Katedraal van Glasgow

Die Katedraal van Glasgow (Engels: Glasgow Cathedral, High Kirk of Glasgow of St Mungo's Cathedral) is 'n Middeleeuse katedraal wat tans as vergaderplek van 'n gemeente van die Kerk van Skotland se Presbiterie van Glasgow dien. Die Katedraal van Glasgow is noord van High Street en oos van Cathedral Street vlakby die akademiese hospitaal Glasgow Royal Infirmary geleë, sowat 2 km oos van die huidige middestad.

Die wesfasade van die Katedraal van Glasgow.

"Katedraal" word as historiese eretitel gebruik om na die kerkgebou te verwys. Die titel het sy oorsprong in die tyd voor die Skotse Hervorming toe die katedraal as Rooms-Katolieke moederkerk in die Aartsbisdom van Glasgow en sodoende as cathedra (setel) van die aartsbiskop van Glasgow gedien het (die huidige moederkerk en setel van die aartsbiskop is St. Andrew's-katedraal).

Die eerste Katedraal van Glasgow, wat van steen gebou is, is in 1136 onder biskop John (1117−1147) in teenwoordigheid van koning David I en sy hof gewy, maar is later blykbaar deur 'n brand vernietig.^[1] Die huidige Gotiese kerkgebou is in 1197 ingewy en is dus al meer as 800 jaar in gebruik, met enkele uitbreidings. Dit is die enigste Middeleeuse kerkgebou op die Skotse vasteland wat die beeldestorme en ander gewelddadige optrede van teenstanders van die Rooms-Katolieke geloof in die tyd van die Protestantse Hervorming vanaf 1560 oorleef en tot vandag bewaar gebly het. So dateer die katedraal se oop houtplafon uit die Middeleeue, met hout wat grotendeels in die 14de eeu bewerk is.

Latere toevoegings sluit die kerktoring en die gebrandskilderde vensters in. Die oorspronklike kerktoring was 'n houtkonstruksie wat in die vroeë 15de eeu deur 'n bliksemslag aan die brand gesteek en vernietig is. In die volgende dekades het die huidige toring en sy agthoekige spits ontstaan. Die sogenaamde Millennium Window in die kerkskip se noordmuur is op 3 Junie 1999 deur Anne Mountbatten-Windsor ingewy.^[2]

Volgens oorlewering het die katedraal se kript regstreeks oor die plek ontstaan waar sint Kentigern (ook Mungo genoem, 518-603) in 612 sy laaste rusplek gevind het. St Kentigern was die eerste biskop in die vroeë Middeleeuse Koninkryk Strathclyde. Ná sy benoeming tot biskop deur koning Rhydderch Hael in 540 was sint Kentigern dertien jaar in Glasgow werksaam. Nadat plaaslike bewoners in opstand teen die nuwe godsdiens gekom het, was sint Kentigern genoodsaak om uit Strathclyde te vlug. In 581 het hy vanuit sy toevlugsoord, die Klooster van Sint David van Menevia, na Glasgow teruggekeer om sy sendingwerk voort te sit.

In 1836 het die Katedraal van Glasgow staatsbesit geword. Sedert 1857 word die hele katedraalgebou deur die staat (tans Historic Scotland) bestuur wat sedertdien gedurig herstelwerk uitvoer.^[3]