’n Kwarkster is ’n hipotetiese ster wat uit kwarke bestaan wat almal aan mekaar gebonde is en ’n groot hadron vorm. Dié sterre het ’n massa wat die Oppenheimer-Volkofflimiet van ongeveer 3-5 sonmassas oorskry. Hierdeur is die teendruk wat deur die Uitsluitingsbeginsel van Pauli veroorsaak word, onvoldoende en kan die neutrone nie meer afsonderlik bestaan nie. Die materie waaruit die kwarkster bestaan, is ontaarde materie. Deur die uiters hoë ontsnappingsnelheid neem die ligsnelheid van die fotone om ’n kwarkster sterk af. ’n Kwarkster is nes ’n neutronster die eindstadium van ’n supernova. Die supernova van ’n ster eindig as ’n kwarkster as die massa van die ster se kern tussen 3 en 5 maal dié van die Son is. Die supernova van ’n ster met ’n kern swaarder as 5 sonmassas sal eindig as ’n swartkolk.

3C58, soos afgeneem deur die Chandra-X-straalsterrewag.

Die digtheid van hierdie sterre is iewers tussen dié van ’n neutronster en ’n swartkolk. Daar is ’n beperkte aantal voorwerpe in die heelal ontdek wat moontlik ’n kwarkster is. In 2002 het die Chandra-X-straalsterrewag die voorwerp RX J1856.5-3754 ontdek wat sowat 450 ligjare van die Aarde af is. Dit het ’n temperatuur van 700 000 K en ’n deursnee van 10 km. Dit is te klein om ’n neutronster te wees en kan nie uit neutrone of protone bestaan nie. Nog ’n kandidaat is die voorwerp 3C58, wat vroeër geglo is ’n neutronster was; dit het ontstaan uit ’n supernova van 1181.

Eksterne skakels

wysig