Lüderitz: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k repliek vervang met replika
kNo edit summary
Lyn 79:
[[Beeld:Lüderitz bewindsoorname.jpg|duimnael|links|300px|Dié foto is pas ná die besetting deur genl. [[Louis Botha]] se soldate geneem van die hoofstraat en Kapp se konsert-en-balsaal. Die Duitse bevelvoerder het 'n aanval deur 'n oorweldigende mag verwag en daarom die dorp verlaat en die hawehoof ("jetty") vernietig.]]
 
Die dorp het eers met die veldtog teen die Nama-stam geleidelik begin groei toe hier in 1904 Duitse troepe gestasioneer is. Lüderitz het in hierdie tydperk veral vir die [[konsentrasiekamp]] bekend gestaan wat hier vir Orlam- en Nama-gevangenes en hul familielede opgerig is. Van die sowat 2 000 gevangenes het as gevolg van die slegte higiëniese en ongunstige klimaattoestande net sowat 450 oorleef. Eers nadat Duitse sendelinge daarop gedringaangedring het dat die kamp gesluit moes word, is dit na die binneland verskuif.
 
Eers jare nadat Adolf Lüderitz in 1886 tydens 'n ekspedisie na die [[Oranjerivier]] spoorloos verdwyn het, is in 1908 [[diamant]]e in die gebied ontdek, en die dorp het 'n kortstondige ekonomiese bloeitydperk beleef. Die Swart werker Zacharias Lewela het tydens die bou van 'n smalspoor-spoorweglyn 'n diamant in 'n duineveld ontdek. Hy het dit aan die boumeester August Stauch getoon, en Stauch het saam met die ingenieur Sönke Nissen 'n konsessie vir die gebied gekoop. Albei het danksy die diamante-mynbou miljoenêrs geword, terwyl Lewela niks ontvang het nie.