Wikipedia

Menslike migrasie

Menslike migrasie is die beweging van mense van een plek na 'n ander met die doelwit om hulself permanent in die nuwe plek te vestig. Die beweging is dikwels oor lang afstande en van een land na 'n ander, maar interne migrasie is ook moontlik; trouens, dit is wêreldwyd die grootste soort migrasie. Migrasie kan deur individue, familie-eenhede of in groot groepe wees.[1]

Netto migrasiekoerse vir 2016: positief (blou), negatief (oranje), stabiel (groen) en geen data (grys)

Nomadiese bewegings word normaalweg nie as migrasie beskou nie aangesien daar geen bedoeling is om hulle in die nuwe plek te vestig nie omdat die beweging gewoonlik seisoengebonde is. Net enkele nomadiese mense het in die moderne tyd behou nog dié soort lewenstyl. Die tydelike beweging van mense vir die doel om te reis, toerisme, pelgrimstogte of pendel word ook nie as migrasie beskou nie, omdat daar ook nie 'n bedoeling is om hulle in die plek wat besoek word te vestig nie.

Migrasiestatistieke

wysig

Baie ramings van statistieke in wêreldwye migrasiepatrone bestaan.

Die Wêreldbank publiseer sy Migration and Remittances Factbook sedert 2008 jaarliks.[2] Die Internasionale Organisasie vir Migrasie gee sedert 1999 jaarliks die World Migration Report uit. Die Verenigde Nasies se stastieke-afdeling hou ook 'n databasis van wêreldwye migrasie.[3] Onlangse vordering in navorsing oor migrasie deur die internet hou belofte in vir beter begrip van migrasiepatrone en die beweegredes vir migrasie.[4][5]

Beduidende interne migrasie kan ook binne 'n land plaasvind, wat óf seisoenale menslike migrasie kan wees (wat grootliks te doen het met landbou en toerisme na landelike plekke), óf verskuiwings van 'n bevolking na stede (verstedeliking) of uit stede uit (ontstedeliking). Studies oor wêreldwye migrasiepatrone se omvang is gewoonlik beperk tot internasionale migrasie.

Die Wêreldbank se Migration and Remittances Factbook van 2011 bevat 'n lys van die volgende ramings vir 2010: totale aantal immigrante: 215.8 miljoen of 3.2% van die wêreldbevolking. In 2013 het die persentasie van internasionale trekarbeiders wêreldwyd toegeneem met 33%, waarvan 59% trekarbeiders na ontwikkelde streke mik.[6] Bykans die helfte van hierdie trekarbeiders is vroue, wat een van die mees betekenisvolle veranderinge in die migrasiepatrone van die afgelope halfeeu is. Vroue migreer alleen of saam met hul familielede en gemeenskap. Hoewel vroulike migrasie grootliks beskou word as 'n genootskaplike eerder as onafhanklike migrasie, gee nuwe studies ingewikkelde en veelvuldige redes hiervoor.[7]

'n Onderskeid word dikwels getref tussen vrywillige en gedwonge migrasie, of tussen vlugtelinge wat van politieke konflik of natuurrampe wil ontsnap teenoor ekonomiese of arbeidmigrasie, maar hierdie onderskeid is moeilik om te tref en gedeeltelik subjektief, aangesien die motiverings vir migrasie dikwels wederkerig is. Die Wêreldbank se verslag raam dat teen 2010 16.3 miljoen of 7.6% van migrante as vlugtelinge kwalifiseer. Teen die einde van 2012 was sowat 15.4 miljoen mense vlugtelinge of mense in vlugtelingsituasies – 87% van hulle het asiel gekry in ontwikkelende lande.

Struktuurgewys is daar beduidend Suid-Suid- en Noord-Noord-migrasie, met ander woorde emigrante van hoë-inkomstelande trek na ander hoë-inkomstelande, en 'n groot deel  van emigrante van ontwikkelende lande (na raming 43%) migreer na ander ontwikkelende lande. Die Verenigde Nasies se Bevolkingsfonds verklaar dat "hoewel die Noorde 'n hoër absolute toename in die aantal migrante sedert 2000 (32 miljoen) in vergeleke met die Suide (25 miljoen) het, het die Suide 'n hoër groeikoers ervaar".  Tussen 2000 en 2013 was die gemiddelde jaarlikse veranderingskoers van die migrantebevolking in ontwikkelende lande (2.3%) effens hoër as dié van ontwikkelde streke (2.1%).

