Pittsburgh Pirates

Die Pittsburgh Pirates[1] (noemname: Bucs, Buccos en The Lumber Company) is 'n Amerikaanse professionele bofbalspan wat gebaseer is in Pittsburgh, Pennsilvanië. Die Pirates ding mee in Hoofligabofbal (MLB) as 'n lid van die Nasionale Liga (NL) se Sentrale Divisie (NL-Sentraal). Die span is gestig in 1881 onder die naam Pittsburgh Alleghenys as deel van die American Association. Die span het in 1887 aangesluit by die Nasionale Liga en was van 1969 tot 1993 'n lid van die NL-Oos. Die Pirates het vyf Wêreldreekskampioenskappe, nege Nasionale Liga-wimpels en nege NL-Oos divisietitels gewen, en drie verskynings gemaak in 'n "Wild Card"-wedstryd. Die Pirates se huidige kleure is swart, goud en wit.[2][3][4]

Kenteken op die Pirates se bofbalpet.

Die Pirates was een van die beste bofbalspanne aan die begin van die 20ste eeu, en het in 1903 in die eerste Wêreldreeks gespeel en hul eerste titel in 1909 gewen saam met Honus Wagner. Die Pirates het deelgeneem aan wat waarskynlik tot op hede die opwindendste einde aan 'n Wêreldreeks was, toe hulle 1960-Wêreldreeks teen die New York Yankees gewen het met Bill Mazeroski se afstap-tuislopie ("walk-off home run"). Dit was die enigste keer dat Wedstryd-7 van die Wêreldreeks met 'n tuislopie ("home run") geëindig het. Die Pirates kon eers weer in 1971 sukses smaak onder Roberto Clemente, (wat die eerste Latyns-Amerikaner was wat in die Nasionale Bofbal Eregalery opgeneem is) en daarna in 1979 onder leiding van Willie Stargell.

Sedert hul laaste Wêreldreeksoorwinning in 1979 het die Pirates grootliks 'n sukkelbestaan deurgemaak. Sedertdien het die span slegs elf wenseisoene, ses naseisoense verskynings en drie divisietitels beklink, en slegs een keer na die naseisoen gevorder met 'n oorwinning in die 2013 Nasionale Liga Wild Card-wedstryd. Die Pirates het ook 'n verloorrekord (meer wedstryde gedurende die 163-wedstryd-seisoen verloor as gewen) in 20 opeenvolgende seisoene gehad vanaf 1993 tot 2012, 'n rekord in beide Hoofligabofbal en die vier groot Noord-Amerikaanse professionele sportligas.[5] Die Pirates het die vyfde-langste Wêreldkampioenskapsdroogte, die langste wimpel-droogte in die Nasionale Liga[6] en die langste Ligakampioenskapsreeks- en Divisiekampioenskapsreeks droogte in bofbal. Die Pirates se rekord van 1882 tot 2023 is: 10,763 wedstryde gewen, 10,733 wedstryde verloor en 140 wedstryde gelykop gespeel. ('n wenpersentasie van .501).[7]

Daar word ook dikwels na die Pirates verwys as die "Bucs" of die "Buccos" (afgelei van die Engelse "buccaneer", 'n sinoniem vir "pirate"). Die span speel sedert 2001 sy tuiswedstryde by PNC Park, 'n 39 000-sitplek stadion langs die Allegheny-rivier in Pittsburgh se "North Side". Die Pirates het voorheen by Forbes Field (van 1909 tot 1970) en by Three Rivers-stadion (van 1970 tot 2000) gespeel. Die Pirates se kleure is sedert 1948 swart, goud en wit, gebaseer van die vlag van Pittsburgh. Die ander groot professionele sportspanne in Pittsburgh, die Pittsburgh Steelers en die Pittsburgh Penguins, dra ook die kleure.

Spangeskiedenis

wysig

Professionele bofbal in die Pittsburgh-omgewing het in 1876 posgevat met die stigting van die Allegheny Base Ball Club, 'n onafhanklike (nie-liga) klub gebaseer in 'n destyds aparte stad genaamd Allegheny City, oorkant die Allegheny-rivier. Die span het in 1877 by die Minor League-International Association for Professional Base Ball Players aangesluit, maar die span het die volgende seisoen in duie gestort.[8] Op 15 Oktober 1881 het Denny McKnight 'n vergadering gehou by Pittsburgh se St. Clair Hotel om 'n nuwe Allegheny klub te stig,[9] wat in 1882 begin speel het as 'n stigterslid van die American Association, en wat geoktrooieer is as die Allegheny Base Ball Club of Pittsburgh[10]. Die span is op die punteleer as "Allegheny" gelys, en is soms die "Alleghenys" (maar selde die "Alleghenies") genoem, in ooreenstemming met daardie era se gebruik om na 'n span te verwys in sy stad- of klubnaam se meervoudsvorm. Na vyf middelmatige seisoene het Pittsburgh die eerste A.A. span geword om oor te skakel na die ouer Nasionale Liga in 1887.[11]

