Molokai

Molokaʻi (ˈmɒləkaɪ in Engels en ˈmoloˈkɐʔi in Hawais) is die vyfde grootste eiland in die Amerikaanse deelstaat Hawaii met 'n oppervlakte van 673,4 km². Dit is net sowat 50 kilometer oos van die hoofeiland Oʻahu geleë en van dié eiland deur die 40 km-breë Kaiwi-kanaal geskei. Honolulu se stadsligte is in die aand vanuit die westelike deel van Molokai sigbaar, terwyl die eilande Lānaʻi en Maui van enige punt langs die suidkus gesien kan word.

Molokai Die Vriendelike Eiland
Satellietfoto van Molokai
Geografie
Ligging	21°08′N 157°02′W
Oppervlakte	673,4 vk km
Geranglys	5de grootste eiland van die VSA-deelstaat Hawaii
Hoogste punt	Kamakou   1 512 m
Demografie
Bevolking	7 404 (2000)
Bevolkingsdigtheid	11/vk km
Amptelike simbole
Blom	Kukui
Kleur	ʻŌmaʻomaʻo (groen)

Molokai het veral danksy die plaaslike melaatse kolonie bekendheid verwerf. Toe melaatsheid – destyds nog 'n ongeneeslike siekte wat in Hawaii ook maʻi pake of "Sjinese siekte" genoem is – in 1830 op die Hawaii-eilande uitgebreek het, is siek bewoners na die melaatse kolonie Kalaupapa op die skiereiland Makanalua ("die geskenkte graf") gebring.

Dié kolonie was oor baie jare heen die woonplek van Vader Damien de Veuster, 'n Belgies-gebore Rooms-Katolieke pastoor, wat hier siekes versorg het. De Veuster, wat later self aan melaatsheid beswyk het, is deur die Vatikaan heilig verklaar en word tans as die beskermheilige van lyers van melaatsheid vereer.

Tans is daar geen pasiënte meer in die kolonie nie. Toe die beleid van geïsoleerde kolonies vir lyers van melaatsheid in 1969 laat vaar is, het 'n aantal voormalige pasiënte nogtans besluit om in die kolonie aan te bly.