Proteïen: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Kategorie:Biochemie verwyder; Kategorie:Biomolekules bygevoeg (HotCat.js) |
No edit summary |
||
Lyn 1:
[[Lêer:Myoglobin.png|
'n '''Proteïen''' (in [[Grieks]] '''πρωτεϊνη''' = ''eerste draad'') is 'n komplekse, hoë-molekulêre-massa [[organiese verbinding]] wat bestaan uit [[aminosuur|aminosure]] verbind deur [[peptiedbinding]]s. Proteïene is noodsaaklik vir die struktuur en funksie van alle lewende [[sel (biologie)|selle]] en [[virus]]se.
Baie proteïene is [[ensiem]]e of [[proteïensubeenhede|subeenhede]] van ensieme. Ander proteïene vervul strukturele of meganiese rolle, soos die wat (dwars)verbindings van die [[sitoskelet]] vorm en as [[biologie]]se ondersteuning<!--scaffolds--> dien vir die meganiese integriteit en weefselseinfunksies. Ander funksies wat deur proteïene vervul word sluit in [[teenligaam|immuunreaksie]] en die stoor en vervoer van verskeie [[ligand]]e. In voeding, dien proteïene as die bron van [[aminosure]] vir [[organisme]]s wat nie self die aminosure kan vervaardig nie.
Proteïene is een van die klasse van bio-[[makromolekule]], saam met [[polisakaried]]e, [[vette]], en [[nukleïensuur|nukleïensure]], wat die hoofbestanddele van [[lewe|lewende dinge]] is. Hulle is van die mees aktief bestudeerde [[molekule]]s in [[biochemie]], en is in [[1838]] deur [[Jöns Jakob Berzelius]] ontdek.
Lyn 10:
== Struktuur ==
<!--''Hoof artikel: [[ Proteïenstruktuur]]''-->
[[Lêer:Proteïen struktuur.png|
* ''[[Primêre struktuur]]'': die [[peptiedvolgorde|aminosuurvolgorde]]
* ''[[Sekondêrestruktuur]]'': sub-strukture met bepaalde patrone — [[alpha heliks]] and [[beta plaat]] — of segmente van die ketting wat geen [[Willekeurige winding<!--Random coil-->|stabiele vorm aan neem nie]]. Sekondêre strukture word lokaal bepaal, wat beteken dat daar baie verskillende sekondêre eienskappe<!--motifs--> in 'n enkele proteïenmolekule teenwoordig kan wees.
Lyn 16:
* ''[[Kwaternêre struktuur]]'': die vorm of struktuur wat ontstaan uit die vereniging van meer as een proteïen molekule, gewoonlik genaamd ''[[proteïensubeenheid|subeenheid proteïene]]'' ''subeenhede'' in hierdie konteks, wat funksioneer as deel van die groter samestelling of [[proteïenkompleks]].
Benewens hierdie struktuurvlakke, kan proteïene tussen
Die primêre struktuur word deur [[kovalentebinding|kovalente]] [[peptiedbinding]]s, wat tydens die [[proteïenbiosintese|translasieproses]] gemaak word, aanmekaar gehou. Die sekondêre strukture word aanmekaar gehou deur [[waterstofbinding]]s. Die tersiêre struktuur word hoofsaaklik aanmekaar gehou deur [[hidrofobies]]e interaksies maar [[waterstofbinding]]s, ioniese interaksies, en [[disulfide bond]]s is gewoonlik ook betrokke.
Die proses waarvolgens die hoër strukture vorm word [[proteïenvou]] genoem en is 'n gevolg van die primêre struktuur. Die meganisme van proteïenvou word tans nog nie nie volledig verstaan nie. Alhoewel enige
Die twee eindpunte van 'n amunosuurketting word die [[C-terminaaleinde|carboksie terminus]] (C-terminus) en die [[N-terminaaleinde|amino terminus]] (N-terminus) genoem
== Funksies ==
Proteïene is betrokke by so te sê elke
Byvoorbeeld, proteïen [[katabolisme]] vereis ensieme genaamd [[protease
▲Proteïene is betrokke by so te sê elke fundksie wat in die sel verrig word, insluitend regulasie van ander selfunksies soos [[seintransduksie]] en [[metabolisme]].