Voor die 1890-seisoen het byna al die Alleghenys se beste spelers oorgeskuif na die Players' League se Pittsburgh Burghers. Die Players' League het ná die seisoen in duie gestort, en die spelers is toegelaat om terug te gaan na hul ou klubs. Die Alleghenys het egter ook die hoogaangeskrewe tweede bofman, Lou Bierbauer, wat voorheen saam met die American Association (AA) se Philadelphia Athletics gespeel het, opgeraap. Alhoewel die Athletics nie daarin geslaag het om Bierbauer op hul reserwelys in te sluit nie, het hulle luidkeels teen die Alleghenys se optrede geprotesteer. In 'n amptelike klagte het 'n AA-amptenaar beweer die Alleghenys se ondertekening van Bierbauer was "piratical".[12] Hierdie voorval het vinnig gelei tot 'n skeuring tussen die ligas, wat bygedra het tot die ondergang van die A.A. Alhoewel die Alleghenys nooit aan enige oortreding skuldig bevind is nie, het hul beweerde "piratical" daad hulle met afwisseling vanaf 1891 die bynaam "Pirates" besorg. Binne 'n paar jaar het die bynaam by Pittsburgh-koerante byval gevind.[13] Die noemnaam is die eerste keer in 1912 erken as deel van die span se uniform.

 
Die 1909-Pirates op 'n plakaat wat hul Nasionale Liga-wimpeloorwinning vier. Frank Chance van Chicago en John McGraw van New York, twee spanne wat die Pirates onderweg na die wimpeltitel verslaan het, word gedwing om die plank te bestyg.

Na byna twee dekades van middelmatige bofbal, het die Pirates se lot aan die begin van die 20ste eeu begin verander. Die Pirates het verskeie sterspelers van die Louisville Colonels bekom, wat bestem was vir uitskakeling toe die NL van 12 tot 8 spanne verminder is. (Die spanne het nie formeel saamgesmelt nie; die spelerverkrygings was afsonderlike transaksies.)[14] Onder die spelers was Honus Wagner, wat een van die eerste spelers sou word wat in die Bofbal Eregalery opgeneem is. Die Pirates was een van die beste spanne in bofbal in die vroeë 1900's, en het drie agtereenvolgende Nasionale Liga-wimpels van 1901 tot 1903 gewen en in 1903 aan die eerste moderne Wêreldreeks deelgeneem, wat hulle verloor het teen Boston. Die Pirates het teruggekeer na die Wêreldreeks in 1909 en die Detroit Tigers verslaan vir hul eerste Wêreldreeks-titel. Daardie jaar het die Pirates van Exposition Park na een van die eerste staal- en betonbalparke, Forbes Field, verskuif.

Soos Wagner ouer geword het, het die Pirates in die 1910's in die Nasionale Liga se punteleer begin afsak, wat in 1917 op 'n rampspoedige rekord van 51–103 uitgeloop het; die veteraan-buiteveldspeler Max Carey en jong spelers soos Pie Traynor en Kiki Cuyler, tesame met 'n merkwaardige boulaanval met baie diepte, het die Pirates in die 1920's weer 'n span gemaak waarmee rekening gehou moes word. Die Pirates het hul tweede Wêreldreeks-titel in 1925 gewen, en sodoende die eerste span geword wat teruggekeer het van 'n 3–1 wedstryd-agterstand om uiteindelik die Wêreldreeks in 7 wedstryde te wen.[15] Die Pirates het in 1927 teruggekeer na die Wêreldreeks, maar is deur die sogenaamde "Murderer's Row" Yankees oorrompel. Die Pirates was deur die 1930's 'n mededingende span, maar kon nie daarin slaag om die wimpel te wen nie, en het in 1938 die naaste daaraan gekom, toe hulle deur die Chicago Cubs in die laaste week van die seisoen verbygesteek is.

Ten spyte van die bekwaamheid van Ralph Kiner as kolwer was die Pirates meestal ellendig in die 1940's en 1950's. Branch Rickey is ingebring om die span te herbou, waarna hul teruggekeer het na die Wêreldreeks in 1960. Hulle is in die reeks uitoorlê deur die Yankees, maar die Pirates het nogtans gewen na 'n afstap-tuislopie ("walk-off home run") deur Bill Mazeroski aan die einde van die 9de beurt in Wedstryd-7. Met ingang 2022 is dit die enigste Wedstryd-7 afstap-tuislopie in die geskiedenis van die Wêreldreeks.

