Marthinus Versfeld: Verskil tussen weergawes

Oor die kookkuns skryf hy ook gereeld, veral die filosofie en diepere betekenis daarvan, eerder as net resepte. Volgens hom is daar ’n veel groter samehang tussen kos en alle ander dinge as wat normaalweg veronderstel word, met raakpunte regdeur die materiële en geestelike wêrelde. Hierdie komplekse en verbasende samehang tussen dinge word regdeur sy opstelle ontgin. In hierdie verband is <ref>Lombaard, Christo “Die Burger” 2 April 2005</ref>“''Food for thought''”<ref>Wybenga, Gretel “Beeld” 2 Mei 2005</ref> (later herdruk as “''Philosopher’s cookbook''”) ’n hoogtepunt. Volgens hom is die mens wat hy eet. Kosmaak is nie slegs die produk van idees nie, maar reflekteer idees en produseer idees. Die kos wat ons eet, vorm die liggaam, en daarom die siel. Dat ons moet eet, is die tasbaarste herinnering aan hoe radikaal aards, liggaamlik en potensieel genotvol ons lewe in die wêreld is. Kos verraai daarby ’n mens se herkoms en skep jou omgewing. In “''Wine and wisdom''” besin hy in vier essays oor die verband tussen die proses van wynmaak en die verkryging van wysheid soos jy self meer beleë word. Soos die titel aandui, bevat “''Pots and poetry''”<ref>Toerien, Barend J. “Beeld” 3 Maart 1986</ref> ’n besinning oor die kookkuns en oor eet in die algemeen, terwyl die natuur, die ekonomiese stelsel en die drang om te oorheers en te besit ook aan die beurt kom. Hy ondersoek ook verskillende filosofieë en godsdienste, soos die ooreenkomste tussen Plato en Confucius, Jesus se bergpredikasie[[Bergpredikasie]] en Sint Augustinus en Zen Boeddhisme. In ’n heruitgawe in 2009 word drie uiteenlopende opstelle wat voorheen in “''Sum''” verskyn het, ook ingesluit. Diverse essays verskyn onder andere in “''Persons''”, terwyl hy in “''The perennial order''” sy denke in ’n reeks opstelle saamvat. In die orde van die heelal begin ons met dooie, roerlose voorwerpe soos die klip en beweeg daarna gaandeweg na die lewende. Die syn word dus steeds al hoe meer gekompliseerd, totdat ons in die bewussyn van die mens ’n openheid tot die kompleksiteit van dinge beleef en die mens dus in staat is om deur ander dinge binnegedring te word.<ref>Van Niekerk, Anton “Die Burger” 7 Januarie 1992</ref> “''Sum''” is ’n keur uit veral sy Engelse werke, waar die titel die Latynse woord is vir “ek is”, met sy toespeling op Descartes se bekende slagspreuk wat, in ’n belangrike sin, die moderne periode in die geskiedenis van die filosofie ingelui het, naamlik “cogito ergo sum” (ek dink, daarom is ek). Vir Versfeld gaan hierdie beroemde gevolgtrekking nie op nie en beteken “ek is” in die eerste plek om in ’n reeks verhoudings te lewe, wat die natuur, God, medemens en self insluit, ’n gevolgtrekking wat hy maak uit die orde in die heelal en ons relatiewe plek daarin. Van sy essays word ook in versamelbundels opgeneem, insluitende “''Borde borde bordevol''” saamgestel deur Hennie Aucamp en “''Vertellers''” en “''Vertellers 2''” van Merwe Scholtz.