Die toptien lande waarheen geïmmigreer word:

  • die Verenigde State
  • die Russiese Federasie
  • Duitsland
  • Saoedi-Arabië
  • Kanada
  • Brittanje
  • Spanje
  • Frankryk
  • Australië
  • Indië

Die toptien lande van oorsprong is:

  • Mexiko
  • Indië
  • die Russiese Federasie
  • China
  • die Oekraïne
  • Bangladesj
  • Pakistan
  • Brittanje
  • die Filippyne
  • Turkye[8][verwysing benodig]

Die toptien migrasiekorridors wêreldwyd is: 1. Libië-Europese Unie 2. Mexiko-Verenigde State; 3. Rusland-Oekraïne, 4. Oekraïne-Rusland; 5. Bangladesj-Indië; 6. Turkye-Duitsland; 7. Kazakhstan-Rusland; 8. Rusland-Kazakhstan; 9. China-Hongkong; 10. China-Verenigde State.[verwysing benodig]

Geldsendings, met ander woorde geld wat deur migrantwerkers na hul tuislande gestuur word, maak 'n beduidende deel uit van die ekonomie van party lande. Die toptien ontvangers van geldsendings in 2010 was (ramings in miljard Amerikaanse dollar) 1. Indië (55; 2.7% van BBP), 2. China (51; 0.5% van BBP), Mexiko (22.6; 1.8% van BBP), Filippyne (21.3; 7.8% of van BBP), Frankryk (15.9; 0.5% van BBP), Duitsland (11.6; 0.2% van BBP), Bangladesj (11.1; 7.2% van BBP), België (10.4; 1.9% van BBP), Spanje (10.2; 0.7% van BBP), Nigerië (10.0; 1.9% van BBP).[verwysing benodig]

Die Verenigde Nasies het berig dat 2014 die hoogste vlak van gedwonge migrasie tot op hede gehad het: 59.5 miljoen individue, wat veroorsaak is deur "vervolging, konflik, geweld wat algemeen voorkom of skendings van menseregte", vergeleke met 51.2 miljoen in 2013 ('n toename van 8.3 miljoen) en met 37.5 miljoen 'n dekade vroeër. Teen 2015 was een uit elke 122 mense 'n vlugteling, iemand wat in hul land verskuif is of wat besig is om vir asiel aansoek te doen.[9] National Geographic het vyf kaarte uitgegee van menslike migrasie wat in 2015 aan die gang was, wat op die VN-verslag gegrond is.[10]

Teorieë oor migrasie vir werk in die 21ste eeu

wysig

Oorsig

wysig

Daar is 'n aantal redes waarom mense verkies om na 'n ander land te migreer. Globalisering het die vraag na werkers van ander lande laat toeneem ten einde nasionale ekonomieë in stand te hou. Hierdie individue, wat bekend staan as "ekonomiese migrante",  is oor die algemeen van verarmde ontwikkelende lande en migreer om voldoende inkomste te verkry om te kan oorleef.[11] Hierdie inkomste word gewoonlik huis toe gestuur na familielede in die vorm van geldsendings en het 'n belangrike geldbron vir 'n aantal ontwikkelende lande geword.[12] Mense verskuif ook of word gedwing om te skuif as gevolg van konflik, menseregteskendings, geweld of om vervolging vry te spring. In 2013 is geraam dat ongeveer 51.2 miljoen mense in hierdie kategorie geval het.  Nog 'n rede waarom mense trek, is om toegang tot geleenthede en dienste te verkry of om van uiterste weerstoestande te ontsnap. Hierdie soort beweging is gewoonlik van landelike na stedelike gebiede en staan bekend as "interne migrasie." Sosio-kulturele en geo-historiese faktore speel ook 'n groot rol. Byvoorbeeld, in Noord-Afrika word jy beskou as iemand met sosiale aansien as jy 'n immigrant in Europa is. Boonop is baie van dié lande eertydse Europese kolonies. Dit beteken baie mense het familie wat wetlik in Europa woon, wat dikwels 'n belangrike hulpmiddel is vir immigrante wat pas in 'n Europese land aangekom het. Familie kan help met verbly en navorsing vir werk. Die geografiese nabyheid van Afrika aan Europa en die lang geskiedkundige bande tussen Noord- en Suid-Mediterreense lande spoor ook baie aan om te migreer.[13]