Onder leiding van die regterveldspeler Roberto Clemente het die Pirates 'n sterk span gebly deur die 1960's, maar eers in 1971 'n terugkeer gemaak na die Wêreldreeks. Die Pirates het in die nuwe Three Rivers-stadion gespeel en die gunstelinge vir die titel, die Baltimore Orioles, verslaan na Clemente se brilante slaanwerk en die boulwerk van Steve Blass. Ten spyte van Clemente se dood na die 1972-seisoen, was die Pirates een van die oorheersende spanne van die dekade, en het hulle die nuutgeskepte Nasionale Liga-Oos in 1970, 1971, 1972, 1974, 1975 en 1979 gewen. Aangespoor deur kolwers soos Willie Stargell, Dave Parker en Al Oliver, het die span die bynaam "The Lumber Company" gekry. Met Stargell se leierskap en die diskoliedjie "We Are Family" (wat die span as sy amptelike lied aangeneem het), het die Pirates teruggeveg van 'n 3–1-wedstryd agterstand om weereens die Orioles te klop tydens die 1979-Wêreldreeks vir die franchise se vyfde kampioenskap. Gedurende die 1979-kampioenskapseisoen is 'n Pittsburgh-speler in elke beskikbare kategorie (All-Star-wedstryd MVP [Dave Parker], Nasionale Liga Kampioenskapsreeks (National League Championship Series, of afgekort, NLCS) MVP [Willie Stargell], Wêreldreeks MVP [Willie Stargell] en Nasionale Liga MVP [Willie Stargell, gedeel met Keith Hernandez van St. Louis]) aangewys as die Mees Waardevolle Speler ("Most Valuable Player").

Die Pirates het in die 1980's in middelmatigheid teruggesak en eers weer in die vroeë 1990's na die na-seisoen teruggekeer met jong spelers soos Barry Bonds, Bobby Bonilla en Doug Drabek. Die Pirates het drie agtereenvolgende divisietitels van 1990 tot 1992 gewen, maar het telkens in die Nasionale Liga-kampioenskapsreeks verloor, en in 1992 byna na die Wêreldreeks deurgedring. Verskeie van die span se beste spelers, insluitend Bonds en Drabek, het ná dié seisoen as vrye agente vertrek.

 
Andrew McCutchen, 2012

Met salarisse in bofbal wat dramaties gestyg het, kon die kleinskaalse Pirates nie byhou nie, en vir 20 opeenvolgende seisoene 'n verloorekord (meer wedstryde in die seisoen verloor as gewen) gehad, wat 'n rekord is onder Noord-Amerikaanse professionele sportspanne. Selfs die opening van 'n nuwe stadion in 2001, PNC Park, het min gedoen om die span se lotgevalle te verander. Die Pirates het uiteindelik in 2013 teruggekeer na die na-seisoen saam met die Nasionale Liga-MVP, Andrew McCutchen, en die Cincinnati Reds in die 2013 NL Wild Card-wedstryd verslaan. Hulle is in vyf wedstryde in die volgende rondte deur die St. Louis Cardinals uitgeskakel. Daardie seisoen het die Pirates ook die sewende MLB-span geword wat 10 000 oorwinnings in die normale seisoen kon behaal.[16] Op Openingsdag van die 2015-seisoen het die Pirates die span se tien-duisendste wedstryd verloor,[17] wat die Pirates die vierde Hoofligabofbalspan gemaak het om die twyfelagtige onderskeid te bereik, na die Philadelphia Phillies, Atlanta Braves en die Chicago Cubs.[18] Die Pirates het in 2014 en 2015 teruggekeer na die na-seisoen en op beide geleenthede die Wild card-wedstryd verloor, en het sedertdien nie teruggekeer na die uitspeelrondtes nie.

Stadion

wysig

Die Pirates speel sedert 2001 hul tuiswedstryde by PNC Park, wat geleë is op die oewer van die Allegheny-rivier in Pittsburgh se North Side-woonbuurt. Die stadion is gebou as 'n plaasvervanger vir die verouderde Three Rivers-stadion, 'n dubbeldoel-stadion wat ontwerp is vir funksionaliteit eerder as estetika.[19] Die balpark, wat hoofsaaklik deur belastingbetalersgeld befonds is, het $216 miljoen gekos om te bou en is vernoem na Pittsburgh-gebaseerde PNC Financial Services.[20] PNC Park se amptelike kapasiteit is 38 747 vir bofbal, maar die gebied wat alleenlik vir staanplek bedoel is kan egter meer as 40 000 ondersteuners akkommodeer; die grootste skare in die stadion se geskiedenis, 40 889, het tydens die 2015 Nasionale Liga Wild Card-wedstryd toegekyk toe die Cubs die Pirates met 4–0 verslaan het.

