Sarina Donges

Sarina Dönges is ’n Afrikaanse digter.

Lewe en werk

Sarina Laetitia Dönges is op 9 Januarie 1965 gebore. Na skool studeer sy Drama aan die Pretoria Technikon en begin dan haar eie kinderteater in 1987. In 2002 verskuif sy haar fokus na drama klasse vir jong kinders en bied individuele klasse asook groepklasse aan by verskeie laerskole in Pretoria, asook by haar privaat atljee in Queenswood.

Skryfwerk

Van haar gedigte verskyn in letterkundige tydskrifte (soos Standpunte in Augustus 1986 en Tydskrif vir Letterkunde) en word ook in 2001 opgeneem in “Nuwe Stemme 2”. Haar debuutbundel, “In die tyd van uile”, is ryk aan Bybelse intertekste en verwysings uit die kuns en teater. Die bundel word in vier afdelings verdeel, waar die eerste afdeling die aard van drome, dood en slaap, dit wil sê die onbewuste en mitologiese, verken. In “Daniël aan Nebukadnesar” word die profeet se voorspellings van die heerser se vernedering en verlies aan mag in grieselige beelde geskets. Die vernuftige “Winterskap” skets die oudwordproses en oorgang na die dood op ironiese wyse, met geestige vergelyking van die aardse met die hemelse. “Maandomein” beskryf die maan se towerkrag, met verwysings na die mitologiese Selene (maangod) en die Joodse demoon Lilith, wat beide hier regeer. Uilhuis is ’n gedig oor hierdie legendariese huis van Helen Martins in Nieu-Bethesda. Liefde, vroue en begeerte oorheers die tweede afdeling, waar verbode dinge bestaansreg verkry, begeertes bevredig word en die neerskryf van die begeertes die verwantskap tussen poësie en begeerte impliseer. “Uitrusting” is ’n uitbeelding van die effek van ontrouheid in die huwelik, met “Medea” wat dieselfde tema uit ’n mitologiese hoek benader. Die verbrokkeling van die verhouding word ook beskryf na aanleiding van ’n skets van Toulouse-Lautrec in “Nouvelle cirque” en in “Dénouement” as ’n sirkus wat tot ’n einde gekom het. “Brief aan my amarillas” is opgedra aan Lucas Malan en tree in gesprek met sy roos-verse in “Edenboom”. Die derde afdeling bevat verse oor pyn, paranoia, siekte en die dood met verwysings na God en die kruisdood. Die sardoniese “Brief aan God, Hoogleraar in Pyn- en Letselkunde” word geskryf na aanleiding van die pyn wat ’n geliefde moes deurstaan op pad na die dood, terwyl God as sadis gesien word in “Konklusie”, waar die mens gereduseer word tot proefkonyne vir Sy eksperimente. Die laaste afdeling word hoofsaaklik gewy aan verwysings en assosiasies met skrywers, insluitende verwerkings van die werk van ander digters. Die bundel word afgesluit met die gedigtesiklus “Briewe aan ’n jong digter”, wat gebaseer is op “Letters to a young poet” van Rainer Maria Rilke, waarin ’n jong digter wenke gegee word oor hoe om die digkuns te benader. “In die tyd van uile” is in 2005 op die kortlys vir die toekenning van die Ingrid Jonker-prys en ook die M-Net-prys vir poësie. Sy skryf ook kinderversies en saam met S.C. Brink word die bundel “Rympies vir kleingoed” gepubliseer. Van haar verse word in versamelbundels soos “Groot verseboek” en “Majesteit, die kat” opgeneem. In 2020 word haar gedigte ‘Medea’, ‘Só fnuik ek jou, mevrou’, ‘My arme susters en ‘Surviving Picasso’ in Vers en vrou opgeneem.

Van haar kortverhale word onder andere in Tydskrif vir Letterkunde gepubliseer.

Publikasies

• 1997 - Rympies vir kleingoed (saam met S.C. Brink)
• 2004 - In die tyd van uile

Bronnelys

Boeke

• Kannemeyer, J.C. “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria Eerste uitgawe 2005
• Müller, Petra en De Jager, Nelleke (samestellers) “Nuwe Stemme 2” Tafelberg-Uitgewers Kaapstad Eerste uitgawe 2001

Internet

• Worldcat: http://www.worldcat.org/identities/lccn-no2004051323/