Teenpous Laurentius: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Hansjoseph (besprekings | bydraes)
nuut
 
Hansjoseph (besprekings | bydraes)
k laurentius bisskop
Lyn 34:
'''Laurentius'''<ref>Laurentius. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.</ref> <ref>Wace, Henry. (1911) Dictionary of Christian Biography and Literature to the End of the Sixth Century A.D. with an Account of the Principle Sects and Heresies. Peabody: Hendrickson Publishers. ISBN 1-56563-460-8. “Laurentius, an antipope” </ref> die sesde [[teenpous]] van die [[Rooms Katolieke Kerk]] verkry die posisie tydens die [[sede vacante]] na die dood vab [[Pous Anastasius II]]. [[Pous Simmachus]] word gesteun deur ‘n minderheid terwyl die meerderheid van die adel en die senatore Laurentius gesteun het. Op [[22 November]] [[498]] word beide tot [[pous]] verkies.
 
Hulle beleid het lynreg verskil. Laurentius wil die skisma van Acasius van [[Konstantinopel]] wat die Kerk sedert [[484]] in Oos en Wes verdeel, beëindig, maar Simmachus wil dit nie eers bespreek nie. Koning Teodorik die Grote, koning van Italië, word gevra om die probleem op te los. Die koning stel [[Pous Simmachus]] aan as pous. Op [[1 April]] [[499]] stel Simmachus Laurentius aan as biskop van Nocera in 'n poging tot versoening.
 
Simmachus het egter in ‘n aantal skandale betrokke geraak en Teodorik laat Laurentius na Rome kom en installeer hom in die Lateraanse paleis vir ‘n tweede termyn as pous. Tussen [[502]] en [[506]] lei dit tot onrus en straatgevegte in Rome. Teodorik moes weer inspring en bevestig Simmachus omdat Laurentius se beleid [[Bisantium]] te veel bevoordeel het.