Regstellende aksie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Vertaling nl: |
kNo edit summary |
||
Lyn 5:
==Regstellende aksie==
Die regstellendeaksiepolitiek van die ANC-regering probeer versnel mense uit voorheen agtergestelde groepe aan die bak te help. Dit hou onder andere in dat wanneer daar voor 'n baan twee kandidate is, die ene blank en goed opgelei en die andere swart en sonder die benodigde papiere, dat tog die swarte die baan moet kryg as maar aanneemlik gemaak kan word dat hierdie al doende die baan kan leer doen. Veral jonge blanke wat 'n baan soek stel dit vir grote probleme en daar is dan ook 'n groot [[kennisvlug|trek naar die
Verder is daar 'n wet wat stel dat alle beleidsfunksies van organisasies groter dan 50 werknemers 'n afspiegeling moet wees van die etniese saamstelling van die land. Dit wil sê dat so'n driekwart van die bestuur swart moet wees. In Suid-Afrika is dit vanweë die historiese ontwikkeling besonders moeilik om kundige, etnies aanvaardbare bedryfsleiers te vind. Die weinige wat daar is kan ooral tereg, selfs in hoë politieke bane. Grotere bedrywe omseil soms die probleem deur domweg iemand aan te stel met 'n pragtig salaris en 'n goedklinkende titel onder uitdruklik voorbehoud dat daardie persoon hom nergens mee mag bemoei nie. Vir kleinere bedrywe is so'n ''oplossing'' meestal eenvoudig te duur. Die gevolg is seker vir kleinere familiebedrywe dat hulle hun deure sluit en in byvoorbeeld Australië opnuut begin. Die personeel van dit soort bedrywe is daarmee natuurlik nie gebaat nie en daar is gevalle waar die personeel en hulle vakbond (lees: ANC) die blanke eienaar maar oogluikend toestaan die wet gewoon te negeer.
Daar moet by dit alles wel duidelik gestel word dat regstellende aksie veral nie verward moet word nie met rassediskriminasie. Die Suid-Afrikaanse grondwet is hier baie helder in. Iedere vorm van
Die wrange van die huidige regstellendeaksiebeleid in Suid-Afrika is dat dit weliswaar bedoel is om die swarte bevolking aan 'n hoognodige betere toekomst te help, maar dat deur die ekonomiese en demografiese gevolge van die beleid die omgekeerde eerder waarskynlik is. In die jare sedert die eerste demokratiese verkiesinge is die ekonomie nouliks gegroei, seker nie voldoende om die bevolkingsgroei by te hou nie. Verder leer die geskiedenis van buurland [[Zimbabwe]] waar hierdie trend toe kan lei. Daar het so'n 90% van die blanke wat daar ooit gewoon het 'n dikwels prima heenkome in die buiteland gevind. Onder die swarte bevolking is daar nu honger. Die landbou het juis tradisioneel garant gestaan dat Suidelik Afrika die droogtes wat regelmatig die streek besoek goed doorstaan het.
| |||