Schrötervallei

Die Schrötervallei, dikwels bekend onder die Latynse naam Vallis Schröteri, is 'n kronkelende vallei of groef op die oppervlak van die nabye kant van die Maan. Dit is geleë by 'n styging van die kontinentale area, wat die Aristarchus-plato genoem word. Dit word omring deur Oceanus Procellarum in die suide en weste en Mare Imbrium in die noordweste. Aan die suidelike rand van hierdie styging is die kraters Aristarchus en Herodotus.

Dit is die grootste kronkelende groef op die Maan. Dit begin by 'n krater van ses km in deursnee, wat 25 km noord van die Herodotuskrater geleë is. Die begin van die groef word deur sommige waarnemers die "Kobra se kop" genoem, vanweë die ooreenkoms met 'n slang.

Vanaf die krater volg die groef 'n kronkelende paadjie, eers na die noorde, en dan in 'n noordwestelike koers, voordat dit uiteindelik terugbuig na die suide, totdat dit 'n kilometerhoë afgrond aan die rand van Oceanus Procellarum bereik. Die groef het 'n maksimum breedte van ongeveer 10 km, en vernou geleidelik tot minder as 'n kilometer naby sy terminus.

Daar word geglo dat die oorsprong van die groef vulkanies is. Die vloer is vernuwe en is baie gelyk. Daar is 'n dun groef op die vloeroppervlakte, wat met 'n goeie teleskoop van die aarde gesien kan word.

Vallis Schröteri was die onderwerp van talle waarnemings van verbygaande maanverskynsels.

Die selenografiese koördinate van die vallei is 26,2°N 50,8°W, en dit het 'n lengte van sowat 168 km. Dit is vernoem na Johannes H. Schröter, 'n Duitse sterrekundige.

Dit was 'n potensiële landingsplek vir die gekanselleerde Apollo 18-sending.

In April 2020 het Intuitive Machines aangekondig dat Vallis Schröteri die teikenplek van sy eerste maanlandingspoging in Oktober 2021 sou wees....