Afrikaanse Taalbeweging: Verskil tussen weergawes

Die '''Afrikaanse Beweging''' of die '''Afrikaanse Taalbeweging''' kan gesien word as die beweging wat hom beywer het vir die '''[[Afrikaans]]e kultuurtaal'''.

Die Afrikaanse Taalbeweging kan in twee fases verdeel word. Die eerste fase is die periode tussen 1875 en 1899 en staan bekend as die eerste taalbeweging. Die eerste taalbeweging neem 'n aanvang met die stigting van die [[Genootskap van Regte Afrikaners]] of '''GRA''' onder leiding van [[S.J. du Toit]]. Byna al die stigterslede van die GRA was ook lede van een familie. Die eerste taalbeweging word gekenmerk deur 'n groot versigtigheid. Die stigterslede het in die geheim vergader en hulle het onder skuilname geskryf. Die rede hiervoor was dat hulle idee van 'n [[Afrikaans]]e skryftaal as 'absurd' beskou was deur die algemene publiek van destyds. Een van die stigterslede, [[D.F. du Toit]] (Oom Lokomotief) sou via sy blad ''Di Patriot'', voorspraak gemaak het vir Afrikaans as skryftaal. Oom Lokomotief het egter herhaaldelik verklaar dat sy beweging nie teen [[Nederlands]] gekant was nie. Die uitgewery van die Genootskap van Regte Afrikaners, naamlik ''D.F. du Toit & Co.'', het tydens sy bestaan meer Nederlandse boeke gedruk as Afrikaanse boeke, naamlik 93,650 Nederlandse teenoor 81,000 Afrikaanse boeke.<ref>J.C. Steyn: Tuiste in eie taal, die behoud en bestaan van Afrikaans, bl 139.</ref>

 

Die doel van die Eerste Taalbeweging was om die Afrikaners daarvan bewus te maak dat Afrikaans hulle taal is. Dit het al vrae opgeroep. Waarom moes die Afrikaners 'bewus' gemaak word daarvan dat hulle 'n eie taal praat? Het hulle dit dan nie geweet nie? Waarom nie?

 

Die tweede taalbeweging neem 'n aanvang met die artikels van [[Gustav Preller]] wat in ''de Volkstem'' van 19 April tot 14 Junie [[1905]] gepubliseer is onder die opskrif "Laat 't ons toch ernst wezen", en ook die stigting van die Afrikaanse Taalgenootskap op 13 Desember [[1905]] in Pretoria. Die Afrikaanse beweging is verder versterk deur die stigting van die Afrikaanse Taalvereniging op 3 November [[1906]] onder leiding van [[D.F. Malan]] en later [[J.H.H. de Waal]] in Kaapstad.

 

Die Afrikaanse Taalgenootskap van Preller se leuse was: "Afrikaans schrijven en spreken, Hollands leren, albei lezen"<ref>A. de Villiers: Die Hollandse Taalbeweging in Suid-Afrika: Nasionale Pers, 1936, bl. 179.</ref> Die leuse van die Afrikaanse Taalvereniging was: leer Nederlands, schrijf Nederlands als ge kunt en wilt, maar als ge niet kunt of wilt, schrijf dan niet Engels, maar Afrikaans".<ref> J.du P. Scholtz: Wording en ontwikkeling van Afrikaans. Kaapstad. Tafelberguitgewers, 1980, bl. 18.</ref>

 

Die Afrikaanse Taalbeweging was aanvanklik nie gekant teen Nederlands as kultuurtaal nie. Hierdie beweging was aanvanklik ook nie van plan om Nederlands met Afrikaans te vervang nie. Die bedoeling was om Afrikaans naas Nederlands in Suid-Afrika te handhaaf om op hierdie manier beter in staat te wees om die verengelsing van die Afrikaners teë te hou. Met die erkenning van Afrikaans op 8 Mei [[1925]] was die bedoeling ook nie dat Afrikaans Nederlands moes vervang nie. Wet 9 van 1925 het bepaal dat Afrikaans aan Nederlands gelykgestel is. Wet 9 van 1925 het juis die sinonimiteit van Afrikaans en Nederlands onderskryf.