Song-dinastie: Verskil tussen weergawes

Die '''Song-dinastie''' ([[Sjinees]]: 宋朝, ''Sòng Cháo''; ou [[Afrikaans]]e spelling: Soeng) was ’n era in die [[Sjina|Sjinese]] geskiedenis wat in 960 begin en tot 1279 geduur het. Dit het gevolg op die tydperk bekend as [[Vyf Dinastieë en Tien Koninkryke]] en is gevolg deur die [[Mongolië|Mongoolse]] [[Yuan-dinastie]]. Dit was die eerste regering in die wêreld wat landwyd [[banknoot|banknote]], of ware papiergeld, uitgereik het en die eerste regering wat ’n permanente vloot op die been gebring het. [[Buskruit]] is vir die heel eerste keer sover bekend in dié ryk gebruik, asook die vasstelling van [[ware noord]] met ’n [[kompas]].

Die Song-dinastie word in twee tydperke verdeel: die Noordelike en die Suidelike Song. Tydens die tydperk van die '''Noordelike Song''' (北宋, 960–1127) was die noordelike stad Bianjing (nou [[Kaifeng]]) die hoofstad, en die dinastie het die grootste deel van Binne-Sjina beheer. '''Suidelike Song''' (南宋, 1127–1279) verwys na die tydperk nadat die Song beheer oor Noord-Sjina aan die [[Jin-dinastie (1115-1234)|Jin-dinastie]] afgestaan het. In dié tyd het die Song-hof na suid van die [[Yangtze]]rivier geskuif en Lin'an (nou [[Hangzhou]]) hul hoofstad gemaak.