Ranger-program
Die Ranger-program was 'n reeks van onbemande ruimtesendings wat die Verenigde State in die 1960's onderneem het met die doelwit om naby beelde van die maan se oppervlakte te neem. Die Ranger ruimtetuie is ontwerp om foto's van die maan se oppervlakte te neem en dit na die aarde te stuur totdat die tuig bots met die maan se oppervlakte en uiteraard vernietig word. 'n Reeks probleme en teenspoed het veroorsaak dat die eerste ses vlugte almal mislukkings was. Op een stadium was daar na die program verwys as skiet en hoop. [1] Dit het daartoe gelei dat die Amerikaanse Kongres 'n ondersoek geloods het na die skynbare probleme binne NASA se hoofkwartier en die Jet Propulsion Laboratory (JPL). [2] Na twee herorganisasies van die agentskappe het Ranger 7 die eerste suksesvolle beelde na die aarde gestuur in Julie 1964, dit is daarna opgevolg deur twee suksesvolle sendings.
Die Ranger-program was aanvanklik ontwerp aan die begin van 1959 in drie afsonderlike fases, genaamd blokke. Elke blok het 'n ander sendingdoelwit en 'n progressiewe gevorderde ontwerp gehad. Die JPL missie-ontwerpers het 'n paar lanserings per blok beplan om die ingenieurs ondervinding en wetenskaplike waarde te maksimeer en om te verseker dat daar ten minste een suksesvolle missie sal wees per blok. Die totale ontwerp, ontwikkeling, lansering en ondersteunings koste vir die Ranger-reeks (Ranger 1 tot 9) het ongeveer $170 miljoen beloop, die ekwivalent van $1.05 biljoen in 2018.
Verwysings
wysig- ↑ Cortright Oral History (p25)
- ↑ Dick, Steven J. "NASA's First 50 Years: Historical Perspectives" (PDF). history.nasa.gov. NASA. p. 12. Besoek op 17 Junie 2019.