Peter Arne Jöback (* 4 Junie 1971, Stockholm, Swede) is 'n sanger, akteur en musiekkunstenaar.[1]

Peter Jöback
Peter Jöback by Stockholm Pride in 2007
Agtergrondinligting
GeboortenaamPeter Arne Jöback
Gebore4 Junie 1971 (1971-06-04) (52 jaar oud)
Stockholm, Swede
GenresPop, Musical theatre
Beroep(e)Sanger, musikale kunstenaar, akteur, liedjieskrywer, pianis, kitaarspeler
InstrumenteStem, klavier, kitaar
Jare aktief1982–hede
EtiketteRoxy Recordings
Webwerfpeterjoback.com

Jong lewe en opvoeding wysig

Jöback het as student Adolf Fredrik se musiekskool in sy geboortestad bygewoon. Sy groot deurbraak was danksy sy samewerking met ABBA se Björn Ulvaeus en Benny Andersson. In hul musiekblyspel Kristina från Duvemåla het hy in die Malmö-opera-en-musiekteater die rol van Robert geskep en sy temalied, Guldet blev till sand, het elke rekord op die Sweedse treffersparades verbeter. Meer as 'n miljoen Swede het die opvoering gesien en die oorspronklike CD-boksstel het driedubbele platinumstatus bereik. Dit het ook talle Sweedse musiekpryse gewen. Jöback het sy eerste Guldmasken ("Goue Masker", die Sweedse teaterprys) gewen vir sy vertolking van die rol van Robert.

1997 tot hede wysig

Cameron Mackintosh het Jöback se talent “ontdek” en hom die hoofrol aangebied in die Theatre Royal, Drury Lane, in Londen se Weseinde in 1997. Drie jaar later het Jöback in dieselfde teater die rol van Michael in Macintosh se oorspronklike opvoering van "The Witches of Eastwick" geskep.

Resente was meestal vol lof vir sy verhoogoptredes en albumuitreikings. Sy Kersalbum is in 2002 uitgereik. Daarop sing hy saam 'n Sweedse vertaling van Be thou my vision, Gå Inte Förbi, saam met die Noorweegse sangeres Sissel Kyrkjebø. Sedertdien tree dié twee gereeld op in mekaar se konserte.

In 2004 het Jöback saamgespan met Gotenburg se simfonieorkes onder leiding van Nick Davies in 'n projek, Storybook, waarin hy klassieke liedere met splinternuwe werkings uitgevoer het. Die orkes en Jöback het 'n CD uitgereik wat goue status bereik het en ook twee keer saam opgetree in die Globe Arena en Scandinavium Arena in Swede. Hierdie album het Jöback supersterstatus in Noorweë besorg. Sy eerste solotoer daarheen, in 2005, was n sukses by gehoor sowel as in die media. Jöback het in 2004 in 'n onderhoud met Kristian Luuk op Sweedse TV bekendgemaak dat hy gay is. Oor die algemeen is sy aankondiging goed ontvang.[2]

Van 2006 tot 2007 het Jöback as seremoniemeester opgetree van 'n opvoering van Cabaret in Stockholm en Gotenburg. Resensente het hom geloof en hy het sy tweede Guldenmasken-teaterprys ontvang. Reeds in 2003 het hy as seremoniemeester in die Gladsaxe-teater in Kopenhagen opgetree. Einde 2008 het hy 'n uitverkoopte Kerstoer in arenas in Skandinawië onderneem ná die uitreiking van sy viervoudige platinum-Kersalbum. Die jaar vantevore het hy deur Skandiniwië getoer met sy ateljeealbum wat ook platinumstatus bereik het en met snitte op waarvan hy die medeskrywer was. In Januarie 2009 het Jöback na New York verhuis ter wille van nuwe inspirasie en om nuwe mense te leer ken. Dit het gelei tot die album East End Stories, opgeneem in Woodstock, en waarop gaskunstenaars soos Kate Person, Sia Furler en die groep Betty saam met hom opgetree het.

Jöback het in 2010 ingeskryf vir Melodifestivalen 2010, die Sweedse voorverkiesing vir die Eurovision-sangfees 2010. Sy liedjie, Hollow, het die eindstryd van die wedstryd gehaal en eindelik negende geëindig. In 2011 het Jöback opgetree in die laaste opvoering van The Phantom of the Opera in die Royal Albert Hall. Die jaar daarna was hy in dieselfde musiekblyspel se Londense produksie as die Phantom te sien. Sy laaste optrede in dié rol op Broadway was op 24 Augustus 2013. Intussen sal hy weer te sien wees as die Phantom in sy vaderland, wanneer dit vanaf September 2016 in Stockholm opgevoer word.

Bronne wysig

Verwysings wysig

  1. "Peter Jöback" (in Engels). Discogs. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 April 2020. Besoek op 23 Julie 2016.
  2. (en) Biografie op sy nieamptelike webtuiste Geargiveer 30 Maart 2016 op Wayback Machine. URL besoek op 23 Julie 2016.

Eksterne skakels wysig