Ruitverwysing

Ruitverwysings definieer liggings op kaarte met behulp van Cartesiese koördinatestelsel. Ruitlyne (of roosterlyne) op kaarte definieer die Koördinatestelsel en word genommer om 'n unieke verwysing te gee na elke ligging op die kaart. Hierdie verwysing is normaalweg gebaseer op geprojekteerde oosterafstande en noorderafstande.

'n Tipiese kaart met ruitlyne

Soorte

Ruitstelsels wissel, maar die algemeenste is 'n vierkantige ruit met ruitlyne wat mekaar reghoekig kruis en opeenvolgend vanaf die oorsprong links onder op die kaart genommer word. Die ruitgetalle op die oos-wes (horisontale) as word oosterafstande genoem, en die ruitgetalle op die noord-suid (vertikale) as word noorderafstande genoem.

Numeriese ruitverwysings bestaan uit 'n ewe aantal syfers. Oosterafstande word voor noorderafstande geskryf. Dus, in 'n sessyfer-ruitverwysing 123456, is die oosterafstand-komponent 123 en die noorderafstand-komponent 456, dit wil sê, as die kleinste eenheid 100 meter is, verwys dit na 'n punt 12,3 km oos en 45,6 km noord van die oorsprong.

Ruite kan arbitrêr wees, of dit kan op spesifieke afstande gebaseer wees, byvoorbeeld, sommige kaarte gebruik 'n vierkante ruitafstand van een kilometer.

'n Ruitverwysing plaas 'n unieke vierkantige area op die kaart. Die akkuraatheid van die ligging wissel, byvoorbeeld 'n eenvoudige stadsplan kan 'n eenvoudige ruitstelsel met enkele letters vir oosterafstande en enkelgetalle vir noorderafstande gebruik. 'n Ruitverwysing in hierdie stelsel, soos 'H3 ', plaas 'n spesifieke vierkant eerder as 'n enkele punt.

Punte kan gevind word deur ruitverwysings op kaarte wat 'n standaardstelsel vir oosterafstande en noorderafstande gebruik, soos die Universal Transverse Mercator wat wêreldwyd gebruik word, of die Ordnance Survey National Grid wat deur Ordnance Survey in die Verenigde Koninkryk gebruik word. Hierdie punte kan dan deur iemand anders gevind word deur ruitverwysings te gebruik, selfs al word kaarte met 'n ander skaal gebruik.

In die Universal Transverse Mercator (UTM) -stelsel word die ruitverwysing deur drie syfers gegee: sone, oosterafstand en noorderafstand. In die UTM-stelsel word die aarde in 60 sones verdeel. Die waardes van noorderafstande word gegee deur die meters noord of suid (in die suidelike halfrond) van die ewenaar. Oosterwaardes word bepaal as die afstand vanaf die sentrale meridiaan van 'n sone. Die sentrale meridiaan is arbitrêr op 500,000 meter ingestel om negatiewe getalle te vermy. 'n Posisie 100 kilometer wes van 'n sentrale meridiaan sou 'n oosterwaarde van 400,000 meter hê. Vanweë sy gewildheid, en wêreldwye dekking, word die UTM-stelsel wêreldwyd deur Navo sowel as in baie lande, insluitend Australië en die VSA, gebruik.

In die Verenigde Koninkryk word 'n eie ruitstelsel gebruik. Op die kaarte van Ordnance Survey kry elke oosterwaarde- en noorderwaarde-ruitlyn 'n tweesyferkode, gebaseer op die Britse nasionale netwerkverwysingsstelsel met 'n oorsprongpunt net aan die suidweskus van die Verenigde Koninkryk. Die gebied is verdeel in 100 km-vierkante, wat elk met 'n tweeletterkode aangedui word. Binne elke 100 km-vierkant word 'n numeriese ruitverwysing gebruik. Aangesien die oosterwaarde en noorderwaarde een kilometer van mekaar is, sal 'n kombinasie van 'n noorderwaarde en 'n oosterwaarde 'n viersyfer-ruitverwysing gee wat 'n vierkante kilometer op die grond beskryf. In die voorbeeldkaart hieronder lê die stad Little Plumpton op die vierkant 6901, selfs al is die skrif wat die dorp benoem in 6802 en 6902, is die meeste geboue (die oranje boksimbole) op vierkant 6901.

Hoe meer syfers by 'n ruitverwysing gevoeg word, hoe akkurater word die verwysing. Om 'n spesifieke gebou in Little Plumpton op te spoor, word nog twee syfers by die viersyfer-verwysing gevoeg om 'n sessyfer-verwysing te skep. Die ekstra twee syfers beskryf 'n posisie binne die vierkante kilometer. Stel jou 'n verdere 10x10-ruit binne die huidige ruit voor. Enige van die 100 vierkante in die bykomende 10×10-ruit kan akkuraat beskryf word met behulp van 'n syfer van 0 tot 9 (met 0 0 as die linkerkantste vierkant en 9 9 die regter-boonste vierkant).

Ruitverwysings wat groter getalle vir groter akkuraatheid bevat, kan met behulp van grootskaalse kaarte en 'n akkurate Romer bepaal word. Dit kan gebruik word in landmetings. Die toenemende beskikbaarheid en dalende koste van handtoestelle met GPS-ontvangers maak dit moontlik om akkurate ruitverwysings te bepaal sonder 'n kaart, maar dit is belangrik om te weet hoeveel syfers die GPS vertoon, sodat nie net die eerste ses syfers gelees word nie. 'n GPS-eenheid gee gewoonlik 'n tiensyfer-ruitverwysing, gebaseer op twee groepe van vyf nommers vir die ooster- en noorderwaardes. Elke opeenvolgende toename in presisie (van 6-syfer na 8-syfer tot 10-syfer) dui die ligging meer presies aan met 'n faktor van 10. Aangesien, in die Verenigde Koninkryk minstens, 'n sessyfer-ruitverwysing 'n vierkant van 100 meter sye identifiseer, sal 'n 8-syfer-verwysing 'n vierkant van 10 meter identifiseer, en 'n 10-syfer-verwysing 'n vierkante meter. Om 'n standaard sessyfer-ruitverwysing met 'n GPS-lesing van 10 syfers te gee, moet die vierde, vyfde, negende en tiende syfers weggelaat word, en daarom is dit belangrik om nie net die eerste ses syfers te lees nie.