Die Onmoontlike Vyf beskryf Suid-Afrika se mees ontwykende diere. Die groep bestaan uit die Kaapse bergluiperd, die erdvark, die ietermago, die witleeu en die oewerkonyn.[1] Dis bykans onmoontlik om hierdie diere in die natuur op te spoor. Mense wat hulle sien kan hulself baie gelukkig ag en die soektog daarna kan vir groot opwinding sorg.

'n Witleeu
'n Erdvark
Bronsbeeld van 'n Kaapse bergluiperd
Ietermagog

Die Kaapse bergluiperd is die hoofroofdier van die fynbosstreek. Hulle is heelwat kleiner as die gemiddelde Afrikaluiperd. Volgens die IUBN-rooilys word hulle as byna bedreig beskou.

Erdvarke is soogdiere wat meestal in Suid- en Oos-Afrika aangetref word. Hulle is naglewend en vreet miere en termiete.

Die ietermago is 'n soogdier wat se lyf met harde horingskubbe oortrek is. Hulle kom in die oostelike en suidelike dele van Afrika voor. Die dier is naglewend. Hulle vreet miere en termiete.

Dit witleeu is nie ’n onderskeie subspesie van die leeu nie. Dit witter pelskleur word deur ’n genetiese afwyking veroorsaak. Hulle is uiters skaars in die natuur, maar kom meer algemeen in gevangenskap voor, waar hulle selektief geteel word. Let daarop dat witleeus nie albino’s is nie, want die pigment van hul oë en vel is normaal.

Die oewerkonyn het wit ringe om die en 'n donkerbruin tot swart streep van die mondhoeke na die basis van die ore. Hulle is inheems aan 'n baie klein gebied van die Karoo. Volgens die IUBN-rooilys is dit 'n bedreigde spesie. Dit is trouens die mees bedreigde soogdier in Suid-Afrika.[2]

Sien ook

wysig

Verwysings

wysig
  1. The Impossible Five – One Man’s Search for South Africa’s Most Elusive Animals deur Justin Fox, Tafelberg, ISBN 978-0-624-07196-9
  2. Red die Oewerkonyn Geargiveer 8 Augustus 2015 op Wayback Machine, besoek op 8 Augustus 2015