Pous Urbanus II: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Rol weergawe 921575 deur 194.168.49.77 (bespreek) terug. |
|||
Lyn 19:
Die naam ‘Urbanus’ beteken 'beskaafde'.
==Pontifikaat==
'''Pous Urbanus II''' is verkies op 'n klein vergadering van kardinale en ander prelate in Terracina. Hy kon nie dadelik nadat hy verkies is, na [[Rome]] gaan nie, aangesien [[Teenpous Clemens III]] daar nog aan die mag was. Hy het gaan hulp soek by die Normandiërs en kon drie jaar na sy verkiesing eers sy intrek in Rome neem.
Soos sy voorganger [[Pous Victor III]] het Urbanus ook die beleid van [[Pous Gregorius VII]] voortgesit. Vir die bestuur van die kerk het hy die Curia opgerig. In [[1091]] stel hy sy leermeester Bruno van Keulen aan as sy adviseur. In Maart [[1095]] hou hy samesprekings met biskoppe uit [[Frankryk]], [[Duitsland]] en [[Italië]] in Piacenze. Die samesprekings is ook bygewoon deur 'n afvaardiging van die Bisantynse keiser Alexius I Comnenus, wat hulp gevra het om [[Konstantinopel]] teen die [[Turke]] te beskerm. Urbanus stuur sy leër na [[Jerusalem]] onder die aanvoering van Raymond van Toulouse.
In sy stryd met keiser Hendrik IV het die pous die huwelik van gravin Matilda van Toskane met Guelf V van Beiere bevorder. Hy het prins Coenraad gesteun in sy rebellie teen sy pa en hom koning van die Romeine gekroon in Milaan in 1093. Hy het ook die keiserin Adelaide van Praxedes gesteun in haar stryd teen haar man. Ook Philip I van Frankryk het hy geëkskommunikeer oor sy owerspelige huwelik met Bertrade van Montfort.
[[Beeld:B Urban II2.jpg|thumb|left|Pous Urbanus II preek die Eerste Kruistog by die konsilie van Clermont]].
Sewe maande na die samesprekings in Piacenze, open Urbanus op [[18 November]] [[1095]] die konsilie van [[Clermont-Ferrand]]. Hier predik hy die eerste [[kruistog]] met die woorde "Deus vult." ("Dit is God se wil"). Die woorde het die strydkreet van die kruisvaarders geword. Die volgende agt maande het Urbanus deur Frankryk gereis en die kruistog gepredik. In Frankryk was daar veel aanhang. In Duitsland het hy weens die investituurstryd min sukses gehad.
Meer subtiel as die kruistogte. maar baie belangrike vir die toekoms was Urbanus se pogings om Campagna en Sisilië onder sy beheer te bring na geslagte se beheer deur Bisantium en die Arabiere. Hy het gebruik gemaak van die Normandiese heerser Roger I. In 'n ooreenkoms in [[1098]] na die beleg van Capua gee hy Roger die reg om biskoppe aan te stel, kerklike inkomste te vorder en regspraak in kerklike sake te hanteer. Hierdie toegewings wat onskuldig gelyk het by Roger I, het later groot probleme veroorsaak met sy Hohenstaufen erfgename.
Urbanus het ook gekorrespondeer met Anselmus van Kantelberg wie se werk 'De Incarnatione Verbi' sy goedkeuring gekry het.
Urbanus sterf op [[29 Julie]] [[1099]] net 14 dae nadat Jerusalem ingeneem is op [[15 Julie]] [[1099]] deur die kruisvaarders onder leiding van Godfried van Bouillon. Die nuus daarvan het [[Rome]] egter eers bereik na sy dood.
==Verering==
| |||