Antiogië: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Nuwe artikel, nog besig
 
kNo edit summary
Lyn 145:
'''Antiogië''' of '''Antiochië aan die Orontes''' ([[Grieks]]: Ἀντιόχεια ἡ ἐπὶ Ὀρόντου; [[Turks]]: Antakya; [[Siries]]: ܐܢܛܝܘܟܝܐ) was ’n antieke stad aan die oostekant van die [[Orontes-rivier]]. Die stad se ruïnes is by die moderne stad [[Antakya]] in [[Turkye]]. Dit was ook bekend as '''Antiogië aan die Dafni''', '''Antiogië die Grote''' en '''Siriese Antiogië'''.
 
Dit is aan die einde van die 4de eeu v.C. gestig deur [[Seleucus I Nicator]], een van [[Alexander die Grote]] se generaals. Die stad het gegroei veral danksy die [[spesery]]handel, [[Syroete]] en [[Persië|Persiese]] Koninklike Roete, en het eindelik met [[Alexandrië]] meegeding om die titel as grootste stad van die Nabye Ooste.
 
Vanweë sy lang bestaan en die rol wat dit gespeel het in die opgang van die vroeë Christendom is die stad die "wieg van die Christendom" genoem.<ref>"The mixture of Roman, Greek, and Jewish elements admirably adapted Antioch for the great part it played in the early history of Christianity. The city was the cradle of the church." ''Encyclopedia Biblica''</ref> Ná ’n vooruistrewende tydperk waarin Antiogië sowat ’n halfmiljoen inwoners gehad het, het dit tydens die [[Middeleeue]] agteruitgegaan weens herhaalde [[aardbewing]]s, invalle deur die [[Kruistog|Kruisvaarders]] en die verskuiwing van die handelsroetes weg van Antiogië ná die [[Mongoolse Ryk|Mongoolse verowerings]] in die [[13de eeu]].
Lyn 155:
’n Tweede uitbreiding is later gebou, wat deur sy eie muur omring was. In die Orontes, noord van die stad, lê ’n groot eiland en hierop het [[Seleucus II Callinicus]] ’n derde ommuurde stad gebou. ’n Vierde deel is later bygevoeg en Antiogië was hierna bekend as '''Tetrapolis''' ("Vier Stede").
 
Die nuwe stad is bevolk met plaaslike setlaars wat van die nabygeleë stad [[Antigonië]] gebring is, [[Koninkryk van Masedonië|Masedoniërs]]rs en [[Jood|Jode]]. Die vry inwoners het met die stad se stigting tussen 17&nbsp;000 en 25&nbsp;000 getel, sonder die slawe en plaaslike setlaars.<ref name="ebd">Downey, Glanville. ''Ancient Antioch''. Princeton, Princeton University Press, 1963</ref> Tydens die laat Hellenistiese en vroeë Romeinse Tydperk was die inwonertal tussen 400&nbsp;000 en 600&nbsp;000 en was dit die derde grootste stad in die wêreld naas [[Rome]] en [[Alexandrië]]. Teen die 4de eeu het die inwonertal afgeneem tot sowat 200&nbsp;000, volgens [[Chrysostom]]. ’n Groot aardbewing in 148&nbsp;v.C. het ook groot skade aangerig.
 
[[File:Ancient Roman road of Tall Aqibrin.jpg|thumb|links|250px|Antieke Romeinse pad in Sirië tussen Antiogië en Chalcis.]]
Lyn 162:
Nog ’n aardbewing in 37&nbsp;v.C. het gevolg en ’n derde ’n ruk daarna. In 115&nbsp;n.C. het ’n groot aardbewing die landskap verander en die keiser moes in die sirkus gaan skuil. Hy en sy opvolgers het die stad egter weer opgebou.
 
In 256 n.C. is die stad deur die Perse aangeval en hulle het baie van die inwoners in die teater vermoor.
 
===Christendom===