Die saturniese vers of versus saturnius is 'n ou Latynse versvorm. Volgens die Romeinse mitologie was die god Saturnus die eerste koning van Latium. "Saturnies" verwys dus na die oeroue oorsprong.

Die graftombe van Lucius Cornelius Scipio Barbatus, opgerig in omstreeks 150 v.C. Dit bevat 'n elogium in Saturniese vers in die Oulatyn.

Die eerste ongeskrewe en mondelings oorgelewerde Carmina (d.i. Liedere) van die Latynse literatuur was miskien in Saturniese meter gegiet. Sommige Saturniese verse deur die digters Livius Andronicus en Naevius het behoue gebly. Dit is enigsins voldoende om die struktuur daaruit af te lei. Met Quintus Ennius het die Romeine oorgeskakel na die Griekse heksameter en die Saturniese vers het ouderwets geword.

Die Saturniese vers was nie gebaseer op rym nie, ook nie op die wisselwerking van lang en kort lettergrepe nie, maar moes basies so gelyk het: twee tweelettergrepige woorde, gevolg deur drie drielettergrepige woorde, met 'n kort rusperiode na die eerste drielettergrepige woord. So skematies dus:


xx / xx / xxx // xxx / xxx
vb. "Virum mihi, Camena, insece versutum" (sien Livius Andronicus)

Die taamlik primitiewe struktuur dui op 'n moontlike Indo-Europese oorsprong.

Bronne

wysig
  • Cole, Thomas (1969). "The Saturnian verse". Yale Classical Studies. 21: 3–73.
  • Costa, Gabriele (1998). Sulla preistoria della tradizione poetica italica [On the Prehistory of the Italic Poetic Tradition]. Florence, IT: Olschki.
  • Courtney, Edward (1995). Musa Lapidaria: A selection of Latin verse inscriptions. Atlanta, GA: Scholars Press.
  • Goldberg, Sander (1995). Epic in Republican Rome. New York; Oxford, Verenigde Koninkryk: Drukpers van die Universiteit van Oxford.
  • Lindsay, W.M. (1893). "The Saturnian Metre. First Paper". American Journal of Philology. 14 (2): 139–170. doi:10.2307/288103. JSTOR 288103.
  • Lindsay, W.M. (1893). "The Saturnian Metre. Second Paper". American Journal of Philology. 14 (3): 305–334. doi:10.2307/288073. JSTOR 288073.
  • Morelli, Giuseppe (1973–1974). "Un antico saturnio popolare falisco" ['n Antieke Populêre Faliskiese Saturniaan]. Archeologia Classica. 25–26: 440–452.
  • Parsons, Jed (1999). "A new approach to the Saturnian verse and its relation to Latin prosody". Transactions of the American Philological Association. 129: 117–137.
  • Poccetti, Paolo (1982). "Elementi culturali negli epitafi poetici peligni. III: La struttura metrica" [Kulturele Elemente in die Peligniese Poëtiese Grafskrifte. III: Metrumstruktuur]. Aiōn. 4: 213–36.
  • Poccetti, Paolo (1983). "Eine Spur des saturnisches Verses im Oskischen" ['n Spoor van die Saturniese vers in Oskise]. Glotta. 61: 207–217.
  • Skutsch, Otto, red. (1985). The Annals of Quintus Ennius. Oxford: Clarendon Press.
  • Viredaz, Antoine (2020). Fragmenta Saturnia Heroica - Édition critique, traduction et commentaire des fragments de l'Odyssée latine de Livius Andronicus et de la Guerre punique de Cn. Naevius. Basel: Schwabe Verlag. doi:10.24894/978-3-7965-4128-5. ISBN 978-3-7965-4128-5.
  • Warmington, E.H. (1936). Remains of Old Latin. Loeb Klassieke-biblioteek. Vol. 314. Cambridge, MA: Drukpers van Harvard-universiteit.