Daar is 'n aantal teorieë wat die internasionale vloei van geld en mense van een land na 'n ander verduidelik.[14]

Neoklassieke ekonomiese teorie

wysig

Dié teorie van migrasie verklaar dat die hoofrede vir arbeidmigrasie die loonverskil tussen twee geografiese plekke is. Die loonverskille word gewoonlik gekoppel aan die geografiese vraag na arbeid en die aanbod daarvan. Daar kan gesê word dat gebiede met 'n tekort aan arbeid maar 'n oormaat aan kapitaal 'n relatief hoë loon betaal, terwyl gebiede met 'n hoë arbeidsaanbod en 'n gebrek aan kapitaal 'n relatief lae loon betaal. Arbeid is geneig om uit lae-loon-areas na hoë-loon-gebiede te vloei. Dikwels met dié vloei van arbeid kom daar veranderinge in die land waarheen die geld gestuur word en die land waar dit vandaan kom. Neoklassieke ekonomiese teorie is veral nuttig om transnasionale migrasie te beskryf, want dit word nie beperk deur internasionale immigrasiewette en soortgelyke regeringsregulasies nie.

Dubbelarbeidmarkteorie

wysig

Die dubbelarbeidmarkteorie verklaar dat migrasie grootliks veroorsaak word deur lokfaktore in meer ontwikkelde lande. Dié teorie veronderstel dat die arbeidsmark in hierdie ontwikkelde lande uit twee segmente bestaan: tersiêr, wat hooggeskoolde arbeid vereis, en primêr, wat baie arbeidintensief is, maar laaggeskoolde werkers vereis. Dié teorie veronderstel dat migrasie van minder ontwikkelde lande na meer ontwikkelde lande die gevolg is lokfaktore wat veroorsaak is deur 'n behoefte aan arbeid in die ontwikkelde land in hul sekondêre mark. Trekarbeiders is nodig om die laagste vlak van die arbeidsmark te vul aangesien die inheemse arbeiders nie hierdie werk wil doen nie omdat dit geen belofte inhou nie. Boonop stoot die aanvanklike tekort aan beskikbare arbeiders lone op, wat migrasie nog meer aanloklik maak. 'n Vinnige verandering kan wel in die 21ste eeu gesien word waar arbeiders van minder ontwikkelde lande behandel word soos hooggeskoolde immigrante aangesien hulle 'n noodsaaklike rol in die tersiêre segment speel.

Nuwe ekonomie van arbeidmigrasie

wysig

Dié teorie verklaar die vloei en patrone van migrasie kan nie net op die vlak van individuele werkers en hul ekonomiese aansporings verklaar word nie, maar dat groter sosiale eenhede ook in ag geneem moet word. Een so 'n sosiale eenheid is 'n huishouding. Migrasie kan beskou word as 'n gevolg van 'n teësin in risiko aan die kant van 'n huishouding met 'n onvoldoende inkomste. Die huishouding het in hierdie geval 'n behoefte aan bykomende geld wat verkry kan word deur geldsendings wat teruggestuur word deur familielede wat trekarbeid in die buiteland doen. Die geldsendings kan ook 'n groter uitwerking hê op die land van waar die geld kom in geheel aangesien dit kapitaal inbring. Onlangse navorsing het ondersoek ingestel na die afname in die migrasie tussen deelstate in die Verenigde State van 1991 tot 2011. Hiervolgens is die afname vanweë die vermindering van die geografiese bepalings van beroepe en 'n toename in werkers se vermoë om meer oor plekke te wete te kom voordat hulle soontoe trek, deur sowel inligtingstegnologie as goedkoop reise.[15] Ander navorsers het bevind dat die liggingspesifieke aard van behuising belangriker is as die trekkoste om arbeidhertoewysing te bepaal.[16]

