Erdvark: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Xqbot (besprekings | bydraes)
k Robot: de:Erdferkel is 'n goeie artikel; kosmetiese veranderinge
No edit summary
Lyn 32:
Die erdvark se voorkoms herinner aan dié van 'n vark met 'n lang snoet. Dit is groot soogdier: 'n volwasse erdvark het 'n gemiddelde lengte van 170 cm. Die dier is dus ook swaar en kan tussen 40 en 100 kg weeg. Erdvarke het 'n geronde rug, lang buisagtige snoet, en ore wat lank en donkierig is - aangepas om die geringste klank van aankomende gevaar op te tel. Die ore se lang oorskulpe (150 tot 210mm) kan terugvou om die ore te beskerm wanneer die dier grawe. In warm gebiede is die dier byna haarloos, maar in koeler gebiede is die dik vel bedek met ruwe, geelbruin hare - maar dit is kort en uitgesprei oor die rug en is met eerste oogopslag moeilik sigbaar.
 
[[Lêer:Orycteropus afer.jpg|thumb|links|'n Erdvark wat in 'n dieretuin in Japan lê en slaap.]]
Hierdie kleurblinde dier grawe gate van 2 tot 3 meter met sy kragtige kloue, dieper gate is ook al waargeneem. In sagte grond kan 'n erdvark selfs vinniger grawe as 'n aantal mense met grawe. Die dier bly in hierdie gate tot ná donker, waarna dit uitkom om mier- en termietneste aan te val. Deur die dag slaap dit opgekrul. Erdvarke is alleenlopers en mannetjies en wyfies het elk hulle eie gat. Hulle is moontlik gebiedsgebonde diere en sal dieselfde netwerk paai vir omtrent 'n week bly volg.
 
[[Lêer:Orycteropus afer.jpg|left|border|180px]]
Wanneer die erdvark na kos soek, dek hy 'n 30 m-wye strook aarde in 'n sig-sag beweging en sal hy met sy snoet naby die grond snuffel, sy ore na vore gebeur. Wanneer 'n termiet- of miernes teëgekom word, sal die erdvark die nes oopbreek deur met sy kragtige kloue daarin te grawe: die insekte word dan met die dier se lang, taai, gespitsde tong opgetel. Sy tong kan 250 - 300 mm uit sy mond gesteek word. Behalwe [[termiet]]e en miere, sal die erdvark soms ook ander insekte vreet. Dit is ook al waargeneem dat erdvark [[muis]]e vreet. Hulle nuttig ook die vrugte van 'n wilder komkommer, die sogenaamde "[[gemsbok]]-komkommer", as 'n ekstra bron van water, wat van die vogtige inhoud van die komkommers verkry kan word.
 
[[Lêer:Aardvark skeleton mount.JPG|thumb|Geraamte en 'n opgestopte erdvark in 'n museum in Genoa.]]
'n Ongewone gewoonte van die erdvark is dat die dier sy ontlasting begrawe. Hulle grawe dikwels 10 cm-diepe gate waarin die uitwerpelsuitwerpsels in begrawe word. Dit word moontlik gedoen om bespeuring deur ander erdvarke te voorkom.
 
Dit blyk dat erdvarke hulself nie tot een maat beperk nie. Die teorie word deels gebaseer op die feit dat slegs die wyfies hul tuisgebiede konsekwent instandhou. Die wyfie is vir 7 maande dragtig, waarna sy geboorte gee aan een kleintjie, alhoewel tweelinge ook soms voorkom. Die tyd van geboorte wissel van plek tot plek. Na geboorte weeg die 550 mm-lange kleintjies tussen 1,8 en 2 kg. Die kleintjies bly in die gat waarin hulle gebore is vir 'n aantal weke, waarna hulle snags met hul moeder sal uitbeweeg op soek na voedsel. Op ses maande grawe 'n erdvark sy eie gat, maar sal tot die volgende paarseisoen met sy moeder geassosieer bly. Twee jaar na geboorte is 'n erdvark geslagsryp. In een genoteerde geval was die ouderdom van 'n erdvark 9,5 jaar.
 
[[Lêer:Aardvarks.jpg|thumb|links|180px|Volwasse erdvark met 'n kleintjie.]]
 
== Sien ook ==