Prins Pedro
Prins Pedro (Pedro Afonso Cristiano Leopoldo Eugênio Fernando Vicente Miguel Gabriel Rafael Gonzaga; 19 Julie 1848 – 10 Januarie 1850) was hy die tweede seun en jongste kind van keiser Pedro II en Teresa Cristina van die Twee Sicilië. Gebore in die Paleis van São Cristóvão in Rio de Janeiro, en dus 'n lid van die Brasiliaanse tak van die Huis van Braganza.
Prins Pedro se dood aan koors op eenjarige ouderdom het die keiser verwoes, en die keiserlike egpaar het geen verdere kinders gehad nie. Pedro Afonso se ouer suster Dona Isabel het erfgenaam geword, maar Pedro II was nie oortuig dat 'n vrou ooit deur die regerende elite as monarg aanvaar kon word nie.
Prins Pedro Afonso Cristiano Leopoldo Eugênio Fernando Vicente Miguel Gabriel Rafael Gonzaga is om 08:00 op 19 Julie 1848 in die Paleis van São Cristóvão in Rio de Janeiro, Brasilië, gebore. [1] Sy volle naam was Pedro Afonso Cristiano Leopoldo Eugênio Fernando Vicente Miguel Gabriel Rafael Gonzaga. [2] Deur sy pa, keiser Pedro II, hy was 'n lid van die Brasiliaanse tak van die Huis van Braganza en is na die gebruik van die ere- Dom (Here) vanaf geboorte verwys. [3] [4]
Na die geboorte, Pedro II het amptelike gelukwense ontvang tydens 'n formele onthaal wat later daardie dag gehou is, wat volgens 'n tydgenoot 'n gebeurtenis was "pragtiger en beter bygewoon" as enige ander sedert die keiser mondig verklaar is in 1840. [5] Nuus van die geboorte van 'n man erfgenaam is met blydskap onder die Brasiliaanse mense ontvang. Vieringe het hemelhoë en artilleriesaluut ingesluit. Stadsstrate was dae lank ná die geboorte verlig, en 'n uitgebreide gala is by die hof gehou. [5]
Prins Pedro se doop het op 4 Oktober 1848 plaasgevind. Die seremonie is privaat in die Imperial Chapel gehou, gevolg deur openbare vieringe. [5] Die peetouers was sy grootoom keiser Ferdinand I van Oostenryk en sy stiefouma Amélie van Leuchtenberg . Eerste Minister en voormalige regent Pedro de Araújo Lima (destydse Visgraaf en later Markies van Olinda) en Mariana de Verna, Gravin van Belmont het die peetouers verteenwoordig, wat nie teenwoordig was nie. [6] Vuurwerke het die skare vermaak, en 'n orkesdop wat meer as honderd musikante kon hou, is vir die feesvieringe wat gevolg het opgewek. Volgens historikus Hendrik Kraay het koninklike doop in die keiserlike Brasilië “beklemtoon dat die prinse en prinsesse die dinastie se toekoms verseker het”. [5] [4]
Dood
wysig
In 1847 en die twee daaropvolgende jare het Pedro II en sy gesin het die somer by Petrópolis deurgebring. Die tradisionele somerkoshuis van die keiserlike familie was by Santa Cruz Estate, 'n landelike eiendom wat vir geslagte aan die Braganzas behoort het. Die verskuiwing na Petrópolis was 'n onwelkome nuwigheid onder lede van die hof, "wat nie van enige verandering gehou het wat die gevestigde maniere en belange bedreig het nie". [7] Die keiser het voor tradisie gebuig en besluit om weer in 1850 by Santa Cruz te somer. [7]
Pedro II het die dood van sy seun beskou as "die mees noodlottige slag wat ek ooit kon kry, en ek sou beslis nie oorleef het as dit nie was dat ek nog 'n vrou en twee kinders het nie". [7] Die Keiser het aan sy swaer Dom Fernando II, Koning-gemaal van Portugal: "Teen die tyd dat jy dit ontvang, sal jy sekerlik verneem het van die erge verlies wat ek gely het . God wat my deur so 'n harde beproewing laat deurgaan het, sal in sy barmhartigheid my gronde gee om my smarte te troos." [3]
Twee dae na sy dood is 'n groot begrafnis vir die Prince Imperial gehou. [8] Die strate was stampvol met gewone mense wat baie oor die prins se dood getreur het. [8] So merkwaardig was die gebeurtenis dat toeriste betaal het vir die voorreg om na die begrafnisstoet te kyk vanaf 'n hotel in die middestad van Rio de Janeiro. [5] [9]
Nalatenskap
wysig
Honório Hermeto Carneiro Leão (later Markies van Paraná), een van Brasilië se voorste politici en toe as president (goewerneur) van die provinsie Pernambuco gedien het, het die algemene siening onder Brasilië se regerende elite oor die opvolging van die Ryk opgesom toe hy die Provinsiale Vergadering toegespreek het : "Dit is my pynlike plig om u in kennis te stel van die dood van die Prins Keiser D. Pedro Afonso, wat op 10 Januarie van die huidige jaar plaasgevind het. Dit is die tweede keer dat ons die erfgenaam van die kroon verloor.” Honório Hermeto het voortgegaan: "Dit moet vir ons as 'n troos dien, die sekerheid van [goeie] gesondheid van H[is]. M [ajesteit]. die keiser en sy verhewe vrou. [10]
Titels, style en eerbewyse
wysigTitels en style
wysig- 19 Julie 1848 – 9 Januarie 1850: Sy Keiserlike Hoogheid The Prince Imperial
Verwysings
wysig- ↑ Moreira de Azevedo 1866.
- ↑ Laemmert 1849.
- ↑ 3,0 3,1 Barman 1999.
- ↑ 4,0 4,1 Calmon 1975.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Kraay 2013.
- ↑ See:
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Barman 2002.
- ↑ 8,0 8,1 Schiavo 1953.
- ↑ See:
- ↑ Gouvêa 2009.