 
PNC Park voor 'n wedstryd in 2014

PNC Park word wyd beskou as een van die beste bofbalstadions in die Verenigde State en is geprys vir die ligging daarvan sowel as die staalfasade en die ruim uitsig oor die speelveld en Pittsburgh self.[21][22][23][24] PNC Park was die eerste tweedekstadion wat in die Verenigde State gebou is sedert Milwaukee County Stadium in 1953 geopen is;[25] gevolglik is ondersteuners in die boonste dek nader aan die aksie as by die meeste stadions, met die hoogste sitplek in die stadion op 88 voet (27 m) bo die speeloppervlak. Ondersteuners in die onderste dek is ook nader aan die veld: die kolwer is nader aan die sitplekke agter die tuisbof as aan die bouler,[26] en sitplek langs die boflyne is 45 voet vanaf die bofte by hul naaste punt. ’n Viervlak-staalrotonde langs die linkerveldlyn af bied uitgebreide staanplek-alleen-ruimte. PNC Park het 'n reputasie as 'n veld wat boulers bevoordeel, met 'n diep linkerveld wat meer as 410 voet vanaf die tuisbof af uitstrek. Die regterveld is nader, maar die muur is 21 voet hoog, met die bynaam van "Clemente Wall", wat na die voormalige regterveldspeler Roberto Clemente, wat die truinommer 21 gedra het, vernoem is. Standbeelde van Clemente, Willie Stargell, Bill Mazeroski en Honus Wagner is by verskeie ingange na die stadion geleë. Benewens die aanbieding van Pirate-wedstryde, het PNC Park in 2006 die MLB All-Star wedstryd aangebied en is verskeie konserte hier gehou.

PNC Park is naby verskeie hoofweë geleë en parkeerplek is beskikbaar in die blokke rondom die stadion. Aanhangers kan ook na die stadion stap vanaf die sentrum van Pittsburgh via die Clemente-brug, of per trein die stadion bereik via Pittsburgh Light Rail na die spoorstelsel se North Side-stasie, geleë net buite die stadion se tuisbof-ingang.

Voormalige stadions

wysig

Die Pirates se eerste tuiste was Exposition Park, wat 'n paar blokke wes van die huidige PNC Park geleë was. Die Pirates het hul vroeë jare verdeel tussen die stadion en Recreation Park, wat verder van die Allegheny-rivier, wat gereeld gevloed het, geleë was. Die Pirates het in 1891 permanent na Exposition Park verskuif en daar gebly tot die 1909-seisoen.[27] Die stadion het die eerste moderne Wêreldreeks wat gespeel is in 1903 aangebied, maar teen die einde van die dekade was die houtstruktuur te klein vir die Pirates se groeiende aanhangers. Exposition Park was gasheer vir verskeie minor league-spanne voordat dit vernietig is.[28] Die terrein word tans deur 'n parkeerterrein en verskeie restaurante ingeneem, hoewel 'n historiese gedenkteken naby die kruising van West Gen. Robinson Street en Tony Dorsett Drive aandui dat dit die ligging van die eerste Wêreldreeks was.

 
Forbes Field, die Pirates se tuisveld vanaf 1909 tot 1970

In die middel van die 1909-seisoen het die Pirates verskuif na Forbes Field in Oakland, Pittsburgh, wat vir die volgende 61 jaar as die klub se tuiste sou dien. Die stadion, gebou teen 'n koste van $1 miljoen, was die eerste drie-vlak staal-en-beton stadion in die land.[29] Forbes Field is oor die dekades verskeie kere uitgebrei, en die kapasiteit het amper verdubbel van sy aanvanklike 23 000 in 1909 tot 41 000 in 1925 (hoewel dit in sy latere jare tot 35 000 verminder is). Die Pirates-eienaar, Barney Dreyfuss, "het goedkoop tuislopies verpes en belowe dat hy dit nie op sy veld sou toelaat nie", wat hom daartoe gelei het om 'n groot speelveld vir Forbes Field te ontwerp.[30] Toe 'n groot hoofpawiljoen in die vroeë 1920's langs die regterkantste veldlyn gebou is, wat die afstand vanaf tuisbof met tot 300 voet verminder het, het Dreyfuss 'n 28 voet skerm laat oprig.[31][32][33] Ten spyte hiervan word Forbes Field onthou vir verskeie bekende tuislopies: die laaste drie tuislopies ("homers") van Babe Ruth se loopbaan op 25 Mei 1935[34] en Bill Mazeroski se beslissende hou in Wedstryd 7 van die 1960-Wêreldreeks. Die stadion het ook wedstryde aangebied vir die NFL se Pittsburgh Steelers en die Universiteit van Pittsburgh se voetbalspan, die "Pitt" Panthers. Dit was geleë in 'n yl bevolkte gebied van die stad toe dit in 1909 geopen is, en was teen die 1960's omring deur die Universiteit van Pittsburgh se kampus. Die Pirates het die stadion halfpad deur die 1970-seisoen verlaat en die stadion is die volgende jaar gesloop. Gedeeltes van die buiteveldmuur is steeds staande langs Roberto Clemente Drive, en die tuisbof wat in die stadion se laaste wedstryd gebruik is bestaan steeds en word bewaar in die Universiteit van Pittsburgh se Wesley W. Posvar Hall.[35]

