'''Stel-teorie''' is 'n tak van [[wiskundige logika]] wat studies stelle, wat informeel is versamelings van voorwerpe. Hoewel enige soort voorwerp in 'n vasgestelde vorm versamel kan word, word die vasgestelde teorie dikwels toegepas op voorwerpe wat vir Wiskunde relevant is. Die taal van die stel teorie kan gebruik word om byna al [[wiskundige voorwerp]] te definieer.
Die moderne studie van gestelde teorie is geïnisieer deur [[Georg Cantor]] en [[Richard Dedesoort]] in die 1830s. Na die ontdekking van [[paradokse van stel teorie|paradokse]] in [[naïef stel teorie]], soos [[Russell paradoks]], talle [[Axiomatiese stelsel|axiom stelsels]]] is voorgestel in die vroeë twintigste eeu, waarvan die [[Zermelo – Fraenkel stel teorie|Zermelo – Fraenkel axioms]], met of sonder die [[axiom van keuse]], is die bekendste.
Stel teorie word algemeen gebruik as 'n [[Grondslaegrondslae van Wiskunde wiskunde|grondslae stelsel vir wiskunde]], veral in die vorm van Zermelo – Fraenkel stel teorie met die aksioma van keuse. "Stel teorie is die stigting van wiskunde. Alle wiskundige begrippe word gedefinieer in terme van die primitiewe opvattings van set en lidmaatskap. In axiomatiese stel teorie formuleer ons 'n paar eenvoudige aksiomas oor hierdie primitiewe opvattings in 'n poging om die basiese "natuurlik waar" set-teoretiese beginsels te vang. Van sulke akoms, kan alle bekende wiskunde afgelei word. "buiten sy fundamentele rol, stel teorie 'n tak van [[wiskunde]] in sy eie reg, met 'n aktiewe navorsingsgemeenskap. Kontemporêre navorsing in die stel teorie sluit in 'n uiteenlopende versameling onderwerpe, wat wissel van die struktuur van die [[ware nommer]] lyn na die studie van die [[konsekwentheid]] van [[groot kardinaal]].
