Kālua is 'n tradisionele Hawaise kookmetode waarby kos in 'n imu of grondoond gaargemaak word. Die term kālua beteken letterlik "in 'n grondoond gaarmaak", maar verwys daarnaas ook na die besondere smaak wat dié kookmetode aan kos verleen. Tipiese voorbeelde is kālua-vark of kālua-kalkoen (Hawais puaʻa kālua) - twee disse wat tradisioneel tydens Hawaise feesmale, die sogenaamde luau's, bedien word.

Geroosterde pua'a

Volgens ou tradisies word 'n vuur met koa-hout in 'n sand- of grondgat gemaak (die sogenaamde imu). Hierdie grondoond is gewoonlik 1,8 meter lank, 1,2 meter wyd en 90 sentimeter diep. Stene word in die gat geplaas om die kookhitte te bewaar nadat die vuur al uitgebrand het.

Sodra die kookstene baie warm geword het, word tradisionele plantmateriaal soos piesangblare in die grondoond gelê. Vleis soos speenvark word met natuurlike seesout en kruie gegeur, met warm stene gevul en met ti en piesangblare bedek.

Om egalige hitte te verseker en die vleissappe binne te hou, word die kos met juut en piesangblare en daarna met 'n laag sand of grond bedek. Die vleis word sowat ses tot sewe ure in die grondoond gelos om gaar te kook. Hierby absorbeer dit rook en stoom van die koa-hout en die piesangblare.

Daarna word die vleis uit die oond gehaal en bedien. Om seker te maak dat die vleis sy unieke tekstuur en smaak bewaar en met die gesmelte varkvet vermeng, word dit eerder in klein stukkies gehak as in skyfies gesny.