN 9789241547659. Besoek op 8 Januarie 2017.
  2. ↑ https://www.drugs.com/monograph/calcium-salts.html.
  3. ↑ https://www.drugs.com/pregnancy/calcium-gluconate.html.
  4. ↑ Bhattacharya, Suvendu (2014). Conventional and Advanced Food Processing Technologies (in Engels). John Wiley & Sons. p. 391. ISBN 978-1-118-40630-4.
  5. ↑ Tegethoff, F. Wolfgang (2012). Calcium Carbonate: From the Cretaceous Period into the 21st Century (in Engels). Birkhäuser. p. 308. ISBN 978-3-0348-8245-3.
  6. ↑ http://www.who.int/medicines/publications/essentialmedicines/EML_2015_FINAL_amended_NOV2015.pdf?ua=1.
  7. ↑ British national formulary : BNF 69 (69 uitg.). British Medical Association. 2015. p. 680, 694. ISBN 978-0-85711-156-2.
  8. ↑ Spencer, H. (1966). "Comparative absorption of calcium from calcium gluconate and calcium lactate in man". The Journal of Nutrition. 89 (3): 283–292.
  9. ↑ Parham, W. A. (2006). "Hyperkalemia revisited". Texas Heart Institute journal / from the Texas Heart Institute of St. Luke's Episcopal Hospital, Texas Children's Hospital. 33 (1): 40–47.
  10. ↑ "Magnesium sulphate therapy in women with pre-eclampsia and eclampsia in Kuwait". Med Princ Pract. 17 (3): 227–32. 2008. doi:10.1159/000117797.
  11. ↑ "Hydrofluoric acid dermal exposure". Vet Hum Toxicol. 31 (3): 243–7. 1989.
  12. ↑ "Topical treatment of experimental hydrofluoric acid skin burns by 2.5% calcium gluconate". J Burn Care Res. 27 (6): 889–94. 2006. doi:10.1097/01.BCR.0000245767.54278.09.
  13. ↑ Pestana, Carlos Dr. Pestana Surgery Notes Kaplan Medical 2013
  14. ↑ Offerman, Steven (2011). "The Treatment of Black Widow Spider Envenomation with Antivenin Latrodectus Mactans: A Case Series". The Permanente Journal. 15: 76–81. doi:10.7812/tpp/10-136.
  15. ↑ Clark, Richard (Julie 1992). "Clinical presentation and treatment of black widow spider envenomation: A review of 163 cases". Annals of Emergency Medicine. 21: 782–787. doi:10.1016/S0196-0644(05)81021-2. Besoek op 9 Augustus 2014.
  16. ↑ Yui-Ming Lam (April 2001). "Continuous Calcium Chloride Infusion for Massive Nifedipine Overdose". Chest. 119 (4): 1280–1282. doi:10.1378/chest.119.4.1280.
  17. ↑ Ruilope LM (Desember 1989). "Characterization of the renal effects of an intravenous calcium gluconate infusion in normotensive volunteers". J Hypertens Suppl. 7 (6): 170. doi:10.1097/00004872-198900076-00081.
  18. ↑ "Renal sodium retention during upright posture in preascitic cirrhosis". Gastroenterology. 105 (1): 188–193. Julie 1993.
  19. ↑ "Glomerular hyperfiltration in patients with well-compensated alcoholic cirrhosis". Gastroenterology. 104 (3): 884–900. Maart 1993.
  20. ↑ "Stimulation of renin release by intrarenal calcium infusion". Hypertension. 15 (2): 149–152. Februarie 1990. doi:10.1161/01.hyp.15.2_suppl.i149.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Kalsiumglukonaat&oldid=2602270"