Roesalka

’n Roesalka (meervoud: roesalki; Russies: русалка; русалки) is in die Slawiese folklore ’n waternimf of meerminagtige demoon wat in die water woon.

Volgens die meeste tradisies was die roesalki vis-vroue wat op die bodem van riviere gewoon het. In die middel van die nag het hulle uit die water gekom en in die grasvelde gedans. As hulle aantreklike mans gesien het, sou hulle hulle lok deur te sing en te dans, hulle betower en dan na die bodem van die rivier neem om saam met hulle te woon.

Oorsprong

In die meeste legendes was die roesalki rustelose dooie wesens wat met "onreinheid" verbind is. Jong vroue wat ’n voortydige, gewelddadige dood gesterf het, soos meisies wat selfmoord gepleeg het omdat hulle minnaars hulle afgesê het of ongetroude vroue wat swanger was, moes hul aangewese tyd op aarde uitleef as geeste.

Dit kon ook die siel van ’n jong vrou wees wat in of naby ’n rivier of meer gesterf het en daar spook. Hierdie rasalki (wat nie dood was nie) was nie noodwendig kwaadwillig nie en sou toegelaat word om in vrede te sterf as hulle dood gewreek is.

Hulle kon ook die siel van ’n ongedoopte kind gewees het, gewoonlik buite-egtelik, wat deur hul ma's verdrink is. Dié roesalki het glo in die woud rondgedwaal en gesmeek om gedoop te word sodat hulle vrede kon hê. Hulle was egter nie noodwendig onskuldig nie en kon ’n mens aanval wat dom genoeg was om hulle te nader.

Beskrywing

Terwyl haar woonplek hoofsaaklik die rivier of meer was waar sy gesterf het, kon ’n roesalka ook snags uit die water kom, ’n boom klim en daar sit en sing, haar hare kam of saam met ander roesalki in die rondte dans.

In sommige weergawes het hulle oë soos groen vuur geblink, in ander was hulle baie bleek, met geen sigbare pupille nie. Soms was hulle hare goudkleurig, soms groen en altyd nat. Volgens sommige legendes kon ’n roesalka sterf as haar hare droog word.

Roesalki het graag mans verlei. Hulle kon mans lok deur te sing en hulle dan verdrink. ’n Man wat deur ’n roesalka verlei is, kon in haar arms sterf of soms het hy gesterf wanneer hy haar hoor lag.

Die verhale het van streek tot streek verskil. In die Oekraïne het hulle meestal naby water gehou en in Wit-Rusland in die woud of veld. Waar die land vrugbaar was, was hulle nakend en mooi. In ruwer dele van Groot Rusland was hulle amasones met groot borste. En in die noorde was hulle dikwels lelik en vol hare.

Verwysings

Hierdie artikel is vertaal vanaf die Engelse Wikipedia-artikel en:Rusalka