OTDR
'n Optiesevesel Tyddomein Reflektometer (OTDR) is 'n toestel wat gebruik word om optiese veselkabels te toets. Die vesels word een vir een aan die OTDR gekoppel. Dan word 'n ligpuls deur die vesels gestuur en die refleksie daarvan word deur die OTDR gemeet. So word die verswakking (dB/km) van die vesel bepaal.
Beginsel van 'n OTDR wysig
'n OTDR gebruik die Rayleigh-verstrooiing verskynsel om optiese vesels te toets. Rayleigh-verstrooiing kom voor omrede die digtheid van die kern van die optiese vesel nie eweredig is nie. Die afwykings word veroorsaak wanneer die glas behandel word met bv. Germanium tydens die vervaardigingsproses om die kern se refraksieïndeks te verander. Sodra die afwykings kleiner is as die golflengte (λ) van die lig in die vesel se kern, word die lig in alle rigtings gereflekteer. Dus word van die lig ook terugreflekteer na die beginpunt. Rayleigh-verstrooiing is direk eweredig aan die golflengte λ-4 en die intensiteit van die lig. Omrede die refraksieïndeks en die spoed van lig in die kern van die vesel bekend is en die tyd wat dit neem vir die gereflekteerde lig vanaf die laser na die punt van refleksie en terug gemeet kan word, kan die afstand na die punt van refleksie bereken word.
Die volgende vergelyking word gebruik om die tyd na afstand om te skakel:
L=ct/2ng
Waar:
- L=die afstand tot by die punt van refleksie (s)
- c=spoed van lig in 'n vakuum (m/s)
- t= die tyd wat dit die lig neem vanaf die laser tot by refleksie punt en terug (s)
- ng=groep indeks van die vesel
Die OTDR word gebruik om die volgende te bepaal:
- Transmissieverlies (dB, dB/km)
- Vesellasverlies (dB)
- Lengtebepaling (m)
- Bepaal foute en die afstand na die foute (dB), grootte van die foute (dB) en tot 'n sekere mate die tipe foute.
- Terugwaartse refleksiemeting (dB), die grootte van die refleksie
- Groepindeks.