Sebring Internasionale Renbaan
Sebring Internasionale Renbaan is 'n motorrenfasiliteit naby Sebring, Florida, in die suidooste van die Verenigde State.
 | |
| Ligging | Sebring, Florida, Verenigde State |
|---|---|
| Tydsone | UTC-05:00 |
| Koördinate | 27°27′18″N 81°21′00″W / 27.455°N 81.350°W |
| Kapasiteit | Oop sitplek sonder beperking |
| Geopen | 1950 |
| Groot byeenkomste | FIA Formule Een Verenigde State Grand Prix |
| Lengte | 6.02 km (3.74 mi) |
| Draaie | 17 |
| Rondterekord | 1:41.800 ( Kamui Kobayashi, Toyota Gazoo Racing (LMP1), 1000 Miles of Sebring in 2019) |
Sebring (uitgespreek "sea- bring") Raceway is een van die oudste renbane in die VSA wat voortdurend bedryf word. Die eerste ren is reeds in 1950 aangebied. Sebring is een van die klassieke renbane in Noord-Amerikaanse sportmotors en speel gasheer vir die 12 uur van Sebring.
Die renbaan beslaan 'n gedeelte van Sebring-streekslughawe, 'n aktiewe lughawe vir private en kommersiële verkeer wat oorspronklik gebou is as Hendricks Army Airfield, 'n Tweede Wêreldoorlog opleidingbasis vir die United States Army Air Forces.
Vir 'n groot deel van Sebring se geskiedenis het die baan 'n 8,4 km uitleg gevolg. Na 'n rampspoedige 12-uur in 1966 met vyf sterftes, is die baan gedeeltelik verbreed en ook met 46 meter verleng vir 1967 met die verwydering van die Webster-draai tussen die haarnaald en die bokant van die baan en vervang deur die vinniger Green Park Chicane. Dit is gedoen om die baan van die gevaarlike Warehouse Straight se pakhuise, loodse en vliegtuie wat dit omring weg te skuif. 'n Ongeluk gedurende daardie 12-uur in 1966 het 'n privaat-ingeskrewe Porsche deur een van die pakhuise gegaan, in 'n skare in met vier toeskouers wat omgekom het.
Die baan is in 1983 verander en verkort om gelyktydige gebruik van die baan en een van die aanloopbane moontlik te maak, en die groot veranderinge in 1987 het die gebruik van 'n ander aanloopbaan moontlik gemaak. Verdere veranderings in 1991 het voorsiening gemaak vir die uitbreiding van die lughawe se fasiliteite, sodat die hele baan gebruik kon word sonder om met normale lughawebedrywighede in te meng. Die haarnaalddraai is in 1997 verwyder as gevolg van 'n gebrek aan afloop, en vervang met wat bekend geword het as die "veiligheidspennetjie". Gendebien Bend is ook weer geprofileer om die motors se toegang tot die Ullman-pylvak stadiger te maak.
Die Wêrelduithoukampioenskap hou 'n rondte genaamd die 1,000 Miles of Sebring, wat gelyktydig met die beroemde 12-uur aangebied word. Hierdie ren is die eerste keer in 2019 aangebied, met Toyota Gazoo Racing wat algeheel gewen het.
Baanuitleg
wysig
Sebring Internasionale Renbaan bestaan uit drie bane: die volbaan, die kortbaan en die klubbaan. Die baan self is 6,02 km lank. Dit is 'n sewentien-draai-baan met lang pylvakke, verskeie hoëspoeddraaie en baie tegniese stadiger draaie. Baie van die draaie en punte langs die baan is vernoem na die vroeë spanne en jaers. Vanweë die plat aard van Florida is daar baie min hoogteverandering rondom die baan en min skuinste op die oppervlak, wat 'n uitdagende baan vir bestuurders bied, veral as dit reën.
Sebring is bekend vir sy growwe, hobbelrige en wisselende oppervlaktes. Die baan loop steeds op ou dele van die landingsvelde uit die Tweede Wêreldoorlog wat uit betongedeeltes met groot nate gebou is. Die oorgange tussen gedeeltes is taamlik grof en vonke skiet gereeld van die onderstelle van die motors af. Baie van die baan is doelbewus agtergelaat met die oorspronklike beton-aanloopbaanoppervlak. Die 12 uur van Sebring is bekend as 'n ren wat selfs moeiliker vir masjinerie en bestuurders is as Le Mans, en word gesien as 'n ideale voorbereidingswedren vir die beroemde Franse ren.