Andrei Gromiko: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Nuwe bladsy geskep met 'duimnael '''Andrei Andreyevich Gromiko''' (Russies: Андре́й Андре́евич Громы́ко; Wit-Russies:...' |
Opruim |
||
Lyn 1:
[[Lêer:Andrei_Gromyko_1972_(cropped).jpg|duimnael]]
'''Andrei Andreyevich Gromiko''' ([[Russies]]: Андре́й Андре́евич Громы́ко; [[Wit-Russies]]: Андрэ́й Андрэ́евіч Грамы́ка; [[18 Julie]] [O.S. [[5 Julie]]] [[1909]] - [[2 Julie]] [[1989]]) was 'n [[Sowjetunie|Sowiet]]-Belo-Russiese kommunistiese politikus tydens die [[Koue Oorlog]]. Hy dien as Minister van Buitelandse Sake (1957–1985) en as Voorsitter van die Presidium van die Hoogste Sowjet (1985–1988). Gromiko was verantwoordelik vir baie topbesluite oor die Sowjet-buitelandse beleid totdat hy in 1988 uitgetree het. In die
Gromiko se politieke loopbaan het in 1939 begin met sy diens by die People's Commissariat for Foreign Affairs (hernoem in 1946 tot Ministerie van Buitelandse Sake). Hy word in 1943 die Sowjet-ambassadeur in die [[Verenigde State van Amerika|Verenigde State]], en verlaat daardie pos in 1946 om die Sowjet-permanente verteenwoordiger by die [[Verenigde Nasies]] te word. Na sy terugkeer na die Sowjetunie word hy 'n adjunkminister van buitelandse sake en later die eerste adjunkminister van buitelandse sake. In 1952 word hy die Sowjet-ambassadeur in die [[Verenigde Koninkryk]].
Tydens sy ampstermyn as Minister van Buitelandse Sake van die Sowjetunie was Gromiko direk betrokke by die [[Kubaanse missielkrisis]] en het hy gehelp om 'n vredesverdrag te
Na die verkiesing van Gorbatsjof as sekretaris-generaal het Gromiko sy amp as minister van buitelandse sake verloor en is hy aangestel tot die grotendeels seremoniële kantoor van die staatshoof. Daarna het hy in 1988 uit die politieke lewe getree, en die jaar daarna in Moskou oorlede.
|