Oenochoë

’n Oenochoë of oinochoë (Grieks: οἰνοχόη; van οἶνος oînos, "wyn", en χέω khéō, "ek skink") is ’n wynbeker en ’n belangrike soort erdekruik uit Antieke Griekeland. Die meervoud is oenochoai of oinochoai.

’n Oenochoë met ’n drieledige tuit in die wildebokstyl, c. 625-600 v.C., in die Louvre.

Beskrywing

Daar is baie soorte oenochoai; die vroegste bekende soort is die olpe (ὀλπή), wat gewoonlik ’n handvatsel gehad het wat ver bo die rand uitsteek en met geen onderskeibare skouer nie. Tipe 8 is wat ’n mens ’n beker sou noem; dit het geen tuit gehad nie. Die chous (χοῦς) was ’n stewige oenochoë met ’n drieledige tuit. Klein voorbeelde met uitbeeldings van kinders daarop is dikwels in kindergrafte geplaas. Oenochoai is soms versier en ander kere nie. Hulle het gewoonlik net een handvatsel gehad en dikwels ’n drieledige tuit vir skink. Groottes het aansienlik verskil; die meeste was tot 25 cm hoog en kon met een hand vasgehou word, maar daar was ook groteres.

Die meeste Griekse oenochoai was erdewerk, maar bekers van metaal was waarskynlik algemeen onder die meer gegoedes. Min het egter bewaar gebly. Groot klipweergawes is dikwels gebruik om grafte te merk. Sommige oenochoai was van "plastiek", met ’n mensekop of twee wat die lyf vorm.

Voorbeelde

• 
  Tipe 1, 22 cm hoog, 13,5 cm breed, c. 470–460 v.C.
• 
  Tipe 2, 23,5 cm hoog, 14,3 cm breed, 4de eeu.
• 
  Tipe 3, 10,5 cm hoog, 8,1 cm breed.
• 
  Tipe 8, 8ste eeu v.C.
• 
  Olpe, 25,2 cm hoog, 13,1 cm breed, c. 575–550 v.C.
• 
  Chous, laaste dekade van die 5de eeu v.C., 9,1 × 7 cm; moontlik uit ’n kindergraf.
• 
  Plastiekweergawe van ’n vrouekop.
• 
  Begrafnis-oenochoë, 4de eeu v.C.
• 
  Koper-oenochoë, Bulgarye, met ’n drieledige tuit.
• 
  Stewige oenochoë, laat 7de eeu v.C.
• 
  Met Odusseus en Ajax, 20 × 13,7 cm, c. 520 v.C.

Eksterne skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Oenochoë.
• Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia