Gezina Kruger: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Lyn 1:
[[
[[
[[
[[
[[
[[Lêer:Krugerhuis, Pretoria.jpg|duimnael|links|270px|Krugerhuis, nou die Kruger-museum, die egpaar se woning in Pretoria.]]
'''Gezina Susanna Frederika Wilhelmina''' (gebore Du Plessis, bynaam tant Siena, [[Burgersdorp]], [[Kaapkolonie]], [[5 Mei]] [[1831]] – [[Pretoria]], [[Transvaal]], [[20 Julie]] [[1901]]) was die tweede vrou van pres. [[Paul Kruger]] en die moeder van 15 van sy 17 kinders.
Gezina du Plessis was een van die nege kinders van Jan Adriaan du Plessis (1804–1848) en Catharina Magdalena du Plessis (1810–1878, blykbaar haar nooiensvan). Sy is in 1847 met Paul Kruger getroud nadat sy eerste vrou, Anna Maria Etresia Kruger (née Du Plessis), in 1846 oorlede is. Eindelik was Gezina en Paul Kruger 54 jaar lank getroud. Prof. [[Jan Lion Cachet]] het oor haar gesê: "Tant Siena, soos sy genoem is, was 'n tipe van die ou Afrikaanse vrou – sag, eenvoudig, gasvry, vriendelik en tog so sterk in die geloof."
Haar kleindogter [[Elsie van Broekhuizen]] het in ''[[Die Boerevrou]]''die een en ander oor haar ouma meegedeel: "Stil, simpatiek en liefdevol het die vrou van die president haar lewe aan familie en volk gewy. Ons sien haar op die plaas Boekenhoutfontein, distrik [[Rustenburg]], in die afwesigheid van haar man wat in diens van die Staat selde tuis kon wees om die groot boerdery te bestuur. Behalwe die gewone werksaamhede, was daar ook koffie- en suikerplantasies; kerse en seep is tuis vervaardig. In tyd van nood was die huis 'n toevlug vir die hele buurt. Tydens die Vryheidsoorlog in 1880, toe al die mans op kommando was, is hulle deur aanvalle van swartes bedreig. Onder dit alles was die vrou van die huis die verantwoordelike persoon om in die angsvolle nagte te sorg, te troos en planne te maak.
"Ouma was die middelpunt waarom die hele familie gedraai het. Oupa Kruger was sterk, maar ouma Kruger was nog sterker. Deur haar sagtheid en takt het sy hom heeltemal oorwin en gewillig het hy hom deur haar laat lei, steunende op haar liefde. En dat hy oud en afgeleef, afskeid moes neem van haar om die laaste jare van sy lewe alleen in ballingskap deur te bring was seker die swaarste beproewing van haar moeilike lewe."
Haar dogter mev. [[Elsie Eloff-Kruger|F.C. Eloff]] het 'n staaltjie gedeel waarin haar fyngevoeligheid en insig openbaar word vertel. "In die tyd van die [[Tweede Vryheidsoorlog]] het my vader veel las van sy oë gehad. Sy arts het hom belet om te lees en moeder sou daarvoor sorg. In die smartryke tyd toe my vader sy geliefde Suid-Afrika, sy onvergeetlike volk en sy familie vir ewig vaarwel moes sê om in die vreemde te vertoef, kon hy op 'n sekere dag die begeerte om die Bybel te lees, nie langer onderdruk nie. My moeder het my vader in diep gepeins, agter die deur van die groot saal, met die Bybel in sy hand opgemerk. Sy het meteens besef met wat 'n tere saak sy hier te doen het . . . en het die kamer stil verlaat."
Van [[Krugersdorp]] se konsentrasiekamp is agt klein kinders ná die dood van hulle moeder uitgehonger en siek aan masels na haar mev. Kruger gestuur. Binne nege dae is vyf van die kindertjies oorlede. Gedurende dié siekte en dood het tant Siena vinnig agteruitgegaan en twee weke na hulle is ook sy verlos en het sy die rus, waarna sy so vurig verlang het, ingegaan.
Haar kinders was: Casper Jan Hendrik, Catharina Helena du Plessis, Jan Adriaan, [[Elsie Eloff-Kruger|Elsje Francina Kruger]], Gezina Susanna Frederika Wilhelmina, Stephanus Johannes Paulus, Anna Johanna Maria Aletta, Stephanus Johannes Paulus Kruger, die tweeling Douw Gerbrand en Nicolaas Jacobus, Pieter, Sophia Margaretha Smit, Tareza Magrieta, Alida Barendina en Tjaard Andries Petrus.
== Bronne ==
* {{af}} Die Gereformeerde Vroueblad. 1959. ''Die Gereformeerde vrou
== Sien ook ==
| |||