▲Byvoorbeeld, proteïen [[katabolisme]] vereis ensieme genaamd [[protease|proteaseë]] en ander ensieme soos [[glycosidase]].
=== Meganismes van proteïen regulering ===
Verskeie molekules en ione kan aan spesifieke plekke<!--sites--> op proteïene bind. Hierdie plekke word [[bindplek]]ke genoem. Hulle vertoon [[chemiese spesifisiteit]]. Die deeltjie wat bind word die [[ligand]] genoem. Die sterkste van die ligand-proteïen binding is 'n eienskap van die bindplek wat bekend staan as [[affiniteit]].
Aangesien proteïne betrokke is by byna alle funksies wat deur 'n sel verrig word, steun meganismes vir beheer van hierdie funksies dus op die beheer van proteïen aktiwiteit. Regulering kan 'n proteïen se [[vorm]] of [[konsentrasie]] behels. Sommige vorms van regulering sluit in:
* ''[[Allosteriese modulasie]]'': As die binding van 'n [[ligand]] op een plek op 'n proteïen die binding van 'n ligand op 'n ander plek affekteer.
* ''[[Kovalente modulasie]]'': As die kovalente verandering van 'n proteïen die binding van 'n ligand of een of ander ander aspek van 'n proteïen se funksie affekteer
== Diversiteit ==
Proteïene is normaalweg groot molekules met molekulêre massas van tot 3 000 000 (die spierproteïen titien het 'n enkele aminosuurketting van 27 000 subeenhede lank). Sulke lang aminosuurkettings word byna altyd as proteïne beskou, maar korter stringe van aminosure word "polipeptiedes," "peptiedes" of selde, "oligopeptiedes" genoem. Die onderskeid is ongedefinieer, alhoewel "polipeptiede" gewoonlik na 'n aminosuurketting verwys wat 'n tersiêre struktuur ontbreek en meer waarskynlik as 'n [[hormoon]] (soos [[insulien]]), optree eerder as 'n ensiem (wat steun op sy tersiêre struktuur vir funksionaliteit).
Proteïene word gewoonlik geklassifiseer as oplosbaar, filamentagtig of membraan-
[[Lêer:Protein_Composite.jpg|600px|
== Met proteïene werk ==
[[Lêer:Protein Crystal Malic Enzyme.jpg|
Een van die merkwaardigste ontdekkings van die [[20ste eeu]] was dat die natuurlike en gedenatureerde toestande in baie proteïene wisselbaar (omruilbaar) is, dat deur versigtige beheer van oplossing omstandighede (byvoorbeeld, [[dialise]]er 'n denaturerende chemiese stof), 'n gedenatureerde proteïen na sy natuurlike vorm omskep kan word. Die vraag oor hoe proteïene by hulle natuurlike staat uitkom is 'n belangrike studieveld in biochemie, genaamd die studie van [[proteïenvou]].
Line 57 ⟶ 54:
== Proteïene en voeding ==
Proteïene is 'n belangrike [[makrovoedingstof]] in die menslike dieet, dit verskaf die liggaam se behoeftes aan [[stikstof]] en [[aminosure]]. Die presiese hoeveelheid voedselproteïene wat benodig word om die behoeftes te bevredig kan baie varieer afhangende van ouderdom, geslag, vlak van fisiese aktiwiteit en mediese toestand. 0,
Die gehalte van proteïen inname is belangrik omdat verskillende proteïene [[essensiële aminosure]] in verskillende verhoudings verskaf. Gegee genoegsame inname van stikstof, kan die menslike liggaam 10 van die 18 aminosure uit [[glukose]] vervaardig. Die oorblywende 8 aminosure ([[threonine]], [[valine]], [[tryptophan]], [[isoleucine]], [[leucine]], [[lysine]], [[phenylalanine]], en [[methionine]]) kan nie deur die liggaam vervaardig word nie en moet uit dieet bronne verkry word. Hulle word dus [[essensiële aminosure]] genoem. Proteïne wat gelyke hoeveelhede van al die essensiële aminosure bevat in betreklik ruim hoeveelhede word baie keer as "volledig"<!--Afrikaanse ekwivalent vir "complete"?--> beskryf. Ondanks die uitlokkende etiket hoef 'n goeie voedsame dieet nie op sogenaamde "volledige" proteïene te berus nie aangesien nie-volledige proteïene in komplementêre kombinasies geredelik die hele spektrum van essensiële aminosure kan voorsien. Die hedendaagse metode vir die gradering van die volledigheid van 'n proteïen staan bekend as die [[PDCAAS]] (Protein Digestibility Corrected Amino Acid Score).
