Grieks-Persiese Oorloë: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
JMK (besprekings | bydraes)
korrigeer skakel
JMK (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Lyn 5:
In 'n poging om sy ryk teen verdere opstande te beskerm, asook van inmenging deur Grieke van die Europese vasteland, het Darius 'n kampanje geloots om Griekeland te verower, en om Athene en Eretria te straf vir die afbrand van Sardis. Die [[eerste Persiese inval in Griekeland]] is in 492 vC van stapel gestuur, met die Persiese generaal [[Mardonius]] wat [[Thrake]] en [[Macedonië]] onderwerp het, voordat 'n reeks ongelukke die veldtog tot 'n vroeë einde gebring het. In 490 vC is 'n tweede mag na Griekeland gestuur, hierdie keer oor die [[Egeiese See]], onder bevel van [[Datis]] en [[Artaphernes (seun van Artaphernes)|Artaphernes]]. Hierdie veldtog het eers die [[Kyklade]] onderwerp, voor die [[Beleg van Eretria|beleg, verowering en gelykmaak]] van Eretria. In hul optog om Athene aan te val is die Persiese mag egter beslissend deur die Atheners verslaan by die [[Slag van Marathon]], en hierdie Persiese oogmerk is tydelik gestuit. Darius het nou begin om die volkome onderwerping van Griekeland te beplan, maar sterf in 486 vC sodat die verantwoordelikheid vir die veroweringstog oorgegaan het na sy seun [[Xerxes I|Ahasveros]]. In 480 vC, het Ahasveros persoonlik die [[tweede Persiese inval in Griekeland]] aangevoer, en was veldheer oor een van die grootste strydmagte van antieke tye. Die Perse was seëvierend oor die 'Geallieërde' Griekse state (onder leiding van [[Sparta]] en Athene) by die [[Slag van Thermopylae]], wat hul in beheer van die oorgrote Griekeland geplaas het. In hul kampanje teen die Geallieerde vloot, het hulle egter 'n swaar neerlaag gely in die [[Seeslag van Salamis]]. Die volgende jaar was die Geallieërdes aan die offensief, en het die Perse verslaan by die [[Slag van Plataea]], waardeur die inval in Griekeland beëindig is.
 
Die Geallieërdes het hul sukses opgevolg, deur die oorblywende Persiese vloot in die [[Seeslag van Mycale]] te verslaan, voor die verdrywing van Persiese garnisoene van [[Sestos]] (479 vC) en [[Bisantium]] (478 vC). Die aksies van generaal [[Pausanias (general)|Pausanias]] by die beleg van Bisantium het vele van die Griekse state vervreem van die Spartane, en die anti-Persiese alliansie is daarom hergroepeer om Atheense leierskap, as die sogenaamde [[Deliese bond]]. Die Deliese Bondbond het 'n [[Oorloë van die Deliese Bondbond|voortgaande veldtog]] gevoer teen Persië vir die volgende drie dekades, eerstens deur die oorblywende Persiese garnisoene uit Europa te verdryf. By die [[Slag van die Eurymedon]] in 466 vC het die Bond twee keer geseëvier wat uiteindelik vryheid verseker het vir die stede van Ionië. Die deelname van die Bond in die Egiptiese Opstandopstand (van 460–454 vC) het egter uitgeloop op 'n rampspoedige neerlaag sodat verdere veldtoë afgelas is. 'n Vloot is afgevaardig na [[Siprus]] in 451 vC, maar het min uitgerig, en met die onttrekking, het die Grieks-Persiese oorloë tot 'n stille einde gekom. Sekere historiese bronne meld dat die beëindiging van vyandelikhede met 'n vredesverdrag tussen Athene en Persië saamgeval het, die sogenaamde Vrede van Kallias.
 
[[Kategorie:Geskiedenis van Griekeland]]