Penisillien: Verskil tussen weergawes

Verdere nuwe soorte antibiotika is sedertdien die ontdekking van penisillien ontwikkel, maar die bron van nuwe antibiotika het byna opgedroog. Menige bakterieë is nou weerstandig teen die ouer sowel as nuut ontwikkelde antibiotika met die gevolg dat siekteverwekkende bakterieë mens en dier nou besmet. Sommige analiste voorspel dat antibiotika nog slegs vir minder as ‘n eeu in totaal effektief gaan wees.

 

[[Lêer:Cholera bacteria SEM.jpg|duimnael|Cholera-bakterieë]]

 

Bakterieë en die selle in ons liggame is dieselfde op grond van die manier waarop hulle vermeerder. Hulle verdubbel in grootte en dan verdeel hulle in twee ewe groot helftes. Hulle dra ook hulle genetiese materiaal in DNA. Bakterieë dra egter dikwels ook ʼn plasmied, wat ‘n klein ekstra sirkel van DNA is. Beide die plasmied en die normale gene dra antibiotika weerstandbiedende gene. Wanneer die bakteriese sel vermeerder, verdubbel die plasmied om twee sirkels te vorm en een eindig op in elk van die nuwe bakteriële selle. Een plasmied dra dikwels weerstandbiedende gene vir baie verskillende soorte antibiotika. Plasmiede kan vinniger vermeerder as bakterieë en die ekstra kopie van die plasmied word dan geskenk aan ‘n ander bakterie.

 

Baie min nuwe antibiotika word tans ontwikkel. Antibiotika moet bakterieë en nie menslike en dierlike selle teiken nie anders sal hulle te toksies vir gebruik wees. Daar is slegs 'n beperkte aantal verskille tussen bakteriële, soogdier- en voëlliggaamselle. Navorsing om uit te vind wat versteuring in bakteriële verdeling kan bewerkstellig, het al daartoe gelei dat nuttige antibiotika ontwikkel is. Meeste van die huidige navorsing is daarop gerig om bestaande antibiotika te verander om hulle werksaamheid te verbeter en nie om nuwe antibiotika te vervaardig nie. Die ontwikkeling van nuwe antibiotika is geweldig duur.