Die Pirates het in 1970 na die veeldoelige Three Rivers-stadion verskuif wat hulle met die Steelers gedeel het. Soos ander veeldoelige stadions wat destyds gewild was, het Three Rivers uitgebreide sitplekke, 'n grasveld en beweegbare sitplekke gehad om beide Amerikaanse voetbal en bofbal te akkommodeer. Three Rivers was uiteindelik baie beter geskik vir eersgenoemde as laasgenoemde, en die Pirates het gesukkel om ondersteuners te lok, ten spyte van hul sukses op die veld in die 1970's. Teen die 1990's het die Pirates gedreig om Pittsburgh te verlaat tensy 'n nuwe stadion, wat uitsluitlik vir bofbal bedoel is, gebou word. Die Pirates het op 1 Oktober 2000 hul laaste wedstryd by Three Rivers gespeel en die stadion is die volgende winter gesloop. Die terrein word tans ingeneem deur parkeerterreine en die vermaaklikheidssentrum Stage AE, hoewel een van die stadion se ingangsmerkers naby Acrisure-stadion steeds staande is. In 2012 het lede van die Society for American Baseball Research die tuis- en eerste bof van die voormalige stadion gemerk en geverf tydens die 40ste herdenking van Roberto Clemente se 3 000ste hou.[36]

 
LECOM Park, waar die Pirates se lentekamp gehou word.

Lentekamp

wysig

Die Pirates hou sedert 1969 hul lentekamp by LECOM Park in Bradenton, Florida, wat ook gebruik word vir die Pirates se minor league-span, die Bradenton Marauders. LECOM Park, wat in 1923 gebou is, is die oudste stadion wat nog vir lentekamp gebruik word en die tweede oudste minor league stadion, na die Jackie Robinson Ballpark in Daytona Beach, wat terugdateer tot 1914.[37] Dit is ook die derde oudste stadion wat tans deur 'n Hoofligabofbalspan gebruik word na Fenway Park, wat in 1912 gebou is en Wrigley Field, wat in 1914 gebou is.[38] Dit is gebou in die styl van die Spaanse missionarisse in Florida, en is twee keer gerestoureer, in 1993 en 2008; tydens laasgenoemde restourasie is ligte bygevoeg.[39] Die fasiliteit was voorheen bekend as "McKechnie Field", vernoem na die Bradenton inwoner en Bofbal Eregalery-speler Bill McKechnie, wat die Pirates in 1925 gelei het; in 2017 is dit vernoem na die Lake Erie Kollege vir Osteopatiese Geneeskunde, met sy hoofkampus in Erie, Pennsylvanië, en 'n verdere kampus in Bradenton.[40] Pirate City, die ligging van die Pirates se lentekamp fasiliteit, is 'n paar myl oos van LECOM Park geleë.

Kentekens en uniforms

wysig
 
Uniformontwerp in die 1940's
 
Willie Stargell dra die swart trui en goue broek-kombinasie, saam met die Pittsburgh boorling, Fred Rogers

Noemenswaardige spelers

wysig
 
Die Eregalery-speler Roberto Clemente het 3,000 houe ("hits") geslaan en was in 1971 die Wêreldreeks-MVP.
 
Die Eregalery-speler Ralph Kiner het vir sewe opeenvolgende seisoene die NL gelei in tuislopies geslaan (1946–1952).
 
Die Eregalery-speler Bill Mazeroski het 'n afstap-tuislopie in die negende beurt geslaan wat die 1960-Wêreldreeks beklink het.
 
Die Eregalery-speler Willie Stargell was in 1979 die Wêreldreeks-MVP.
 
Honus Wagner word beskou as een van die grootste kortstoppe ("shortstops") in die geskiedenis van bofbal en was deel van Hoofligabofbal se eerste Nasionale Bofbal Eregalery-intreeklas in 1936. Die 1909 American Tobacco Company kaart (in die prent) is een van die raarste en duurste bofbalkaarte in die wêreld.