Relatiewe ontnemingteorie

wysig

Relatiewe ontnemingteorie verklaar dat die bewustheid van die verskil in inkomste tussen bure en ander huishoudings in die gemeenskap van waar die trekarbeider kom ook 'n belangrike faktor is. Die aansporing om te migreer is veel hoër in gebiede met 'n hoë vlak van ekonomiese ongelykheid. Op kort termyn kan geldsendings ongelykheid selfs nog meer maak, maar op lang termyn kan dit dit inderdaad verminder. Daar is twee stadiums van migrasie vir 'n werker: eerstens belê hulle in menslikekapitaalskepping, en dan probeer hulle op hul belegging kapitaliseer. Op hierdie manier kan suksesvolle trekarbeiders hul nuwe kapitaal gebruik vir beter opvoeding vir hul kinders en beter blyplekke vir hul families. Suksesvolle hooggeskoolde emigrante kan as voorbeeld dien vir bure en potensiële trekarbeiders wat hoop om daardie vlak van sukses te behaal.

Wêreldstelselsteorie

wysig

Die wêreldstelselsteorie kyk na migrasie vanuit 'n globale perspektief. Dit verduidelik dat die wisselwerking tussen verskillende gemeenskappe 'n belangrike faktor kan wees in sosiale verandering binne gemeenskappe. Handel met een land, wat ekonomiese agteruitgang in 'n ander veroorsaak, kan 'n aansporing skep om na 'n land met 'n lewendiger ekonomie te trek. Daar kan beweer word dat selfs na kolonisasie die ekonomiese afhanklikheid van die eertydse kolonie steeds op die moederland neerkom. Die opvatting van internasionale handel is egter omstrede en party mense beweer dat vrye handel inderdaad die migrasie tussen ontwikkelende en ontwikkelde lande kan laat afneem. Daar kan geredeneer word dat ontwikkelde lande arbeidintensiewe goedere invoer, wat 'n toename in die indiensneming van ongeskoolde arbeid in die minder ontwikkelde lande tot gevolg het, en die uitvloei van trekarbeiders laat afneem. Die uitvoer van kapitaalintensiewe goedere van ryk na arm lande maak ook inkomste- en indiensnemingtoestande gelyk, wat ook migrasie verminder. In albei rigtings kan hierdie teorie gebruik word om die migrasie tussen twee lande wat geografies ver van mekaar verwyder is, te verduidelik.

Notas en verwysings

wysig
  1. ↑ "Migrations country wise" (in Japannees). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Mei 2020. Besoek op 7 Junie 2014.
  2. ↑ http://siteresources.worldbank.org/INTLAC/Resources/Factbook2011-Ebook.pdf
  3. ↑ http://esa.un.org/unmigration/wallchart2013.htm
  4. ↑ Oiarzabal, P. J.; Reips, U.-D. (2012). "Migration and diaspora in the age of information and communication technologies". Journal of Ethnic and Migration Studies. 38 (9): 1333–1338. doi:10.1080/1369183X.2012.698202.
  5. ↑ Reips, U.-D., & Buffardi, L. (2012).
  6. ↑ "International Migration 2013 (wall chart)" (in Engels). UNFPA. 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Januarie 2020.
  7. ↑ Thapan, M. (2008).
  8. ↑ India, Russia and the UK figure in both lists, as they have substantial immigration and substantial emigration, but also because the ranking reflects absolute numbers and thus favours large countries.
  9. ↑ Refugees, United Nations High Commissioner for. "Worldwide displacement hits all-time high as war and persecution increase" (in Grieks). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Mei 2020. Besoek op 21 September 2015.
  10. ↑ Chwastyk, Matthew; Williams, Ryan. "The World's Congested Human Migration Routes in 5 Maps". National Geographic News (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Julie 2019. Besoek op 21 September 2015.
  11. ↑ http://www.unfpa.org/migration
  12. ↑ Jason de Parle, "A Good Provider is One Who Leaves" New York Times, April 22, 2007.
  13. ↑ Fanack. "The Key Drivers of North African Illegal Migration to Europe". Fanack.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Julie 2015. Besoek op 14 Julie 2015.
  14. ↑ Jennissen, R. 2007.
  15. ↑ Federal Reserve Bank of Minneapolis, Understanding the Long-Run Decline in Interstate Migration, April 2012
  16. ↑ Federal Reserve Bank of Chicago, The Role of Housing in Labour Reallocation, November 2010
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Menslike_migrasie&oldid=2211046"