Pion (skaak): Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Sintaks
Alias (besprekings | bydraes)
k taal
Lyn 3:
Die '''pion''' (<font size=4 face=Arial Unicode MS>♙♟</font>) is die swakste en mees talryke stuk in die bordspel [[skaak]]. Dit verteenwoordig die voetsoldate en meer spesifiek die gewapende piekdraers. Elke speler begin die spel met agt pionne, een vir elke blokkie in die tweede ry van die speler af. In Algebraïese notasie begin die wit pionne op a2, b2, c2, …, h2 en die swart pionne op a7, b7, c7, …, h7.
 
Pionne word onderskei volgens die gelid (kolom) waarin hulle staan. 'n Mens praat byvoorbeeld van "Wit se f-pion" of "Swart se b-pion" of, minder algemeen, "Wit se koningsloperpion" of "Swart se damesruiterpion". Daar word algemeen na 'n ''toringpion'' verwys, waarmee 'n pion in die a- of h-gelid bedoel word, 'n ''ruiterspion'' (in die b- of g-gelid), 'n ''loperpion'' (in die c- of f-gelid), 'n ''damepion'' (in die d-gelid), 'n ''koningspion'' (in die e-gelid) en 'n ''sentralepionsentrale pion'' (in die d- of e-gelid).
 
Die pion, wat die mees basiese stuk op die skaakbord is, is afkomstig van die oudste weergawe van skaak, [[sjatoeranga]], wat in [[Indië]] gespeel is. Dit is teenwoordig in alle beduidende weergawes van die spel soos soos [[shogi]] en ander nasionale variante. In sjatoeranga en skaak se direkte voorganger wat daaruit ontstaan het, [[sjatrandj]], het die stuk reeds soos vandag een blokkie vorentoe geskuif en skuins na links of regs gebuit. Die stuk was 'n metafoor vir die gewone voetsoldate teenoor die offisierstukke. Die vermoë om tydens die eerste skuif twee blokkie ver te beweeg en die gepaardgaande ''en passant'' skuif is eers in die 15de eeu in [[Europa]] bekom. Die reël vir promosie as die laaste gelid bereik word het ook oor die spel se geskiedenis heelwat verander.
Lyn 80:
Die promosiekeuse word nie beperk tot gebuite stukke nie. 'n Speler kan soveel as tien ruiters, tien lopers, tien torings of nege dames hê. Hoewel die uiterste gevalle byna nooit in praktyk voorkom nie, het José Raúl Capablanca en Alexander Alekhine in spel 11 van die 1927 wêreldkampioenskapwedstryd elkeen twee dames gehad.<ref>http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1270221 Capablanca-Alekhine 1927, game 11</ref> Hoewel sommige skaakstelle 'n ekstra dame insluit het meeste standaardstelle nie bykomende stukke nie en word een van die gebuite stukke gebruik om die nuwe stuk voor te stel. Op die wyse word 'n nuwe dame byvoorbeeld deur 'n omgekeerde toring voorgestel.
 
<!--Promosie is often called "queening", because the piece chosen is nearly always a queen. -->Wanneer 'n speler 'n ander stuk as 'n dame kies tydens promosie word dit "onderpromosie" genoem. Dit gebeur gewoonlik as die speler 'n ruiter kies om skaakmat of 'n [[Vurk (skaak|vurk]] uit te voer. Onderpromosie word ook gebruik waar promisepromosie na 'n dame tot pat sou lei.
 
== Strategie ==
Lyn 157:
|Swart het dubelpionne in die c-gelid.}}
 
'n Speler kan ná buit met 'n pion met twee pionne in dieselfde gelid land wat ''dubbelpionne'' genoem word. Dubbelpionne is heelwat swakker as pionne wat langsmekaarlangs mekaar staan aangesien hulle mekaar nie kan verdedig nie en omdat die voorste pion die ontwikkeling van die agterste pion belemmer. In die diagram na regs het Swart 'n strategiese voordeel as gevolg van Wit se dubbelpionne in die c-gelid.
 
Daar is gevalle waar dubbelpionne 'n mate van voordeel het, tipies wanneer dit agtereenvolgende blokkies verdedig om 'n inval deur die opponent se stukke te verhoed.
 
Pionne wat beide dubbel en geïsoleer is, is tipies tasbare'n swakpuntswak punt. 'n Enkele pion of ander skaakstuk voor geïsoleerde dubbelpionne blokkeer beide van hulle en hulle kan nie maklik losgemaak word nie. Dit is raar vir 'n speler om drie pionne in 'n gelid te hê. Afhangende van die posisie kan driebubbellepionne meer of minder waardevol wees as twee pionne wat langs mekaar is.
{{-}}
{{Skaakdiagram|=