Nagblom (kortverhaal)

Nagblom is 'n wetenskapsfiksie-kortverhaal opgeneem in Nagstories: laatnagverhale oor gruwels en die bonatuurlike (Twaalfuurkop Uitgewers, 2008), deur Gert Cornelius.

Karakters wysig

  • Kerneels – 'n wewenaar.
  • Figaro – Kerneels se Maltese hond.
  • Boytjie – die stalkneg en melkman.
  • Rose Keet – weduwee en vriendin van Kerneels.
  • Sooitjie Uys – die afgetrede polisieman op die dorp.
  • Laaitjie Uys – Sooitjie se vrou.

Intrige wysig

Kerneels, 'n wewenaar wat aan rumatiek (en slapelose nagte) ly, gaan op 'n nagtelike wandeling saam met sy hond, Figaro. Hul verlaat die vyfstraat-dorpie en kom op die verlate landskap af. 'n Helder bal trek 'n vuurstreep oor die naghemel en val op die aarde neer. Kerneels twyfel of dit 'n VVV kan wees, aangesien dit te klein is en daar geen hoorbare slag was nie.

Die volgende oggend loop hy Boytjie raak. Boytjie weet van niks buitengewoon wat gebeur het nie, want hy slaap daardie tyd van die aand. Kerneels loop na die terrein, maar Figaro weier om 'n tree verder te loop. Kerneels vind niks nie en stryk aan. Op uitnodiging drink hy koffie by weduwee Rose Keet. Ook Rose het niks buitenaardig opgemerk nie. Rose nooi hom vir aandete, wat Kerneels ook aanvaar.

Twee weke later gaan hy een aand vlakte toe – hierdie keer is daar 'n vonkeling met 'n dieprooi glans op die klipplaat. Hy besluit wel om eers die volgende dag nadere ondersoek in te stel. In die eiervormige rotsplaat het duisende donkergroen plantjies uit die turfgrond opgekom. Een plant is heelwat hoër as die ander. Die plant lyk soos 'n dwergroos. Hy sny die turfgrond rondom die plant (met 'n vlak wortelstelsel) uit en plant tuis die "wilderoos" in 'n koperbak. Dit bak word in die sitkamer op 'n klein hoektafeltjie staangemaak. Die Maltese verseg om die vertrek binne te kom en Kerneels moet die hond se kos, water, en slaapmandjie stoep toe dra. Kerneels kry dit tog reg om te slaap – sy rumatiek is heelwat beter.

Hy skrik in die laat ure wakker en dink eers daar is inbrekers in sy huis. Met die .32-pistool kom hy af op die dwergroos wat ontvou het en pragtig robynrooi en diamantblink in die donker vertrek skitter. Kerneels is deur die plant betower. Die volgende oggend is die plant weer toegevou, maar dit wil voorkom of dit blom groter is as die vorige aand.

Hy vertel vir Rose van die wonderblom en waar hy hom gekry het. Rose sou graag die "wilderoos" laataand wou sien blom – maar die dorpie het reeds oor hulle twee begin skinder. Hulle gaan besoek die vlakte. Toe Kerneels vir Rose die aand groet, weier Figaro om hom terug huis toe te vergesel. Hy word weer soos die vorige aand wakker. Die juweelblom is nou groter en die stingels langer en dikker. Hy word bedwelm deur die heerlike eksotiese geur. Dan hoor hy die klanklose stem: Trek uit jou klere, wat Kerneels gehoorsaam. Die blom versmoor hom en sluk hom met huid en haar in.

Sooitjie en Rose stel laatmiddag die volgende dag ondersoek in, nadat Boytjie gevind het die oggendmelk is nie van die stoep kom haal nie. Hulle vind slegs die klere op die vloer. Die plantknop is nou so groot soos 'n kind se kop en rank byna die muur vol. Toe Rose aan Laaitjie noem van die Kerneels se rumatiekverbetering, stel Laaitjie voor dat hulle ook 'n paar kleinerige plantjies gaan uithaal. Ook vir mevrou Lenteveld en oom Abie wat met die knieë sukkel. Rose dink Kerneels is vlakte toe. Laaitjie vind dit vreemd dat Kerneels sonder klere soontoe sou loop. Rose val Sooitjie in die rede – met ander klere aan of te nie, Kerneels sou nêrens heengaan sonder 'n hoed nie.

Die blom word in die hoek van Rose se sitkamer deur Boytjie staangemaak, onderwyl Sooitjie en 'n hele paar ander van die soekgeselskap van die nagblomme uithaal. Sooitjie meld die aand Kerneels se verdwyning by die polisie op Koelte aan. Figaro voel nêrens tuis nie en slaap by Boytjie. In die nanag word Boytjie in die stal wakker van Figaro se tjankgeluidjies buite onder die afdak. Toe hy uitstap om 'n draai te gaan loop, hoor hy die dorpshonde teen die bleek maan huil. Boytjie kyk uit oor die dorp. Uit talle vensters word die dorpstrate belig deur 'n sagte karmosynglans.