Uraan: Verskil tussen weergawes

Uraan is meer oorvloedig as [[antimoon]], [[tin]], [[kadmium]], [[kwik]], of [[silwer]], en is omtrent so volop soos [[arseen]] of [[molibdeen]].<ref name="LANL" /><ref name="BuildingBlocks480" /> Uraan word gevind in honderde tipes minerale, wat uraniniet (die mees algemene uraan[[erts]]), [[karnotiet]], [[outuniet]], [[uranofaan]], [[toberniet]], en [[koffiniet]] insluit.<ref name="LANL" /> In uraanryke ertse kom beduidende hoeveelhede uraankonsentrasies voor, soos [[fosfaat]]klipneerslae, en minerale soos [[ligniet]]- en [[monasiet]]sande<ref name="LANL" /> (dit word kommersieel herwin vanuit bronne met so min as 0,1% uraan<ref name="ColumbiaEncy" />).

 

 

Sommige organismes, soos die korsmos ''Trapelia involuta'' of [[mikroörganisme]]s soos die [[bakterie]] ''[[Citrobacter]]'', kan konsentrasies uraan absorbeer tot 300 keer hoër as hul omgewing. .<ref>{{Harvnb|Emsley|2001|pp=476 and 482}}.</ref> ''Citrobacter'' spesies absorbeer [[uraniel]]ione wanneer [[gliserolfosfaat]] (of ander soortgelyke organiese fosfate) aan hulle gegee word. Na een dag kan een gram bakterieë bekors word met nege gram uranielfosfaatkristalle; dit skep die moontlikheid dat hierdie organismes in [[biogeneeskunde]] tot die [[radioaktiewe kontaminasie|onbesoedeling]] van uraan-gekontamineerde water gebruik kan word.<ref name="BuildingBlocks477" /><ref>{{cite journal