Oseanografie
Oseanografie (van Antieke Grieks ὠκεανός (ōkeanós) 'oseaan', en γραφή (grafiek) 'skrif'), ook bekend as oseanologie, seewetenskap en oseaanwetenskap, is die wetenskaplike studie van die oseane. Dit is 'n Aardwetenskap, wat 'n wye reeks onderwerpe dek, insluitend ekosisteemdinamika, seestrome, golwe en geofisiese vloeistofdinamika; plaattektoniek en seebodemgeologie; en vloede van verskeie chemiese stowwe en fisiese eienskappe binne die oseaan en oor sy grense. Hierdie uiteenlopende onderwerpe weerspieël veelvuldige dissiplines wat oseanograwe gebruik om verdere kennis van die wêreldsee in te samel, insluitend astronomie, biologie, chemie, geografie, geologie, hidrologie, meteorologie en fisika. Paleoseanografie bestudeer die geskiedenis van die oseane in die geologiese verlede. 'n Oseanograaf is 'n persoon wat baie sake bestudeer wat met oseane te make het, insluitend mariene geologie, fisika, chemie en biologie.
Bronne
wysig- Boling Guo, Daiwen Huang. Infinite-Dimensional Dynamical Systems in Atmospheric and Oceanic Science, 2014, World Scientific Publishing, ISBN 978-981-4590-37-2. Sample Chapter
- Hamblin, Jacob Darwin (2005) Oceanographers and the Cold War: Disciples of Marine Science. University of Washington Press. ISBN 978-0-295-98482-7
- Lang, Michael A., Ian G. Macintyre, and Klaus Rützler, eds. Proceedings of the Smithsonian Marine Science Symposium. Smithsonian Contributions to the Marine Sciences, no. 38. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Scholarly Press (2009)
- Roorda, Eric Paul, ed. The Ocean Reader: History, Culture, Politics (Duke University Press, 2020) 523 pp. online review
- Steele, J., K. Turekian and S. Thorpe. (2001). Encyclopedia of Ocean Sciences. San Diego: Academic Press. (6 vols.) ISBN 0-12-227430-X
- Sverdrup, Keith A., Duxbury, Alyn C., Duxbury, Alison B. (2006). Fundamentals of Oceanography, McGraw-Hill, ISBN 0-07-282678-9
- Russell, Joellen Louise. Easter Ellen Cupp, 2000, Regents of the University of California.