Tabelleermasjien
Die tabelleermasjien was 'n elektromeganiese masjien wat ontwerp is om inligting te sommeer en later ook om rekeningkunde te doen. Dit is deur Herman Hollerith uitgevind en hy ontvang in 1889 'n patent vir sy ontwerp. Data is op ponskaarte aangebring, wat blitsvinnig deur die masjien gesommeer kon word.
Die masjien is vir die eerste keer tydens die Amerikaanse sensus van 1890 gebruik om statistieke te verwerk. Die vorige sensus het sewe jaar geneem en die sensusburo het gevrees dat hierdie volkstelling langer as tien jaar sou duur. Die tabelleermasjien was egter so suksesvol, dat die taak in 'n paar maande afgehandel is. Benewens die spoed het die ponskaarte ook as datastoor gedien en foute is drasties verminder.[1]
Die masjien het 'n nuwe era in dataverwerking ingelei en verskeie nuwe ontwerpe en modelle het gevolg. Hollerith het in 1896 die Tabulating Machine Company gestig, wat sy ponskaartleser aan die sakewêreld bekendgestel het. In 1924, na verskeie samesmeltings, het die maatskappy die hedendaagse IBM (International Business Machines) geword. In 1931 bou IBM 'n tabelleermasjien vir die Universiteit van Columbia, wat deur die New York World-koerant as 'n 'superrekenaar' beskryf is.[2]
Die eerste volledig elektroniese digitale rekenaar is egter eers tydens die Tweede Wêreldoorlog gebou, na die aankondiging van die ENIAC in 1946.[3]
Verwysings
wysig- ↑ Eerste rekenaar het sensus ontleed, Volksblad, 27 September 2009
- ↑ Eames, Charles; Eames, Ray (1973). A Computer Perspective. Cambridge, Mass: Harvard University Press. p. 95.
- ↑ Goldstine, Herman H. (1972). The Computer: from Pascal to von Neumann. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. ISBN 0-691-02367-0.
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Tabelleermasjien.