Afgetrede truinommers

wysig

Saam met die ligawye-afgetrede truinommer van 42 (vir Jackie Robinson), is daar tot op hede nege afgetrede Pirates-truinommers. Vanaf 12 Junie 2019 is Bill Mazeroski die enigste oorlewende spanlid van vorige Pittsburgh Pirates spanlede wie se getalle afgetree is:

  • Billy Meyer, bestuurder, 1. Nommer afgetree in 1954
  • Ralph Kiner, linkerveldspeler (LV), 4. Nommer afgetree op 19 September 1987
  • Willie Stargell, LV, 1ste bofman (1B), 8. Nommer afgetree op 6 September 1982
  • Bill Mazeroski, 2de bofman (2B), bestuurder, 9. Nommer afgetree op 7 Augustus 1987
  • Paul Waner, regterveldspeler (RV), 11. Nommer afgetree op 21 Julie 2007
  • Pie Traynor, derde bofman (3B), 20. Nommer afgetree op 18 April 1972
  • Roberto Clemente, RV, 21. Nommer afgetree op 6 April 1973
  • Honus Wagner, kortstop, bestuurder, afrigter, 33. Nommer afgetree in 1956 (Hierdie nommer was slegs Wagner se truinommer tydens sy ampstermyn as afrigter. Wagner het in die era gespeel voordat daar trui- of uniformnommers was.).
  • Danny Murtaugh, 2B, afrigter, bestuurder, 40. Nommer afgetree op 7 April 1977

Pirates-heldesaal

wysig

In 2022 het die Pirates formeel 'n Heldesaal vir die span gestig om die "invloedrykste spelers in die bofbalgeskiedenis van Pittsburgh" te vereer, soos gekies deur 'n interne komitee met die hulp van die spangeskiedkundige, Jim Trdinich. [41][42] 19 individue was deel van die eerste klas, wat elke Pittsburgh Pirate ingesluit het wat in die Nasionale Bofbal Eregalery opgeneem is, saam met verskeie ander voormalige spelers, uitsaaiers en afrigters. Soos die Washington Nationals met hul Erering, het die Pirates spelers opgeneem wat vir die Negerliga bofbalspan, die Homestead Greys, gespeel het, wat op Forbes Field en Greenlee Field in Pittsburgh gespeel het, saam met hul tyd in Washington; twee spelers van die eerste klas het ook tyd saam met die Pittsburgh Crawfords deurgebring, met 'n seremonie wat gewy is aan die "ondertekening" van die vier se Pirates-kontrakte. Alle ingehuldigdes is vereer met 'n gedenkplaat wat in die gang by die ingang vertoon word saam met die standbeeld van Roberto Clemente.[43][44]

Sleutel
Vetdruk Lid van die Bofbal-eregalery
Vetdruk Ontvanger van die Eregalery se Ford C. Frick-prys
Vetdruk Lid van die Homestead Grays / Pittsburgh Crawfords
Pirates Heldesaal
Jaar No. Speler Posisie Termyn
2022 9 Bill Mazeroski Tweede bofman (2B) 1956–1972
21 Roberto Clemente Regterveldspeler (RV) 1955–1972
33 Honus Wagner Kortstop (KS)
Bestuurder
Afrigter
1900–1917
1917
1933–1951
8 Willie Stargell Linkerveldspeler (LV)
Eerste bofman (1B)
1962–1982
21,3,5 Arky Vaughan KS 1932–1941
4 Ralph Kiner LV 1946–1953
20 Pie Traynor Derde bofman (3B)
Bestuurder
1920–1935, 1937
1934–1939
Max Carey Buiteveldspeler (BV) 1910–1926
Jake Beckley 1B 1888–1889, 1891–1896
Fred Clarke BV
Bestuurder
1900–1911, 1913–1915
1900–1915
41 Paul Waner RV 1926–1940
Lloyd Waner Sentraleveldspeler (SV) 1927–1941, 1944–45
28 Steve Blass Bouler (B)
Kommentator
1964, 1966–1974
1983-2019
39 Dave Parker RV 1973–1983
40 Danny Murtaugh 2B
Afrigter
Bestuurder
1948–1951
1956–1957
1957–1964, 1967, 1970–1971, 1973–1976
- Josh Gibson Bofwagter/Vanger 1933–1936
1937–1946
- Oscar Charleston SV / Bestuurder 1930–1938
- Ray Brown B 1932–1945, 1947–1948
- Buck Leonard 1B 1934–1950
2023 26 Roy Face B 1953, 1955–1968
19 Bob Friend B 1951–1965
24 Dick Groat KS 1952, 1955–1962
27 Kent Tekulve B 1974–1985
2024 24 Barry Bonds LV 1986–1992
10 Jim Leyland Bestuurder 1986–1996
35 Manny Sanguillén Bofwagter/Vanger 1967, 1969–1976, 1978–1980