Line 63 ⟶ 60:
Proteïen tekort kan lei tot simptome soos moegheid, [[insulien]]weerstand, [[haar]]verlies, verlies van haarpigment (haar wat swart behoort te wees word rooierig), [[spier]]masssaverlies (proteïene herstel spierweefsel), lae liggaamstemperatuur, en hormoononreëlmatighede. Verskeie proteïen tekorte, slegs aangetref in tye van [[hongersnood]], is fataal.
Oortollige proteïen inname kan ook probleme veroorsaak, soos oorreaksie van die immuunstelsel, lewer disfunksie as gevolg van verhoogde giftige
Proteïne kan baie keer 'n rol speel by [[allergie
== Geskiedenis ==
Die eerste verwysing na die woord ''proteïen'', wat
▲Die eerste verwysing na die woord ''proteïen'', wat betken ''van eerste rang'', is van 'n brief gestuur deur[[Jöns Jakob Berzelius]] aan [[Gerhardus Johannes Mulder]] op [[10 Julie]] [[1838]], waar hy geskryf het:
:«Le nom protéine que je vous propose pour l’oxyde organique de la fibrine et de l’albumine, je voulais le dériver de πρωτειοξ, parce qu’il paraît être la substance primitive ou principale de la nutrition animale.»
Line 75 ⟶ 71:
Vertaal as:
:"Die naam proteïen wat ek voorstel vir die organiese oksied van [[fibrin]] en [[albumin]], wou ek van [die [[Grieks]]e woord] πρωτειοξ aflei, omdat dit blyk dat dit die primitiewe of hoof onderdeel van diervoeding is."
Ondersoek aangaande proteïne en hulle eienskappe vind reeds sedert die [[19de eeu|1800]] plaas toe [[wetenskap]]likes die eerste tekens van die, op daardie tydstip, onbekende klas van organiese verbindings begin waarneem het.
== Verwysings ==
# {{nota|been}} Vermeerderde
== Kyk ook ==
* [[Biochemie]]
* [[Ensiem]]
Line 93 ⟶ 88:
== Eksterne skakels ==
{{CommonsKategorie|Proteins}}
* [http://www.expasy.uniprot.org/ UniProt the Universal Protein Resource]
* [http://www.proteinatlas.org/ Human Protein Atlas]
* [http://www.biochemweb.org/proteins.shtml Proteins: Biogenesis to Degradation
* [http://web.mit.edu/lms/www/ MIT's Laboratory for Protein Molecular Self-Assembly]
* [http://www.puramatrix.com/pubs Numerous publications on synthetic biomimetic protein-based biomaterials]
* [http://www.westernblotting.org/ Protein Research: Western Blot Protocols, Troubleshooting and Theory]
* [http://www.rcsb.org/ The Protein Databank: The single worldwide repository for the processing and distribution of 3-D biological macromolecular structure data.]
* [http://web.indstate.edu/thcme/mwking/amino-acid-metabolism.html Amino acid metabolism]
* [http://www.biochem.szote.u-szeged.hu/astrojan/protein2.htm Protein Images]
{{DEFAULTSORT:Proteien}}
[[Kategorie:Proteïene| ]]
[[Kategorie:Biomolekules]]
|