’n Sigoot (van die Griekse ζυγωτός zygōtos, versmelt)[1] is die aanvanklike sel wat gevorm word wanneer twee gamete versmelt deur middel van seksuele voortplanting. In veelsellige organismes is dit die vroegste ontwikkelingstadium van die embrio. In eensellige organismes verdeel die sigoot om voort te plant – gewoonlik deur mitose, die proses van selverdeling.

’n Menslike eiersel.

In veelsellige organismes ontstaan ’n sigoot altyd uit die versmelting van twee gamete en is dit die eerste stadium in ’n nuwe organisme se ontwikkeling. Sigote word gewoonlik gevorm deur die bevrugtingsproses tussen twee haploïede selle – ’n eiersel (’n vroulike gameet) en ’n spermsel (’n manlike gameet) – wat saamsmelt om ’n enkele diploïede sel te vorm. Sulke sigote bevat die DNS van albei ouers en dit verskaf al die genetiese inligting wat nodig is om ’n nuwe individu te vorm.

In landplante word die sigoot gevorm in ’n kamer wat die argegonium genoem word. In saadlose plante is die argegonium gewoonlik flesvormig met ’n lang, nou nek waardeur die spermsel dit binnegaan. Die sigoot verdeel en groei binne-in die argegonium. Wanneer die eerste sellulêre verdelings plaasvind, verander ’n dierlike sigoot in ’n morula, of ’n massa selle.

Verwysings wysig

  1. "English etymology of zygote". myetymology.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019.

Eksterne skakels wysig