Pryse

wysig

Mees-waardevolle-speler-toekenning

wysig
  • Andrew McCutchen (2013)
  • Barry Bonds (1990, 1992)
  • Willie Stargell (1979)
  • Dave Parker (1978)
  • Roberto Clemente (1966)
  • Dick Groat (1960)
  • Paul Waner (1927)

Cy Young-toekenning

wysig
  • Doug Drabek (1990)
  • Vern Law (1960, MLB)

Nuweling van die Jaar-toekenning

wysig
  • Jason Bay (2004)

Bestuurder van die Jaar-toekenning

wysig
  • Clint Hurdle (2013)
  • Jim Leyland (1990, 1992)

"Comeback Player of the Year Award"

wysig
  • Francisco Liriano (2013)
  • Rick Reuschel (1985)
  • Willie Stargell (1978)
  • Vern Law (1964)

Roberto Clemente-toekenning

wysig
  • Andrew McCutchen (2015)
  • Willie Stargell (1974)

Spankapteine

wysig
  • Dick Groat -1962
  • Bill Mazeroski 1963–1972
  • Willie Stargell 1973–1982
  • Bill Madlock 1983

Verwysings

wysig
  1. In die verlede ook amptelik bekend as die Pittsburgh Alleghenys (1887–1890) en die Allegheny (1882–1886).
  2. "Pirates Uniforms and Logos". Pirates.com. MLB Advanced Media. Besoek op 22 Junie 2019. 1948: The team replaced the traditional blue and red with the present day black and gold.
  3. Berry, Adam (8 Januarie 2021). "Why Pittsburgh's teams wear black and gold". Pirates.com. MLB Advanced Media. Besoek op 11 Januarie 2021.
  4. Castrovince, Anthony (17 Mei 2019). "Players poll: Who has MLB's best uniforms?". MLB.com. MLB Advanced Media. Besoek op 22 Junie 2019. The Steel City's steadiness in team tints is something to be celebrated. Be it on the ice at PPG Paints Arena, on the gridiron at Heinz Field or within the picture-perfect confines of PNC Park, Pittsburgh is bathed in black and gold. And because even the most garish styles tend to go and come around again, the bumblebee yellow jerseys, striped black pants and pillbox-style hats of the 1970s made a recent return as the go-to Sunday throwbacks.
  5. "Most consecutive Major League Baseball losing seasons, team". GuinnessWorldRecords.com. 24 Desember 2012. Besoek op 10 Februarie 2022.
  6. "World Series and MLB Playoffs".
  7. "Pittsburgh Pirates Team History & Encyclopedia". Baseball-Reference.com (in Engels). Besoek op 11 November 2020.
  8. Britcher, Craig (Spring 2014). "We are Now Pirates: The 1890 Burghers and Alleghenys". Western Pennsylvania History. 97 (1): 42.
  9. "A Professional Ball Club". The Daily Post. Pittsburgh. 17 Oktober 1881. p. 4 – via Newspapers.com.
  10. "Charter of Incorporation of Allegheny Base Ball Club of Pgh. Penna." March 11, 1882. Pennsylvania Department of State, Business Entity Search, entity number 6131816. Opgespoor op 28 Maart 2018.
  11. Benswanger, William E. (Maart–Junie 1947). "Professional Baseball in Pittsburgh". Western Pennsylvania Historical Magazine. 30 (1–2).
  12. Why is our baseball team called the Pirates? Pittsburgh City Paper, 14 Augustus 2003.
  13. Coen, Ed (Fall 2019). "Setting the Record Straight on Major League Team Nicknames". Baseball Research Journal. SABR. Besoek op 16 Oktober 2021.
  14. Purdy, Dennis (2006). The Team-by-Team Encyclopedia of Major League Baseball. New York Stad: Workman Publishing Company. ISBN 0-7611-3943-5.
  15. "From down 3-1, Cubs working on more history". MLB.com. 29 Oktober 2016. Besoek op 4 September 2020.
  16. "MLB Teams and Baseball Encyclopedia". Baseball-Reference.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Julie 2013.{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (link)
  17. Wilmoth, Charlie (6 April 2015). "Johnny Cueto, Todd Frazier help Reds beat Pirates 5–2 on Opening Day". Bucs Dugout. Besoek op 10 Junie 2015.
  18. "MLB Teams and Baseball Encyclopedia". Baseball-Reference.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Maart 2015.{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (link)
  19. Bouma, Ben (1998). "Heading for Home". On Deck. 3 (3): 42–8.
  20. "Stadium naming rights". Sports Business. ESPN.com. 29 September 2004. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Oktober 2007. Besoek op 23 Julie 2008.
