Tolstoi se eerste werke was die gedeeltelik autobiografieseoutobiografiese trilogie Kindertyd (1852), Jeugjare (1854) en Studentejare (1857), waarmee hy sy aangebore skrywerstalent deeglik tentoonstel. Baie van sy romans is relatief arm aan gebeurtenisse. Dit is die karakters self, en nie hulle dade nie, wat na aan die middelpunt van die verhale lê. Anders as sommige Russiese skrywers, soos [[Dostojefski]], beeld hy normale, gesonde en gebalanseerde mense uit, en hy fokus op hulle innerlike lewe. Tolstoi se realisme het ook 'n etiese sy, met die dat hy gereeld oordele oor sy karakters se waardes uitspreek.
Tolstoi word algemeen as een van die grootse skrywers ooit beskou. Sy belangrikste werke het hulle krag behou, en word nog steeds deur die nuwe generasies gelees. Veral ''Oorlog en Vrede'' en ''Anna Karenina'' is monumente in die wêreldliteratuur.
