T.S. Eliot: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Naudefj het bladsy T. S. Eliot na T.S. Eliot geskuif
No edit summary
Lyn 29:
}}
 
'''Thomas Stearns Eliot''', OM ([[26 September]] [[1888]] – [[4 Januarie]] [[1965]]), was 'n digter, dramaturg en literêre kritikus. Hy het die [[Nobelprys vir Letterkunde]] in [[1948]] gewen. Hy het die gedigte ''The Love Song of J. Alfred Prufrock'', ''The Waste Land'', ''The Hollow Men'', ''Ash Wednesday'', en ''Four Quartets''; die gedigte toneelstukke ''Murder in the Cathedral'' en ''The Cocktail Party''; en die essay "''Tradition and the Individual Talent"'' geskryf. Eliot is as 'n [[VSA|Amerikaner]] gebore, maar het in [[1914]] op 25-jarige ouderdom na die [[Verenigde Koninkryk]] getrek en in [[1927]] op die ouderdom van 39 'n Britse [[onderdaan]] geword.
 
== Lewensgeskiedenis ==
[[Lêer:T S Eliot Simon Fieldhouse.jpg|duimnael|links|T. S. Eliot]]
T.S. Eliot is op [[26 Desember]] [[1888]] in [[Saint Louis]], [[Missouri]] gebore. Hy het groot geword in 'n atmosfeer waar plig en verantwoordelikheid geheers het. Sy vader, Henry Ware Eliot was die president van Hydraulic-Press Brick Company. Sy moeder, Charlotte (Stearns) Eliot was 'n onderwyseres wat gedigte geskryf het.
 
Na voltooiing van sy studie aan die Smith Academy en Milton Academy, is Eliot in 1906 na Harvard. In 1910 vertrek hy na Sorbonne in [[Parys]] en keer 'n jaar later terug om sy doktorale studie in filosofie aan te pak, maar die oorlog verhoed die voltooiing hiervan. Hy gaan in 1914 na Merton College in [[Oxford]] en trou in dieselfde jaar met die lewenslustige maar onstabiele Vivien Haigh-Wood. Die huwelik het hom na aan 'n senu-ineenstorting gebring.
Lyn 48:
Eliot se rewolusionêre gedig, ''[[The Waste Land]]'' (1922), is die mees invloedryke poëtiese werk van die twintigste eeu. Hy het tradisie, samehang en objektiewe dissipline beklemtoon ten koste van oordrewe romantiek en subjektiewe egoïsme. Die Britse digter wat in [[Amerika]] gebore is, het 'n belangrike vernuwer van die moderne Engelse digkuns geword deur sy eksperimentering met segswyse, styl en strofebou.
 
Sy dramatiese verhoogstuk, ''Murder in the Cathedral'' (1935), het 'n neerdrukkende weergawe van [[Thomas Becket]] se moord in 1170 gegee en is in 1952 as rolprent vervaardig. Jare na sy dood het sy bundel ''Old Possum's Book of Practical Cats'' (1936) die grondslag gevorm vir Andrew Lloyd Webber se musiekblyspel ''Cats'' wat die Broadway-vertoning met die langste speelvak geword het.
 
Die vier slotreëls van die ''The Hollow Men'' (1925), wat Eliot se reputasie as 'n digter wat die ontnugtering en wanhoop na die [[Eerste Wêreldoorlog]] uitbeeld, word beskou as die mees aangehaalde reëls uit die Engelse poësie van die twintigste eeu:
 
* This is the way the world ends / So eindig die wêreld
* This is the way the world ends / So eindig die wêreld
* This is the way the world ends / So eindig die wêreld
* Not with a bang but a whimper / Nie met 'n slag nie maar met 'n kreun.
 
Hy ontvang die [[Nobelprys vir Letterkunde]] in 1948 en die Orde van verdienstelikheid ("Order of merit") in 1949.