  21. PNC Park Voted Best Ballpark In America By Fans
  22. How many ballparks have you visited? (Washington Post)
  23. How does PNC Park rank in a list of MLB's 'best ball parks'?
  24. All 30 MLB stadiums, ranked
  25. "PNC Park at North Shore". ESPN.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Junie 2008. Besoek op 10 April 2008.
  26. "New Ballpark Comparisons". New Ballpark. MinnesotaTwins.com. Besoek op 29 Julie 2008.
  27. Finoli, David; Bill Ranier (2003). The Pittsburgh Pirates Encyclopedia. United States: Sports Publishing L.L.C. pp. 485–6. ISBN 1-58261-416-4.
  28. Finoli, David; Bill Ranier (2003). The Pittsburgh Pirates Encyclopedia. United States: Sports Publishing L.L.C. pp. 486–7. ISBN 1-58261-416-4.
  29. mlb.com/pit/history/timeline2.jsp "Pirates' Timeline". Major League Baseball Advanced Media. Besoek op 31 Augustus 2008. {{cite web}}: Check |url= value (hulp)
  30. Gershman, Michael (1993). Diamonds: The Evolution of the Ballpark. Houghton Mifflin. bl. 224. ISBN 9780395612125.
  31. United News (20 Maart 1930). "Barnard Plans to Check 'Cheap' Homers; Proposes Screen for All Sectors Less Than 350 Feet". The Pittsburgh Post-Gazette. "Three major league clubs already have taken to the screen idea, the Phillies and Cardinals erecting screens at their parks last season and the Pirates building one at Forbes Field this season." Opgespoor op 20 April 2018.
  32. Davis, Ralph (22 Maart 1950). "Plan to Cut Trick Homers is Sensible: Fandom Tires of Freak Four-Baggers, Which Have Robbed One of Game's Features of Its Most Pronounced Thrill". The Pittsburgh Press. "President Barney Dreyfuss has always been opposed to freak homers. He hesitated for a long time about increasing his seating capacity by encroaching on his playing area. He finally did it, because everyone else was doing it. But he is said to have regretted the move after it was made, and now has offset it by ordering a screen in front of the right field stands." Opgespoor op 20 April 2018.
  33. Wertenbach, Fred (24 Mei 1930). "Bucs Beat Cubs; Ens Shifts Line-Up; Comorosky Going Back to Old Post". The Pittsburgh Press. "Wilson was robbed of his thirteenth homer when his drive crashed into the new screen in right and went for a double in the sixth." Opgespoor op 20 April 2018.
  34. Gershman 1993, p. 90
  35. LaRussa, Tony (6 Mei 2006). "Forbes Field Remnants Restored". Pittsburgh Tribune-Review. Besoek op 1 September 2008.
  36. "The Grandstander: Standing with Clemente". 30 September 2012.
  37. Hill, Benjamin (18 Februarie 2021). "Been a while: Oldest Minor League ballparks". MiLB.com. Besoek op 18 April 2021.
  38. Whitt, Toni (8 Februarie 2012). "McKechnie Field to Get a Makeover". Bradenton Patch. Besoek op 14 Februarie 2012.
  39. Cormier, Anthony (29 Desember 2006). "McKechnie to get lights; Pirates to stay until 2038". The Herald-Times. Besoek op 3 Februarie 2012.
  40. "Pirates and LECOM announce Bradenton ballpark naming-rights agreement". Pittsburgh Pirates. 10 Februarie 2017. Besoek op 5 April 2017.
  41. "Tim Benz: 1st Pirates Hall of Fame class has an important inclusion, a glaring omission and a contentious debate -". 8 Augustus 2022.
  42. "Pirates Hall of Fame | Pittsburgh Pirates". MLB.com.
  43. "Pirates induct 19 into team's inaugural HOF class". 3 September 2022.
  44. "Pirates induct 19 baseball legends into inaugural HOF class". MLB.com.

Bronnelys

wysig
  • Markusen, Bruce. The Team That Changed Baseball: Roberto Clemente and the 1971 Pittsburgh Pirates. Yardley: Westholme Publishing. 2005. ISBN 1-59416-030-9
  • McCollister, John (1998). The Bucs!: The Story of the Pittsburgh Pirates. Lenexa: Addax Publishing Group. ISBN 1-886110-40-9.
  • Nemec, David (2004). The Beer and Whisky League : The Illustrated History of the American Association—Baseball's Renegade Major League. Guilford: The Lyons Press. ISBN 1-59228-188-5.