Latyn: Verskil tussen weergawes

Vanaf die [[sestiende eeu|sestiende]] tot in die [[agtiende eeu]] het Engelse skrywers enorme getalle nuwe woorde geskep van die Latynse en Griekse wortels. Hierdie woorde is "inkpotwoorde" gedoop (asof hulle gemors is uit 'n potjie ink) en was ryk in geur en betekenis. Die meeste van die woorde is eenmalig deur 'n skrywer gebruik en het toe vergete geraak, maar 'n paar het bly voortbestaan. ''Imbibe'', ''extrapolate'', en ''inebriation'' is almal inkpotwoorde uitgekerf vanaf Latynse en Griekse woorde.

 

 

Afrikaans het grootlike 'n herkoms uit [[Nederlands]]. Dié is weer grootliks beïnvloed deur die gesproke, eerder as die offisiële Latyn. Die Afrikaanse grammatika het feitlik geen meer van die verbuigings en vervoegings van Latyn nie. Daar is slegs nog die verskillende vorme van die voornaamwoorde, soos ''ek'', ''my'' en ''myne''. Vervoeging van byvoeglike naamwoorde vind slegs plaas om 'n poëtiese of 'n figuurlike betekenis te impliseer: soos in die verskil tussen ''die mooi meisie'' en ''die mooie meisie''.{{feit}} Daar bestaan wel nog ingewikkelde vervoegings, soos in die uitdrukking ''om den brode'', maar dit is meestal 'n erflating van die Nederlands, en selfs dit is stadig besig om uit te sterf. Afrikaanse woorde word egter wel vervoeg om 'n verkleiningsvorm aan te dui: ''-tjie'' vir die enkelvoudige, en ''-tjies'' vir die meervoudige vorm: