Delphi: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Eksterne skakels: 'N interessante publikasie. |
JMK (besprekings | bydraes) sp et al |
||
Lyn 143:
}}
'''Delphi''' ([[Grieks]]: '''Δελφοί''', uitspraak ðelˈfi<ref>Die Griekse spelling
In [[Griekse mitologie]], was Delphi die ligging van die [[Pythia|Delphiese orakel]], die belangrikste [[orakel]] van die klassieke Griekse wêreld, en 'n vername heiligdom vir die god [[Apollo (mitologie)|Apollo]] nadat hy die [[Python (mitologie)|Python]] sou verslaan het, 'n godheid wat hier sou gelewe het en die [[Omphalos|nawel]] van die [[Gaia (mitologie)|aarde]] sou beskerm het. Sommige beweer dat Python (afgelei van die werkwoord ''pythein'', "om te verrot") die oorspronklike naam van die ligging is in erkenning van die Python wat hier deur Apollo verslaan sou wees.<ref>Miller, 1995</ref> Die [[Homeriese lofsange|Homeriese lofsang aan die Delphiese Apollo]] roep egter in herinnering dat die antieke naam van die lokaal ''Krisa'' was.<ref>''Lofsang aan Pythiese Apollo'', l. 254-74: [[Telphousa]] sou 'n voorstel aan Apollo maak om sy orakeltempel te vestig by die ligging van "Krisa onder die ooptes van [[Berg Parnassos|Parnassos]]".</ref>
[[Lêer:Santuario de Apolo Pitio.gif|thumb|links|200px|Uitleg van die heiligdom van Apollo, te Delphi.]]
Sy geheiligde standoord in Delphi was 'n panhelleense heiligdom, waar atlete van oor die Griekse wêreld elke vier jaar, vanaf 586 v.C.,<ref>Miller, 1996</ref> meegeding het in die [[Pythiese Spele]], een van die vier [[Panhelleense Spele|panhelleense]] (of stephanitiese) [[Panhelleense Spele|spele]], voorgangers van die [[Olimpiese Spele]]. Die wenners by Delphi is 'n lourierkroon toegeken wat
In die binneste ''hestia'' ("herd") van die Tempel van Apollo, het 'n [[ewige vlam]] gebrand. Na die [[Veldslag van Plataia]], het die Griekse stede hul eie vure uitgedoof en nuwe vure uit die herd van Griekeland, te Delphi, gebring; in die ontstaanverhale van verskillende Griekse kolonies, is die stigtingskoloniste eers ingewy te Delphi.<ref>Burkert 1985, bl. 61, 84.</ref>
|