Regstellende aksie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
kNo edit summary |
kNo edit summary |
||
Lyn 7:
Die regstellendeaksiepolitiek van die ANC-regering probeer versnel mense uit voorheen agtergestelde groepe aan die bak te help. Dit hou onder andere in dat wanneer daar voor 'n baan twee kandidate is, die ene blank en goed opgelei en die andere swart en sonder die benodigde papiere, dat tog die swarte die baan moet kryg as maar aanneemlik gemaak kan word dat hierdie al doende die baan kan leer doen. Veral jonge blankes wat 'n baan soek stel dit vir grote probleme en daar is dan ook 'n groot [[kennisvlug|trek naar die buiteland]] ontstaan van goed opgeleide Suid-Afrikaners.
Verder is daar 'n wet wat stel dat alle beleidsfunksies van organisasies groter dan 50 werknemers 'n afspiegeling moet wees van die etniese saamstelling van die land. Dit wil sê dat so'n driekwart van die bestuur swart moet wees. In Suid-Afrika is dit vanweë die historiese ontwikkeling besonders moeilik om kundige, etnies aanvaardbare bedryfsleiers te vind. Die weinige wat daar is kan ooral tereg, selfs in hoë politieke bane. Grotere bedrywe omseil soms die probleem deur domweg iemand aan te stel met 'n pragtig salaris en 'n goedklinkende titel onder uitdruklik voorbehoud dat daardie persoon hom nergens mee mag bemoei nie. Vir kleinere bedrywe is so'n
Daar moet by dit alles wel duidelik gestel word dat regstellende aksie veral nie verward moet word nie met rassediskriminasie. Die Suid-Afrikaanse grondwet is hier baie helder in. Iedere vorm van rassediskriminasie is in Suid-Afrika streng verbied, stel die ene artikel. Die andere artikel stel ewe duidelik dat regstellende aksie nie onder diskriminasie val nie. Tog had by die instelling van die politiek selfs Nelson Mandela sy besware. Hy is daar op tydelike basis mee akkoord gegaan, maar hy het duidelik gesê dat volgens hom geen enkel beskaafde land op die langere duur dit soort wette kan handhaaf nie. Hy het hier wel grotedeels alleen in sy party gestaan.
| |||