Ludwig August Theodor Beck (29 Junie 1880 - 20 Julie 1944) was 'n Duitse generaal en hoof van die Duitse generale staf gedurende die vroeë jare van die Nazi-bewind in Duitsland voor die Tweede Wêreldoorlog. Ludwig Beck het nooit 'n lid van die Nazi-party geword nie, hoewel hy in die vroeë dertigerjare Adolf Hitler se kragtige ontkenning van die Versailles-verdrag en sy geloof in die behoefte aan herlewing van Duitsland ondersteun het. Beck het ernstige kommer oor die Nazi-eis gehad dat alle Duitse offisiere in 1934 'n eed van getrouheid aan die persoon van Hitler moes sweer, hoewel hy van mening was dat Duitsland 'n sterk regering nodig het en dat Hitler dit suksesvol kon lewer solank die Führer deur tradisionele elemente beïnvloed kan word binne die weermag eerder as deur die SA en SS.

Terwyl hy tussen 1935 en 1938 as stafhoof van die Duitse leër gedien het, het Beck toenemend ontnugter geraak, gekant teen die toenemende totalitarisme van die Nazi-regime en teen die aggressiewe buitelandse beleid van Hitler. As gevolg van openbare meningsverskille met Hitler, het Beck in Augustus 1938 as stafhoof bedank. Van hierdie punt het Beck geglo dat Hitler nie ten goede beïnvloed kon word nie, en dat Hitler en die Nazi-party uit die regering verwyder moes word . Hy het 'n belangrike leier geword in die sameswering teen Hitler en sou as staatshoof gedien het - met die titel van óf president óf regent ('Reichsverweser'), afhangende van die bron - indien die komplot op 20 Julie sou slaag. Toe die komplot egter misluk, is Beck in hegtenis geneem. Hy het volgens berigte 'n onsuksesvolle poging tot selfmoord gedoen en is daarna doodgeskiet.

Eksterne skakels wysig